پیش به سوی آندلس
دهه 90 دو اتفاق مهم در شبكههای برون مرزی تلویزیون رخ میدهد. نخست تاسیس شبكهای با رویكرد پخش برنامههای نمایشی به نام آیفیلم است. این شبكه سریالهای تولید شده در تلویزیون ایران را با دوبله عربی، انگلیسی و فارسی پخش میكند. در شكل جدید و با برنامهریزی برای شبكهای به نام آیفیلم برنامههای این شبكه با زبان فارسی مختص كشورهای افغانستان و تاجیكستان هم پخش میشود كه میتواند تاثیر بسیار مثبتی در منطقه داشته باشد. از دیگر اتفاقات مهم دهه 90 تاسیس شبكهای به نام هیسپان تی وی به زبان اسپانیایی است كه میتواند جغرافیای وسیعی از كشورهای اسپانیایی زبان در آمریكای لاتین و حتی اروپا را پوشش دهد. منطقهای كه بهدلیل سیاستهای ضدامپریالیستی بسیاری از دولتهای مستقر در آن به اهداف و سیاستهای كلان ایران نزدیك است. تاسیس این دو شبكه در سالهای معاصر پایان كار نیست. مجموعه رسانه در كنار یازده شبكه تلویزیونی و پخش برنامههای رادیویی به 31 زبان، برای منطقه آفریقا بهخصوص كشور نیجریه كه شیعیان بسیاری دارد، شبكهای به نام هوسا تاسیس میكند. هوسا زبانی مختص این منطقه است كه میتواند رویكرد جدیدی در تلویزیونهای برونمرزی باشد .منطقهای كه عموما در افكار عمومی جهان به فقر و مشكلات اقتصادی شناخته میشود، اما ظرفیتهای بسیاری برای حضور ایران بهعنوان یك كشور در حال توسعه دارد. دهه 90 دهه ظهور و سقوط تكفیریها در منطقه خاورمیانه بهخصوص عراق و سوریه است و بسیاری از كارشناسان از نقش مثبت و سازنده تلویزیونهای برونمرزی ایران در مبارزه با این جریانات تمجید كردهاند. جریاناتی كه دقیقا در زمان توسعه و ظهور نرمافزارهای ارتباطی رشد میكنند و كار رسانههای كلاسیك مانند تلویزیون و رادیو پیچیده و سختتر از قبل میشود.
دولتهای غربی و عربی مخالف با جریان مقاومت در این سالها تلاش بسیاری برای اختلال در كار شبكههای برون مرزی ایران کردهاند؛ از قطع برنامههای شبكه العالم روی برخی ماهوارهها تا تعطیل كردن دفاتر و حتی تهدید شركتهای ماهوارهای به همكاری نكردن با ایران به بهانه تحریمها كه با توجه به ظهور رسانههای جدید تلاشی بیهوده خواهد بود. مخاطب خارجی با آن كه در تمام این سالها تحت سیطره رسانههای ثروتمند و پر نفوذ خارجی قرار داشته اما همواره از صداهای جدید و كشف حقایق استقبال میكند. همین امروز و در لحظه، بسیاری از معترضان به نظام سرمایه داری در فرانسه سركوب میشوند، اما رسانههای همراه با دولت فرانسه اخبار را به گونهای پوشش میدهند كه انگار رفتار پلیس با معترضان در حد چند ماشین آبپاش و برخورد نرم مانده اما واقعیت چیز دیگری است. این واقعیت و گفتن آن كار رسانههای مستقلی است كه مسلما برای بالا بردن ضریب نفوذ در سطح بینالمللی راهی دشوار پیشرو دارند. اولین گام این راه استفاده از ظرفیتهای رسانهای و بومی متخصصان همان كشور هدف است. همان كاری كه دهه هاست رسانههایی مانند بی بی سی انجام میدهند. رسانههایی كه هرگز یك حقیقت را در دو كشور متفاوت به یك شكل نمیبینند. حقیقت برای آنها یك چیز است؛ تامین منافع استعماری كشورهایی كه فقط رویه جذابی دارند . این لایه زیرین و كشف و نمایش آن برای مردم جهان وظیفه اصلی تلویزیونهای برون مرزی است؛ تلویزیونهایی كه با توسعه فناوری در سالهای آینده اهمیتی چند برابر پیدا خواهند كرد و این یك واقعیت غیرقابل كتمان و مهم است.