انگلیس تنها تیم تاریخ یورو بود که با زدن 2 گل، در گروه خود صدرنشین شد.
        سوئیس تاکنون 3 بار در مراحل حذفی یورو شرکت کرده که هر 3 بازی به ضربات پنالتی کشیده شده است.
       انگلیس تنها تیم تاریخ یورو است که در 5 بازی متوالی کلین‌شیت کرد و دروازه خود را بسته نگه داشت.
       دیدار اسپانیا و کرواسی که با پیروزی 5 بر 3 ماتادورها همراه شد، تنها بازی تاریخ یورو است که در آن 8 بازیکن مختلف موفق به گلزنی شده‌اند.
       با صعود اوکراین از مرحله گروهی، این تیم جمعا 11 بازی در تاریخ ر قابت‌های یورو انجام داده و جالب آن‌که در هیچ یک از این 11 بازی موفق به کلین‌شیت نشده است.
       اسپانیا با زدن 13 گل در یورو 2020 بیشتر از همه ادوار گذشته این تورنمنت گلزنی کرد. آنها در یورو 2008 و یورو 2012 که قهرمان شده بودند، 12 گل زده بودند!
       رونالدو مجموع گل‌های خود در تورنمنت یورو را به عدد 14 رساند. او حالا تنها مهاجم تاریخ یورو است که در 5 دوره متوالی موفق به گلزنی شده است.
       پیروزی 2 بر یک ایتالیا مقابل بلژیک در یک چهارم نهایی، پانزدهمین برد متوالی این تیم در رقابت‌های یورو با احتساب بازی‌های مقدماتی بود که یک رکورد محسوب می‌شود. این نوار با تساوی یک بریک ایتالیا مقابل اسپانیا در نیمه‌نهایی پاره شد، گرچه آتزوری آن بازی را هم در ضربات پنالتی به سود خود خاتمه داد.
       گل دوم مجارستان به آلمان در روز پایانی مرحله گروهی، فقط 16 ثانیه پس از شروع مجدد بازی و گلزنی آلمان‌ها به ثمر رسید تا در نوع خودش سریع‌ترین باشد.
       انگلیس گرچه قهرمان یورو نشد اما با تساوی یک بریک مقابل ایتالیا در فینال، به رکورد 17 بازی بدون باخت در تورنمنت‌های مهمی رسید که به میزبانی ورزشگاه ومبلی برگزار شده است. (11 برد و 6 تساوی)
       رکورد جالب کریم بنزما و تیم‌ملی فرانسه روی عدد 22 متوقف شد. بنزما در همه 22 بازی قبلی که برای تیم‌ملی فرانسه گلزنی کرده بود، تیمش با برد زمین مسابقه را ترک کرده بود، اما در مصاف با پرتغال، بنزما گل زد و بازی 2بر2 مساوی شد. این اتفاق در بازی با سوئیس هم تکرار شد.
       پنالتی پاتریک شیک، بیست و چهارمین ضربه پنالتی متوالی بود که جمهوری چک و چکسلواکی سابق از سال 1960 به این طرف تبدیل به گل کرده‌اند. آنها 60 سال است که همه پنالتی‌های خود را گل کرده‌اند.
       پیروزی 4 بر صفر دانمارک مقابل ولز در مرحله یک هشتم نهایی یورو 2020، اولین برد آنها در مراحل حذفی یورو پس از پیروزی مقابل آلمان در فینال یورو 1992 بود. آنها بعد از 29 سال و درست در همان روز (26 ژوئن) یک بار دیگر طعم برد را چشیدند.
       با پیروزی مقابل انگلیس در فینال یورو 2020، ایتالیا حالا به رکورد جدید 34 بازی بدون شکست در تاریخ بازی‌های ملی رسیده است. مانچینی هنوز فرصت دارد تا این رکورد را افزایش دهد. آخرین شکست ایتالیا در سپتامبر 2018 مقابل پرتغال بود.
       جورجیو کیه‌لینی با 36 سال و 331 روز تبدیل شد به مسن‌ترین کاپیتانی که جام قهرمانی یورو را بالای سر می‌برد.
       ایتالیا 53 سال پس از قهرمانی در سال 1968‌، برای دومین‌بار جام قهرمانی یورو را به خانه برد. این طولانی‌ترین فاصله بین عناوین برای هر یک کشور در تاریخ رقابت‌های یورو محسوب می‌شود.
       انگلستان پس از 55 سال، بار دیگر موفق شد در فینال یک تورنمنت مهم فوتبالی بازی کند. اولین فینال این کشور مربوط می‌شود به جام‌جهانی 1966 در لندن.
       فرانسه پس از 61 سال، در مراحل حذفی یورو در یک بازی 3 گل دریافت کرد. آنها پس از تساوی 3بر3 مقابل سوئیس در ضربات پنالتی شکست خوردند. آخرین بازی که فرانسه در مراحل حذفی یورو 3 گل یا بیشتر دریافت کرد به یورو 1960 برمی‌گردد که 5 بر 4 مقابل یوگسلاوی باختند.
       از جام‌جهانی 1938، سوئیس طعم پیروزی در هیچ مسابقه مرحله حذفی یک تورنمنت را نچشیده بود. پیروزی آنها مقابل فرانسه در ضربات پنالتی در مرحله یک هشتم نهایی ، به یک انتظار 83 ساله پایان داد.
       کریستیانو رونالدو با زدن
2 گل در بازی با فرانسه مجموع گل‌های ملی خود را به عدد 109 رساند تا با علی دایی، بهترین گلزن تاریخ دیدارهای ملی برابری کند.
       گل لوک شاو در فینال یورو سریع‌ترین گل تاریخ رقابت‌های یورو بود که در ثانیه 116 وارد دروازه ایتالیا شد.
       به ثمر رسیدن 142 گل در یورو 2020 ، میانگین 2/78 گل
 در هر بازی را به ثبت رساند که یک رکورد برای همه ادوار یورو محسوب می‌شود.


چهره   خاص   ایتالیا
وقتی تیمی در یک جام معتبر همچون یورو به قهرمانی می‌رسد، همه دنبال بازیکن ستاره آن تیم هستند. اما در مورد ایتالیای قهرمان این موضوع تاحدودی تفاوت دارد. ستاره یا ستاره‌های این تیم را نباید در زمین بلکه باید روی نیمکت آن جست‌وجو کرد. در هفت بازی ایتالیا در این جام هر بار که ویدئو به سمت نیمکت آن می‌رفت، یک چهره بیش از همه به چشم می‌آمد. مردی میانسال که چهره‌اش به معنای واقعی یک ایتالیایی تمام‌عیار بود. صحبت از آلبریگو اِوانی معروف به چیکو است که با آن عینک روی صورت و آن سبیل‌های خاصش بسیار شبیه به ایتالیایی‌هایی‌ است که بیشتر اوقات‌شان را در کافه‌های روشنفکرانه ایتالیایی می‌گذرانند و دائما در مورد تاریخ و هنر کشورشان صحبت می‌کنند.
برای پی بردن به زندگی فوتبالی این دستیار مانچینی، باید به اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 باز‌گردیم. او در آن سال‌ها در میلان بازی می‌کرد و با 393 بازی در لباس روسونری، در جدول بیشترین تعداد بازی‌های این تیم در رده چهاردهم قرار دارد. او در تیم رویایی اریگو ساکی و در کنار ستاره‌هایی همچون مالدینی، فرانکو باره‌سی، مارک فان‌باستن، رود گولیت، فرانک رایکارد و ژان‌پیر پاپن توانست سه قهرمانی در سری A و دو قهرمانی در اروپا به دست آورد. او در سال 1993 همراه گولیت به سامپدوریا رفت و همان جا با مانچنینی همبازی شد. این دو بازیکن در سال 1995 و در جام در جام اروپا توانستند آرسنال را 3 بر 2 شکست دهند و مهمترین افتخار سامپدوریا را رقم بزنند. اِوانی 15 بازی ملی در کارنامه‌اش دارد که مهمترین آن فینال جام‌جهانی 94 بود که در ضربات پنالتی مقابل برزیل شکست خوردند.
بعد از بازنشستگی، او مربیگری خود را در تیم‌های پایه میلان شروع کرد اما هرگز به نیمکت تیم‌های بزرگتر نرسید. در نهایت چند روز بعد از انتخاب مانچو به عنوان مربی جدید آتزوری، او اعلام کرد که اِوانی دستیار اول او خواهد بود. نکته عجیب در مورد نیمکت ایتالیا، دیگر دستیاران مانچینی است. او علاوه بر اِوانی، جیان‌لوکا ویالی و فاستو سالسانو را به عنوان دستیاران دیگرش انتخاب کرد که این دو هم با مانچینی در سامپدوریا همبازی بودند. البته داستان ویالی تا حدودی دراماتیک‌تر است. او طی سال‌های 2017 تا 2020 درگیر مبارزه با سرطان بود و به محض بهبودی، از طرف مانچینی برای نشستن روی نیمکت تیم‌ملی ایتالیا دعوت شد.





پدری، جوان‌ترین بازیکن جام
پدری بازیکن 18‌ساله اسپانیا از سوی کارشناسان یورو به عنوان جوان‌ترین بازیکن این جام انتخاب شد. آمارهای فوق‌العاده او می‌گوید که این انتخاب تا چه اندازه درست بوده است. او در 619‌دقیقه‌ای که بازی کرد، 76‌کیلومتر دوید و از این میزان، حدود 38‌کیلومتر را با توپ طی کرد. یکی دیگر از آمارهای عالی دقت پاس حدود 92‌درصدی او بود که برایش ثبت شد.


کریس رونالدو، بهترین گلزن جام
در این جام کریس رونالدو و پاتریک شیک هر کدام‌شان موفق به زدن 5 گل شدند اما این CR7 بود که بنا به پارامترهایی به عنوان آقای گل انتخاب شد. او در کنار 5 گلش، یک پاس گل هم داد در حالی که پاتریک شیک هیچ پاس گلی به هم تیمی‌هایش در این
جام نداده بود. علاوه بر این، کریس این تعداد گل را در 360 حضورش در زمین به ثمر رساند، اما شیک در این جام 404 دقیقه بازی کرد.


روزنامه‌های انگلیسی
 روزنامه دیلی‌تلگراف: این روزنامه عکس اصلی خود را به صحنه دلداری دادن ساوت‌گیت به ساکا اختصاص داد که پنالتی پنجم سه‌شیرها را گل نکرد. این روزنامه چنین تیتری را انتخاب کرد:  یک افسوس نهایی، ضربات پنالتی دوباره قلب‌ها را شکست .
 روزنامه گاردین: این روزنامه یک تیتر کوتاه و تلخ را انتخاب کرد: « خیلی نزدیک بود ». در زیرتیتر این روزنامه نوشته شده بود: در حالی که شاگردان ساوت‌گیت حس رویاپردازی مردم انگلیس را دوباره زنده کرده بودند، همه چیز در ضربات پنالتی از دست رفت.
 روزنامه دیلی اکسپرس: این روزنامه عکس ناراحتی بازیکنان تیم‌ملی انگلیس بعد از هدر دادن پنالتی چهارم توسط سانچو را عکس یک خودش کرده بود. تیترش هم گویای همه چیز بود: دردناک است، اما به همه شما افتخار می‌کنیم.
روزنامه‌های ایتالیایی
 گازتا دلو‌اسپرت: معتبرترین روزنامه ورزشی ایتالیا در مطلب دیروز خود به این موضوع اشاره کرد که ارسال پیام ملکه انگلیس به بازیکنان تیم‌ملی کشورش قبل از بازی فینال، باعث قدرتمند‌تر شدن بازیکنان ایتالیا شد. او در ادامه طعنه‌ای هم به رسانه‌ها و مردم انگلیس زد و نوشت که فوتبال حالا به خانه خودش بازگشته است. تیتر این روزنامه این جمله کوتاه بود: بسیار زیبا! قهرمان اروپا شدیم.
 کوریره دلا‌اسپورت: ‌این روزنامه در تمجید از بازیکنان تیم‌ملی ایتالیا نوشت، ستاره‌ها همیشه در آسمان نیستند. این روزنامه با بیان این‌که ایتالیا اولین کشور اروپایی بود که از کرونا ضربه خورد، نوشت که این قهرمانی بهترین هدیه در بدترین روزهای این کشور بود.
 توتو اسپرت: این روزنامه عکس اصلی خود را به سکوی قهرمانی تیم‌ملی ایتالیا و لحظه بالابردن جام توسط کیه‌لینی اختصاص داد. تیتر این روزنامه هم خیلی معنادار بود:  فقط ما (روی سکو ) هستیم.




لحظات کلیدی فینــال
بعد از سوت پایان بازی فینال، انگلیسی‌ها در کنار تمجید از تیم ساوت‌گیت به انتخاب پنالتی‌زن‌ها هم انتقاد داشتند؛ مثلا این‌که چرا بازیکنی همچون باکایو ساکای 19‌ساله که تاکنون در دوران حرفه‌ای‌اش اصلا پنالتی نزده باید پشت ضربه حساس پنجم بایستد. اما در کنار این موارد، بسیاری به این موضوع اشاره کردند که تیم ساوت‌گیت نه در ضربات پنالتی، بلکه بعد از زدن گلش به تاکتیک تیمی مانچینی باخت.
بعد از زدن گل انگلیس توسط لوک شاو که سریع‌ترین گل یورو هم لقب گرفت، مانچو خیلی زود به فلسفه اصلی‌اش بازگشت. ایتالیا طی سه سال گذشته با سیستم 3-3-4 بازی می‌کند که بیشترین بار مسؤولیت روی دوش سه هافبک میانی است. در بازی یکشنبه شب نیکولو باره‌لا، جورجینیو و مارکو وراتی این مسؤولیت را به بهترین نحو انجام دادند. در ابتدا تصور می‌شد این انگلیسی‌ها هستند که عقب نشستن را انتخاب کرده‌اند، اما در ادامه مشخص شد که ایتالیایی‌ها آنها را مجبور به اتخاذ چنین روشی کردند. نتیجه‌اش این شد که شاگردان آتزوری در طول بازی 758پاس به یکدیگر دادند و این در حالی است که این رقم برای شاگردان ساوت‌گیت 340 پاس بود. در واقع مانچینی با تکیه بر همین سیستم توانسته حالا به رکورد 34 بازی بدون شکست برای آتزوری برسد.  در آن طرف، نمی‌توان از اشتباه تکراری تیم انگلیس هم به سادگی عبور کرد. در بازی نیمه‌نهایی جام‌جهانی مقابل کرواسی و نیمه‌نهایی لیگ ملت‌ها مقابل هلند، تیم ساوت‌گیت نیمه اول را با پیروزی پشت سر گذاشت اما در نهایت هر دو بازی را باخت. در طول این جام و تا قبل از بازی فینال توانسته بودند این نقیصه را برطرف کنند، اما فشار بی‌اندازه ایتالیا برنامه‌های آنها را تغییر داد. این همان چیزی بود که خود ساوت‌گیت هم بعد از پایان بازی به آن اشاره کرد: ما نتوانستیم در زمان‌هایی که به شدت تحت فشار حریف بودیم، توپ را به خوبی به گردش در بیاوریم.