از جنجال فکری تا سکوت مجیدی
یک نیمکت، هزار تا دعوا
محمود فکری، سرمربی سابق استقلال جنجالساز شد. او که در چند ماه گذشته جسته گریخته ناخنکی به حاشیههای این تیم در دوران مربیگری خودش زده بود، بعد از پایان فصل به سیم آخر زد. بهتازگی فکری به خاطر کنایههایی که به بعضی از بازیکنان استقلال زد، در فضای مجازی بهشدت مورد حمله قرار گرفت. کاپیتان اسبق آبیها اعتقاد دارد این حملات برنامهریزی شده بوده برای آنکه نگاهها را از سوی بعضی از مقصران بردارند. فکری اما حرفهای دیگری هم زد.
با دروغهای مختلف مربیان را تخریب میکنند. برخیها دنبال کثافتکاری هستند. نمیدانم چرا برخی مواقع صبر خدا زیاد است. اینها را نفرین میکنم تا به سزای اعمالشان برسند.
اگر در دیدار با سپاهان(بازی رفت) آن اتفاقات نمیافتاد و یکسری از بازیکنان کمکاری نمیکردند، تیم استقلال در صدر جدول بود.
آقایانی که هیاتمدیره استقلال حضور داشتند با میلیچ استوری میگذاشتند اما همان دوستان-الان که نیستند- پاداش میدهند و از ترس جرات نمیکنند بگویند ما پاداش دادیم و پاداشها به اسم دیگری تمام میشود تا مبادا دوباره نایلون فروش یا پلاستیک فروش شوند.
آدمهای مدنظر سرمربیشان، فضایی را به وجود آوردند و کسانی را اجیر کردند تا همه علیه ما شوند.
همه مشکلات من از فضای مجازی بود که برایش خرج نکردم.
رشید مظاهری در زمان من کلینشیت میکرد، بازیکن فیکس استقلال بود اما فضایی به وجود آوردند که مصاحبه کرد و گفت تا فکری هست استرس داریم.
در بازی با استقلال به او گفتم الان که سکونشین شدی، دیگر استرسی نداری؟
بازیکنی که قراردادش کمتر از یک میلیارد بوده 5/6 میلیارد شد، آن وقت قرارداد مهدی قائدی 900 میلیون تومان است.
درود به شرف احمد مددی که جلوی خیلی از کثافتکاریها را گرفت. کاری ندارم مددی چکاره بوده و چکار کرده اما خیلی خوب جلوی
دلال بازی و کثافتکاریها را گرفت.
متأسفانه با تماسهایی که در دوران من با برخی بازیکنان گرفته میشد، آنها را گستاخ کرده بودند. یزدانی را به دلیل ترک اردوی استقلال در اصفهان(قبل از بازی سپاهان) اخراج کرده بودم و نمیدانیم کجا رفته بود اما وریا غفوری پادرمیانی کرد و او را دوباره برگرداندم. باید یزدانی را همان جا اخراج میکردم.
در بازی با سپاهان، داور خودش به ما گفت این بازیکن میخواهد اخراج شود. پس از بازی نیز معلوم نشد کجا رفت، چون یکباره او را در فرودگاه دیدیم.
آقایان با این بازیکنان تماس میگرفتند و جلسه میگذاشتند.(منظور او ظاهرا مجیدی بود.)
البته این اظهارات فکری دیروز با واکنش هیچیک از استقلالیها از جمله سیاوش یزدانی مواجه نشد. آنها تصور میکنند مربی سابقشان این حرفها را زده تا تمرکزشان را قبل از بازی حذفی به هم بریزد. البته دیروز یکی از بازیکنان به کنایه به جامجم گفت: «البته ایشان همه را مقصر کرد الا خودش را. کاش درباره مسائل فنی هم از آقای فکری سوال میشد. در آن زمان بیشتر بازیکنان از وضعیت فنی تیم ناراضی بودند. فوتبال تاکتیکی نداشتیم و در بعضی بازیها نیمی از بازیکنان در جریان مسابقه نبودند. چرا؟ چون فقط فوتبال مستقیم بازی میکردیم. ای کاش در این باره هم از آقای فکری سوال میشد.» فرهاد مجیدی هم ترجیح داد مقابل همبازی سابقش سکوت کند. اختلاف این دو از زمانی آغاز شد که مجیدی جای فکری را در استقلال گرفت. نکته اینجاست حالا بیشتر بزرگان این باشگاه با هم مشکل دارند. فقط لازم است اسمها را مرور کنید. یک تیم با کلی دعوا.
اگر در دیدار با سپاهان(بازی رفت) آن اتفاقات نمیافتاد و یکسری از بازیکنان کمکاری نمیکردند، تیم استقلال در صدر جدول بود.
آقایانی که هیاتمدیره استقلال حضور داشتند با میلیچ استوری میگذاشتند اما همان دوستان-الان که نیستند- پاداش میدهند و از ترس جرات نمیکنند بگویند ما پاداش دادیم و پاداشها به اسم دیگری تمام میشود تا مبادا دوباره نایلون فروش یا پلاستیک فروش شوند.
آدمهای مدنظر سرمربیشان، فضایی را به وجود آوردند و کسانی را اجیر کردند تا همه علیه ما شوند.
همه مشکلات من از فضای مجازی بود که برایش خرج نکردم.
رشید مظاهری در زمان من کلینشیت میکرد، بازیکن فیکس استقلال بود اما فضایی به وجود آوردند که مصاحبه کرد و گفت تا فکری هست استرس داریم.
در بازی با استقلال به او گفتم الان که سکونشین شدی، دیگر استرسی نداری؟
بازیکنی که قراردادش کمتر از یک میلیارد بوده 5/6 میلیارد شد، آن وقت قرارداد مهدی قائدی 900 میلیون تومان است.
درود به شرف احمد مددی که جلوی خیلی از کثافتکاریها را گرفت. کاری ندارم مددی چکاره بوده و چکار کرده اما خیلی خوب جلوی
دلال بازی و کثافتکاریها را گرفت.
متأسفانه با تماسهایی که در دوران من با برخی بازیکنان گرفته میشد، آنها را گستاخ کرده بودند. یزدانی را به دلیل ترک اردوی استقلال در اصفهان(قبل از بازی سپاهان) اخراج کرده بودم و نمیدانیم کجا رفته بود اما وریا غفوری پادرمیانی کرد و او را دوباره برگرداندم. باید یزدانی را همان جا اخراج میکردم.
در بازی با سپاهان، داور خودش به ما گفت این بازیکن میخواهد اخراج شود. پس از بازی نیز معلوم نشد کجا رفت، چون یکباره او را در فرودگاه دیدیم.
آقایان با این بازیکنان تماس میگرفتند و جلسه میگذاشتند.(منظور او ظاهرا مجیدی بود.)
البته این اظهارات فکری دیروز با واکنش هیچیک از استقلالیها از جمله سیاوش یزدانی مواجه نشد. آنها تصور میکنند مربی سابقشان این حرفها را زده تا تمرکزشان را قبل از بازی حذفی به هم بریزد. البته دیروز یکی از بازیکنان به کنایه به جامجم گفت: «البته ایشان همه را مقصر کرد الا خودش را. کاش درباره مسائل فنی هم از آقای فکری سوال میشد. در آن زمان بیشتر بازیکنان از وضعیت فنی تیم ناراضی بودند. فوتبال تاکتیکی نداشتیم و در بعضی بازیها نیمی از بازیکنان در جریان مسابقه نبودند. چرا؟ چون فقط فوتبال مستقیم بازی میکردیم. ای کاش در این باره هم از آقای فکری سوال میشد.» فرهاد مجیدی هم ترجیح داد مقابل همبازی سابقش سکوت کند. اختلاف این دو از زمانی آغاز شد که مجیدی جای فکری را در استقلال گرفت. نکته اینجاست حالا بیشتر بزرگان این باشگاه با هم مشکل دارند. فقط لازم است اسمها را مرور کنید. یک تیم با کلی دعوا.