خاورمیانه  جای    عجیبی است. نه از حیث این که طبیعت خاصی دارد یا مردم این منطقه نوع خاصی از فرهنگ را برای خودشان ساخته‌اند. بیشتر از این نظر که هر کجای این منطقه وسیع را که نگاه می‌کنی شبیه جاهای دیگر است. می‌شود از غربی‌ترین نقطه این پهنه نمونه گرفت برای استفاده در شرقی‌ترین نقطه. فرقی نمی‌کند مردم این منطقه از چه نژادی باشند، به چه زبانی صحبت کنند یا رنگ چشم و موی‌شان چه باشد، غذای‌شان عطری یکسان دارد که در غذاهای غربی و شرقی نیست. به هر زبانی که شعر بگویند، دردی مشترک در شعرشان هست که یکی است. به هر زبانی ترانه بخوانند، حزن و شادی خفته در ترانه‌ها و موسیقی‌هایشان شبیه هم است. کارشناسان خاورمیانه الان تمام نگاه‌شان را معطوف افغانستان کرده‌اند به دلیل این که شناخت مساله افغانستان و تحلیل آن شناخت و تحلیل تمام مشکلات خاورمیانه در تمام نقاط آن است.
اتفاقات تلخ و تراژیک بسیاری در روزهای اخیر در افغانستان افتاد که هر کدام‌شان قابلیت موشکافی و گذاشتن زیر ذره‌بین دارد. ویدئوهای زیادی هم از فرودگاه کابل و سطح‌شهر در شبکه‌های‌اجتماعی جنجال برانگیخت که دقیق دیدن هر کدام‌شان چند مجلد خاورمیانه پژوهی است. یکی از ویدئوهای اخیر که در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست شد، ویدئویی بود که در آن چند نیروی نظامی آمریکایی، چند سگ ارتش آمریکا را طی تدابیر خاص به سمت هواپیما می‌برند که در امنیت کامل به آمریکا برگردند. چه زمانی؟ وقتی برخی مردم وحشت‌زده افغانستان سرازیر فرودگاه شده‌اند که به هر قیمتی شده خودشان را به هواپیمای آمریکایی برسانند.
جمله معروفی از امام‌خمینی(ره) درباره اهمیت سگ آمریکایی و شهروند ایرانی برای آمریکایی‌ها در جریان انقلاب اسلامی در دست است که می‌شود آن را به تمام حالات و نقاط خاورمیانه تعمیم داد. این منطقه سال‌هاست که شاهد چنین صحنه‌هایی است که هر بار با همان سر و شکل تکرار می‌شوند اما باز هم در اشغال بعدی سرزمینی توسط آمریکا، عده‌ای نظریات خوش‌باورانه خواهند داد که آینده این سرزمین با حضور آمریکایی‌ها درخشان خواهد بود!