هزار و یکجور مشکل
کسی چه میداند؟ شاید کسی 20 سال دیگر همین نوشتههای ما را هم بردارد و دستمایه کند و بگوید ببینید در سال 1399 خبرنگارها چه حرفهای خندهداری میزدند! اصلا کار روزنامه همین است که رسانه روز است و خبر ندارد یک روز بعدش، یک سال بعدش یا 10 سال بعدش مردمی که روزنامه فلان روز را بخوانند دربارهشان چه خواهند گفت. حتما خبرنگار روزنامه جامجم در سال 79 نیز پیش خودش فکر نمیکرده چیزی که دارد مینویسد 20 سال دیگر تبدیل میشود به یکسری حقایق خندهداری که تنها کاربردش این است که در جمعهای بیش از دو نفر خنده تلخی روی لب مردم بنشاند و شنوندگان و خوانندگانش سری به نشانه حسرت با لبخند تکان دهند.
در شمارهای از روزنامه جامجم که در تاریخ 24 دیماه 1379 به چاپ رسیده، گزارش جالبی درباره ازدواج جوانان نظر مخاطب را به خود جلب میکند. دستکم الان که بعد از 20 سال نظر مخاطب را به خودش جلب میکند، نمیدانم همان موقع که منتشر شد چقدر درد جامعه بود و چقدر مردم پای کیوسک، روزنامه را بهخاطر خواندن همین یک گزارش خریدهاند.
در این گزارش نیز همان مشکلات بالا رفتن سن ازدواج که بعد از 20 سال هم مطرح است، مطرح شده و از یک جامعه آماری متشکل از جوانان سوالهایی پرسیده شده که این گزارش بر پایه آمار این پاسخها تنظیم شده است. 84 درصد جوانان مشکلات اقتصادی و گرانیها و نداشتن امکانات مالی کافی را دلیل اصلی بالا رفتن سن ازدواج دانستهاند و دیگران دلایل دیگری مثل تشریفات و رسوم غلط را دلیل این اتفاق دانستهاند.
حالا با گذشت 20 سال بسیاری از آن رسم و رسوماتی که جوانان 20 سال پیش در مصاحبه با جامجم از آن صحبت کردهاند از بین رفته است. بعضی بهدلایل تغییر شکل خانوادهها و طایفهها کنار گذاشته شده و بسیاری دیگر به دلایل اقتصادی و لزوم دوری از تجملگرایی در چنین وضعیت اقتصادی از بین رفته است. در یکسال اخیر هم که شیوع همهگیری ویروس کرونا همه چارچوبها را برهم زده و ازدواجهایی که در این مدت شکل گرفتهاند دیگر شکل و شمایل قبل با آن کم و کیف مراسمها را ندارند. آن مراسم ازدواجهای سادهای که سالهای سال کارشناسان دنبالش بودند و مطبوعات برایش گزارش کار میکردند و انجام نمیشد، در این یکسال به لطف کرونا لازمالاجرا شده و دیگر خبری از آن همه مهمان و تجمل در مراسمهای ازدواج نیست.
نکته جالب توجه دیگر هم در این گزارش این است که جوانان در حالی از وضعیت بد اقتصادی و گرانی گلایه میکنند که قیمت یک سکه تمام 65 هزار و 500 تومان است و قیمت مسکن در تهران چیزی حدود متری 200 هزار تومان. یعنی حالا با گذشت 20 سال قیمت سکه حدود 200 برابر و قیمت مسکن حدود 100 برابر آن سالها افزایش داشته و هنوز هم جوانان با همان مشکلات دست و پنجه نرم میکنند.
در شمارهای از روزنامه جامجم که در تاریخ 24 دیماه 1379 به چاپ رسیده، گزارش جالبی درباره ازدواج جوانان نظر مخاطب را به خود جلب میکند. دستکم الان که بعد از 20 سال نظر مخاطب را به خودش جلب میکند، نمیدانم همان موقع که منتشر شد چقدر درد جامعه بود و چقدر مردم پای کیوسک، روزنامه را بهخاطر خواندن همین یک گزارش خریدهاند.
در این گزارش نیز همان مشکلات بالا رفتن سن ازدواج که بعد از 20 سال هم مطرح است، مطرح شده و از یک جامعه آماری متشکل از جوانان سوالهایی پرسیده شده که این گزارش بر پایه آمار این پاسخها تنظیم شده است. 84 درصد جوانان مشکلات اقتصادی و گرانیها و نداشتن امکانات مالی کافی را دلیل اصلی بالا رفتن سن ازدواج دانستهاند و دیگران دلایل دیگری مثل تشریفات و رسوم غلط را دلیل این اتفاق دانستهاند.
حالا با گذشت 20 سال بسیاری از آن رسم و رسوماتی که جوانان 20 سال پیش در مصاحبه با جامجم از آن صحبت کردهاند از بین رفته است. بعضی بهدلایل تغییر شکل خانوادهها و طایفهها کنار گذاشته شده و بسیاری دیگر به دلایل اقتصادی و لزوم دوری از تجملگرایی در چنین وضعیت اقتصادی از بین رفته است. در یکسال اخیر هم که شیوع همهگیری ویروس کرونا همه چارچوبها را برهم زده و ازدواجهایی که در این مدت شکل گرفتهاند دیگر شکل و شمایل قبل با آن کم و کیف مراسمها را ندارند. آن مراسم ازدواجهای سادهای که سالهای سال کارشناسان دنبالش بودند و مطبوعات برایش گزارش کار میکردند و انجام نمیشد، در این یکسال به لطف کرونا لازمالاجرا شده و دیگر خبری از آن همه مهمان و تجمل در مراسمهای ازدواج نیست.
نکته جالب توجه دیگر هم در این گزارش این است که جوانان در حالی از وضعیت بد اقتصادی و گرانی گلایه میکنند که قیمت یک سکه تمام 65 هزار و 500 تومان است و قیمت مسکن در تهران چیزی حدود متری 200 هزار تومان. یعنی حالا با گذشت 20 سال قیمت سکه حدود 200 برابر و قیمت مسکن حدود 100 برابر آن سالها افزایش داشته و هنوز هم جوانان با همان مشکلات دست و پنجه نرم میکنند.