شرایط بیمارانی که کارشان به بیمارستان می‌کشد ناگوار است اما در این بین فراموش نکنیم بیمارانی که به قول معروف درمان ‌سرپایی را تجربه می‌کنند نیز گرفتار مشکلات زیادی می‌شوند؛ چراکه دسترسی به دارو و تجهیزات برای درمان سرپایی نیز مشکلات خاص خودش را دارد. به همین دلیل‌ وزارت بهداشت و درمان که این روزها سیاست درمان سرپایی را در اولویت قرار داده‌است باید برای کنترل آشفته‌بازار دارو و تجهیزات درمانی نیز چاره‌ای بیندیشد.
 ساعت حوالی 11 است و در شرایطی که بیمار گزارش ما از فرط ضعف توان ایستادن ندارد، خودش را به آزمایشگاه می‌رساند و با یک پاسخ تند و تیز روبه‌رو می‌شود:« از ساعت 6 صبح نوبت‌دهی شروع می‌شود و از 7 هم نمونه‌گیری انجام می‌شود؛ فردا 6صبح اینجا باش.»
به این ترتیب بیمار قید رایگان بودن تست 6صبح را می‌زند و خودش را به اولین آزمایشگاه در مسیر می‌رساند:«348 هزار تومان» این کمترین مبلغی است که برای انجام تست کوویدـ 19 باید بپردازد.
این تکراری‌ترین وضعیتی است که افرادی که این روزها به ویروس کرونا مبتلا می‌شوند از سرمی‌گذرانند؛ وضعیتی که تازه اول راه است و آنها نمی‌دانند قرار است از چه خوان‌هایی بگذرند.
تجربه نشان می‌دهد روزهای اول بیماری اوضاع خیلی ناگوار نیست‌ اما بعد از گذشت چند روز، وقتی بالاخره بیمار خود را به نزدیک‌ترین درمانگاه می‌رساند‌،‌ با دو نسخه از پزشک درمانگاه مواجه می‌شو‌د؛ یک نسخه یک میلیون تومانی برای داروهای معمولی که طی دو هفته درمان باید آن را مصرف کنند و یک نسخه متفاوت دیگر برای ریه‌های چند درصد درگیرشده:« این رمدسیویر را هرجایی ندارد؛ باید بگردید.» و خیلی راحت گشتن از این داروخانه به آن بیمارستان را برای بیمار بی‌حال مبتلا به کرونا تجویز می‌کند.
خوان بعدی بیمارستان است؛ بیمارستانی که قرار است برای کسانی که حالشان خوب نیست، نقطه امن و آرامش باشد، ولی نیست. حتی همه‌گیر شدن یک بیماری مانند کرونا هم نتوانسته اولویت بیمارستان‌ها را به رسیدگی فوری به بیمار تغییر بدهد. آنقدر که پاسخ‌شان به بیماری که عرق می‌ریزد و نای حرف زدن ندارد، جمله‌ای طولانی است:« باید 15میلیون تومان به عنوان ودیعه پرداخت کنید تا پزشک متخصص ما نسخه رمدسیویر را تایید کند؛ بعد از شش جلسه تزریق، هزینه‌های بیمارستان از آن کم می‌شود و باقی مبلغ به شما برگردانده می‌شود.»
‌در چنین شرایطی دوست و آشنا یعنی آنها که تجربه‌ این روند را دارند‌ داروخانه 13 آبان را معرفی می‌کنند:« آنجا رمدیسیور دارد؛ به قیمت دولتی هم می‌دهد. البته یکی دو ساعتی معطلی و انتظار در صف دارد.» و حالا بعد از درمانگاه و بیمارستان، مقصد و خوان بعدی، داروخانه 13آبان است؛ جایی که گفته‌ها و شنیده‌ها درباره صف طولانی و انتظاری بیشتر از یک ساعت برای بیماران، درباره آن صحت دارد اما قیمتش نه. چرا که مبلغ قابل پرداخت برای شش ویال داروی رمدسیویر، چهار و میلیون و 500 هزار تومان است؛ آن هم با تعرفه دولتی. ‌
خوان بعدی تزریق رمدسیویردر همان درمانگاه است؛ درمانگاهی معمولی و کوچک که مبلغ دریافتی‌اش برای تزریق سرم معمولی 60 هزار تومان است اما برای تزریق رمدسیویردر داخل همان سرم، قیمتش 300 هزار تومان می‌شود. این یعنی برای برای هر شش نوبت مصرف این دارو، یک میلیون و 800 هزارتومان فقط برای تزریق باید پرداخت شود.
 این درحالی است که سیاست وزارت بهداشت و درمان این روزها افزایش درمان سرپایی بیماران مبتلا به کروناست، سیاستی که در نبود دارو و تجهیزات، بیماران و خانواده‌هایشان را در شرایطی نامناسب قرار داده‌است.