از نظر مسائلی که مستقیم یا غیرمستقیم روی رقابت‌ها اثر دارند باید به سازماندهی، نظم، تشکیلات، زیرساخت‌ها و فناوری اشاره کنم که اعجاب‌آور هستند.
بیخود نیست که ژاپن همراه همسایه خود کره‌جنوبی به یک قطب اقتصادی به ویژه در حوزه فناوری تبدیل شده‌اند. ما به مدد فناوری و کارگردان‌هایی که به طور مرتب در حال سوئیچ کردن صحنه‌های جذاب هستند لذت وافری از این مسابقات می‌بریم. رشته‌های مختلفی وجود دارند که ما را غرق در زیبایی خود می‌کنند.




ما در المپیک شاهد صحنه‌هایی بسیار زیبا هستیم؛ صحنه‌هایی که تماشای آنها بسیار لذت‌بخش است. ورزش جزو هنرهای هفتگانه نیست اما یک هنر به کمال رسیده‌است. وقتی پرنده‌ای به پرواز درمی‌آید و از مانع عبور می‌کند، برای ما لذت‌بخش است. با دیدن صیادان شنای المپیک حیرت‌زده می‌شویم. یا وقتی دونده‌هایی از کشورهای آفریقایی یا کشورهای آمریکای مرکزی مثل جامائیکا را نگاه می‌کنیم واقعا شگفت‌زده می‌شویم. تمام این زیبایی‌ها به رخ ما کشیده می‌شود.



در رابطه با تیم‌ها و ورزشکارانی که از کشور خودمان به المپیک رفته‌اند باید بگویم امیدها در ادوار گذشته به دو رشته کشتی و وزنه‌برداری بود که گفته می‌شود در این دوره شرایط وزنه‌برداری مثل قبل خوب نیست. از سویی باید ببینیم نسل کشتی ما که اتفاقا تغییر زیادی کرده‌اند و حالا دارای نیروی جوانی بیشتری هستند، چگونه در المپیک نتیجه می‌گیرند. تک‌ستاره این تیم حسن‌یزدانی است. دیگر جوانان ما هم می‌توانند در المپیک افتخارآفرین باشند. رقابت‌های کشتی‌های فرنگی آغاز شده و طبیعتا ما دل‌بسته روزهای آینده هستیم.




بانوان هموطنم نیز در بسیاری از مواقع با شرایط سختی روبه‌رو شده‌اند و سهمیه المپیک گرفته‌اند. آنها با اشراف به این مساله که ورزش بانوان در ایران محدودیت‌هایی دارد تلاش زیادی به خرج می‌دهند. دست بانوان ما به مدال نرسید اما برای ما همیشه افتخارآفرین و عزیز هستند و ما بدون مدال هم به آنها ارادت داریم. امیدواریم در زمینه ورزش بانوان تلاش‌ها و سرمایه‌گذاری بیشتری شود. این هموطنان عزیز ما برای رسیدن به افتخارات و حاصل زحمات خود توجه و عنایت بیشتری می‌خواهند.