خداحافظی تلخ با ومبلی

خداحافظی تلخ با ومبلی

برای مردم انگلیس که فوتبال بخش جدای یناپذیر زندگی بسیاری از آنهاست، ورزشگاه ومبلی خاطرات تلخ و شیرینی را در ذهنشان زنده میکند. اولین و تنها قهرمانی تیم ملی انگلیس در ادوار مختلف جام های جهانی در این ورزشگاه جشن گرفته شد که پساز پیروزی 4 بر 2 سه شیرها مقابل آلمان در سال 1966 به دست آمد. یا خاطره تلخ ناکامی تیم ملی
انگلیس در بازی های یورو 96 که باز هم یک طرف ماجرا آلمانی ها بودند و این بار ژرمن ها انتقام گرفتند.
این استادیوم خاطر هانگیز که در سال 1923 و با هزینه ای نزدیک به 750 هزار پوند ساخته شد، حدود هشت دهه میزبان بازی های مهم تیم ملی انگلیس و همچنین فینال های جام حذفی این کشور بود. اما بعد از گذشت 77 سال، در اواسط سال 2000 اعلام شد که این ورزشگاه قدیمی تخریب و یک ورزشگاه جدید با ظرفیتی بیشتر در همان جا ساخته می شود. بر همین اساس، قرار شد آخرین بازی ملی در این ورزشگاه خاطره انگیز در روز 7 اکتبر برگزار شود و نکته جالبش این بود که باز هم تیم ملی آلمان حریف انگلیس در آن بازی بود.
آن روزها کوین کیگان روی نیمکت سه شیرها می نشست و آن تیم را برای بازی های مقدماتی جا م جهانی 2002 آماده میکرد. انگلیس قبل از این بازی، دو بازی قبلی اش مقابل رومانی و پرتغال را باخته بود و به پیروزی در این بازی نیاز مبرم داشت. اما دتمار هامان، هافبک آلمانی که آن روزها در لیورپول بازی میکرد، در دقیقه 14 و روی یک ضربه ایستگاهی دروازه دیوید سیمن را باز کرد. یکی از نکات جالب آن بازی این بود که تونی آدامز شصتمین بازی اش را در ومبلی برگزار کرد که از این حیث بین تمام بازیکنان انگلیسی رکورددار است.
آن شکست باعث شد کوین کیگان از سمتش استعفا بدهد و اسون گوران اریکسون جای او روی نیمکت بنشیند. چند روز بعد از این استعفا، هامان گفت که کوین کیگان یکی از قهرمان های دوران کودکی اش بوده و استعفای این مربی به
دلیل گل او بسیار ناراحتش کرده بود. در سال 2005 و پس از ساخته شدن استادیوم جدید، نظرسنجی بین هواداران انگلیسی انجام و از آنها پرسیده شد که نام یکی از پل های عابر پیاده این ورزشگاه را تعیین کنند. جواب اکثرشان جالب بود و همان اسم هم روی آن پل گذاشته شد: پل دتمار هامان.