زمانی که مسابقات 4 گزینهای نبود
یكی از قالبهای جذاب برنامهسازی، مسابقات تلویزیونی است.
بنابراین در ضرورت تولید این ساختار تلویزیونی شكی نیست، اما كیفیت و چگونگی تولید مسابقات اهمیت بهسزایی دارد. به همین دلیل برنامهسازان باید در گروه طراحی مسابقات حتما از كارشناسان فرهنگی، رسانه، روانشناس و جامعهشناس بهره ببرنند.
مسلما اگر یك نفر طرح مسابقه را بنویسد و بعد یكتنه جلو برود، نمیتوان به نتیجه قابل قبولی دست پیدا كرد و خروجی آن تبدیل به مسابقات شبیه هم شده كه به مرور زمان از حوصله مخاطب هم خارج میشود.
با نگاهی اجمالی به مسابقاتی كه این روزها از شبكههای مختلف سیما پخش میشود، متوجه شباهتها میشویم و حتی تهیهكنندگان هم از فاكتورهای مشترك بهره بردهاند كه در این باره میتوان به حضور چهرههای معروف به عنوان مجری، مسابقاتی براساس سؤال و جواب و جوایز هنگفت اشاره كرد كه به شركتكنندگان اهدا میشود.
یكی دیگر از موارد مشترك كه در این مسابقات دیده میشود، حضور شركتكنندگانی با اطلاعاتی بسیار پایین است كه نشان میدهد گزینش صحیح برای شركتكنندگان در مسابقات گذاشته نمیشود.
گاهی حتی افراد با كمك بسیار زیاد از سوی مجری و اطرافیانشان به مبلغی دست پیدا میكنند و نكته جالب این است كه برخی از همین شركتكنندگان حتی با وجود اینكه مجری كمكشان میكند باز هم نمیتوانند پاسخگوی سؤالات ساده باشند.
البته در كنار مسابقات شبیه هم، مسابقات هیجانانگیزی مثل فرمانده هم پخش شده كه با نام ضدگلوله از شبكههای افق و مستند روانه آنتن شده است كه شركتكننده به لحاظ هوش و قوای جسمانی باید در سطح بالایی باشد.
در سالهای گذشته هم تنوع در ساختار مسابقات دیده میشد و شركتكنندگان برای ورود به یك مسابقه باید زحمت بسیاری میكشیدند.
از معروفترین مسابقات تلویزیونی میتوان به مسابقاتی همچون راز سیب اشاره كرد. با اینكه اواسط دهه 70 از شبكه سه پخش شد، همچنان در ذهن مردم به یادگار مانده است. البته تعداد مسابقات مهیج کم نیست که از شبکه های مختلف سیما روانه آنتن شدند و می توان به مسابقاتی همچون مردان آهنین، مسابقه بزرگ، تلاش، مسیر طلایی، هفت روز و هفت ساعت و ... اشاره کرد.
بنابراین تولید مسابقات هیجانانگیز و عملیاتی میتواند طراوت تازهای به این ساختار برنامهسازی بدهد.
به همین بهانه در این گزارش نقبی به برخی مسابقات هیجانانگیز و متفاوت زدیم.