امروز اول محرم است اما بیرق‌های سیاه عزا از چند روز پیش بوسه بر سینه آسمان این سرزمین زده‌اند. هر سال همین‌طور است؛ انگار که مردم دلشان گریه بخواهد و بهانه‌ای برای ترکاندن بغض‌های روی هم تلنبار شده، تندتند پرچم‌ها و بیرق‌های سرخ و سیاه را روی در و دیوار خانه‌ها و کوچه‌ها و محلات و میادین نصب می‌کنند و به استقبال محرم می‌روند. امسال و با این شرایط سخت و نفسگیر و جانگیر کرونایی اما گویا این بهانه‌ها پررنگ‌تر هم شده‌است. بهانه‌ها پررنگ شده اما کرونا هم تاخت و تازش بیشتر شده‌است. مردم اما همین یک محرم را دارند و همین یک بهانه را برای بارانی شدن. حتما امسال هم مثل سال گذشته در عزای مولایشان سیاه می‌پوشند و عزا می‌گیرند؛ گرچه آرام تر، محتاط‌تر و با مراعات بیشتر و احتمالا بدون آیین و مراسم تاریخی هرساله. ما اما همین آیین‌شان را اجمالی در گزارشی مرور کرده‌ایم.