سر محدب و گرد استخوان بازو داخل یک کاسه کوچک و کم‌عمق در استخوان کتف قرار می‌گیرد و به همراه استخوان ترقوه مفصل شانه تشکیل می‌شود. به‌علت سطح تماس کم این دو استخوان، شانه متحرک‌ترین مفصل در بدن است. چنانکه ما می‌توانیم شانه خود را در هر جهت که بخواهیم و با دامنه حرکتی زیاد حرکت دهیم و بچرخانیم. این موضوع هم فرصت است و هم تهدید؛ ‌فرصت از این جهت که قابلیت عملکردی مفصل با توجه به دامنه حرکتی زیاد، بالا بوده و اندام فوقانی را به اندامی کارا و با عملکردهای مفید و متنوع تبدیل می‌کند و تهدید به این دلیل که دامنه حرکتی زیاد و ثبات کم، آسیب‌پذیری آن را بیشتر کرده و بیش از همه مفاصل بدن در معرض خطر دررفتگی است. عوامل مختلفی باعث همین ثبات نصف و نیمه مفصل شانه می‌شود که یکی کپسول مفصلی است که مانند کیسه‌ای سر هر دو استخوان را فرا گرفته است. عضلات متعدد و تاندون‌های آنها و رباط‌هایی که استخوان‌های کتف و بازو و ترقوه را به هم متصل می‌کنند، عوامل دیگر ثبات این مفصل هستند و ثبات‌دهنده مهم دیگر لبه غضروفی کاسه کتف است که باعث گودترشدن سطح مفصلی مقعر کتف می‌شود و تطابق بیشتری بین انتهای دو استخوان در مفصل ایجاد می‌کند.
‌این لبه غضروفی که «لبروم» نام دارد در آسیب‌های ورزشی، زمین خوردن افراد روی دست با شانه و آرنج باز، به دنبال جابه‌جاشدن سر استخوان بازو در دررفتگی‌ها و پرتاب‌های مکرر آسیب می‌بیند که این آسیب‌دیدگی می‌تواند باعث کنده‌شدن یا پارگی آن در قسمت‌های مختلف شود.
معمولا پارگی‌های این غضروف گرد یا در قسمت بالای دایره اتفاق می‌افتد یا پایین دایره که با علائمی مانند درد مبهم در برخی زوایای پشت بردن دست، ضعف، بی‌ثباتی، قفل‌شدن شانه و ایجاد صدای دردناک در حین انجام حرکات همراه خواهد بود. در مرحله حاد و بلافاصله پس از آسیب باید اندام فوقانی با اسلینگ شانه از گردن آویزان شود.
‌پس از دو تا سه هفته بی‌حرکتی، فیزیوتراپی آغاز خواهد شد و تمرینات افزایش دامنه حرکتی شانه در قدم اول برای بیمار تجویز می‌شود. افزایش ثبات در مفصل شانه و مفصل بین کتف و دنده‌ها با شروع تمرینات ثباتی، قدم بعدی فیزیوتراپیست در درمان این آسیب خواهد بود. استفاده از لیزر، تکار، اولتراسوند و تحریک الکتریکی هم می‌توانند درد و التهاب بیمار را کاهش دهد و در ترمیم آسیب‌دیدگی‌های کوچک به بیمار کمک کند. در مراحل بعدی با تقویت عضلات اطراف شانه مانع از واردشدن فشار در فعالیت‌های روزمره بر ناحیه آسیب‌دیده می‌شویم. در صورتی که علائم بیمار با فیزیوتراپی تخفیف نیابد یا بعد از بهبودی مجددا عود پیدا کند ترمیم لبروم با جراحی از سوی جراحان ارتوپد فوق تخصص شانه ضروری خواهد بود.