من با علی سلیمانی از قبل آشنایی داشتم، ولی در سریال «معمای شاه» قسمت شد تا با هم كار كنیم و علی برای من نقش دكتر حسین فاطمی را بازی كرد. علی سلیمانی جزو دوستانی بود كه من خیلی از كارش راضی بودم. چون بازیگری بود كه نقشش را اول باور و بعد آن را بازی می‌كرد. دكتر فاطمی جزو نقش‌های مهم سریال بود كه به خاطر شباهت فیزیكی كه علی سلیمانی به این شخصیت داشت، برای بازی در این نقش انتخاب شد. البته توانمندی‌هایش را هم می‌شناختم و هر دو دوست داشتیم كه با هم كار مشترك داشته باشیم. همین فاكتورها باعث شد كه در این سریال به هم برسیم. علی خیلی برای آن نقش زحمت كشید و به عقیده من نقش را خیلی خوب مهندسی كرد. من اعتقاد دارم بازیگری به نوعی مهندسی است. بنابراین ما دو دسته بازیگر داریم؛ یك عده فقط بازی می‌كنند و معمولا هم خودشان را در همه كارها و نقش‌ها بازی می‌كنند و خوب هم بازی می‌كنند. اما دسته دوم نقش‌ها را مهندسی می‌كنند و علی جزو بازیگرانی بود كه نقش‌هایش را مهندسی می‌كرد.
یعنی جزو مهندسان این حرفه بود؛ نقش را تجزیه و تحلیل می‌كرد و درباره آن حرف می‌زد، سوال می‌كرد و مدام دغدغه داشت. به همین خاطر همه نقش‌هایی را  كه در طول عمرش بازی كرد، اصلا به هم شباهت نداشتند. دكتر فاطمی در سریال «معمای شاه» نقش سخت و بسیار پیچیده‌ای بود، اما علی سلیمانی به‌خوبی از پس آن برآمد و خیلی خوب بازی كرد.  مهم‌ترین ویژگی علی همین انرژی و اشتیاقش در كار بود. به عقیده من جزو كسانی است كه جایش برای همیشه در بازیگری خالی است و هیچ‌وقت هم فراموش نمی‌شود. اما از آنجا كه هنرمند با هنرش زنده است، نمی‌توانیم واژه مرگ را برایش به‌كار ببریم. علی سلیمانی هم جزو افرادی است كه هنرش همیشه او را زنده نگه می‌دارد.