اِل‌تاکتیکو: چرا ما نتوانیم؟
از دست رفتن پنالتی «مانه» در دقیقه ۶ بازی مقابل مصر سیسه را برد به خاطره تلخ پنالتی‌ای که خودش مقابل کامرون از دست داد و قهرمانی بر باد رفته سنگال در جام ملت‌های ٢٠٠٢ آفریقا...
حالا اِل‌تاکتیکو جای دیگری از زمان ایستاده. حوالی ١٩سال بعد. در حاشیه زمینی که مندی، کولی‌بالی و بقیه در آن می‌درخشند و او که از سال ٢٠١۵ هدایت تیم‌ملی را بر عهده گرفته در این لحظه، با شادترین شیوه ممکن دست‌هایش را به سوی هزاران تماشاگر هیجان‌زده گرفته و به تشویق بر هم می‌کوبد. شیرهای او اولین جام قهرمانی ملت‌های آفریقا را در تاریخ سنگال بالای سر برده‌اند و امشب ماجراجویی خود را در سومین حضور در جام‌جهانی آغاز می‌کنند.
الیو سیسه
الیو سیسه، متولد سنگال ملقب به اِل‌تاکتیکو، کاپیتان بازنشسته و سرمربی تیم‌ملی این کشور از کودکی سودای پوشیدن پیراهن پاری‌سن‌ژرمن را داشت در ٩سالگی به فرانسه رفت و عاقبت هم برای این تیم بازی کرد. سیسه بعد از جام‌جهانی ٢٠٠٢ به انگلیس رفت اما در آنجا فروغ خاصی نداشت و در نهایت به لیگ دوی فرانسه کار خود را ادامه داد. او در مجموع، سابقه بازی در تیم‌های لیل، پاری‌سن‌ژرمن، پورتس‌موث و بیرمنگام سیتی را در کارنامه دارد و بالاخره در ٣٣ سالگی کفش‌هایش را آویخت تا وارد دنیای مربیگری شود. پس از دو سال مربیگریِ تیم زیر ٢٣سال سنگال، هدایت تیم‌ملی بزرگسالان این کشور را به‌دست گرفت تا نسل جدیدی را برای تاریخ‌سازی تربیت کند. سیسه جنس مردمش را خوب می‌شناسد و می‌داند بازیکنانش به چه چیزهایی نیاز دارند. او ارتباط خوبی با آنها دارد و معتقد است؛ به غیر از آنچه اروپایی‌ها دارند، نظم و کنترل کیفیت زندگی حرفه‌ای بازیکنانش در اردوها و مسابقات از پیش‌نیازهاست.
آنچه در جام‌جهانی مهم است!
سیسه که در ۴۶ سالگی یکی از مؤثرترین افراد فوتبال کشورش به شمار می‌رود و در سه دوره راهیابی سنگال به جام‌جهانی نقش داشته، پس از پیروزی سنگال مقابل مصر در جام ملت‌ها و راهیابی به جام‌جهانی قطر گفت: «اتحاد عامل پیروزی است و با هم بودن ما را به موفقیت می‌رساند.»
اِل‌تاکتیکو همین چند وقت پیش، به خبرنگارها گفته؛ بالاخره یک روز، یکی از تیم‌های آفریقایی قهرمان جام‌جهانی می‌شود و حرف او به شاگردانش در جام‌جهانی قطر این است: «وقتی دیگری می‌تواند، چرا ما نتوانیم؟»
آرزو قنبری - گروه ورزشالیو سیسه
الیو سیسه، متولد سنگال ملقب به اِل‌تاکتیکو، کاپیتان بازنشسته و سرمربی تیم‌ملی این کشور از کودکی سودای پوشیدن پیراهن پاری‌سن‌ژرمن را داشت در ٩سالگی به فرانسه رفت و عاقبت هم برای این تیم بازی کرد. سیسه بعد از جام‌جهانی ٢٠٠٢ به انگلیس رفت اما در آنجا فروغ خاصی نداشت و در نهایت به لیگ دوی فرانسه کار خود را ادامه داد. او در مجموع، سابقه بازی در تیم‌های لیل، پاری‌سن‌ژرمن، پورتس‌موث و بیرمنگام سیتی را در کارنامه دارد و بالاخره در ٣٣ سالگی کفش‌هایش را آویخت تا وارد دنیای مربیگری شود. پس از دو سال مربیگریِ تیم زیر ٢٣سال سنگال، هدایت تیم‌ملی بزرگسالان این کشور را به‌دست گرفت تا نسل جدیدی را برای تاریخ‌سازی تربیت کند. سیسه جنس مردمش را خوب می‌شناسد و می‌داند بازیکنانش به چه چیزهایی نیاز دارند. او ارتباط خوبی با آنها دارد و معتقد است؛ به غیر از آنچه اروپایی‌ها دارند، نظم و کنترل کیفیت زندگی حرفه‌ای بازیکنانش در اردوها و مسابقات از پیش‌نیازهاست.
آنچه در جام‌جهانی مهم است!
سیسه که در ۴۶ سالگی یکی از مؤثرترین افراد فوتبال کشورش به شمار می‌رود و در سه دوره راهیابی سنگال به جام‌جهانی نقش داشته، پس از پیروزی سنگال مقابل مصر در جام ملت‌ها و راهیابی به جام‌جهانی قطر گفت: «اتحاد عامل پیروزی است و با هم بودن ما را به موفقیت می‌رساند.»
اِل‌تاکتیکو همین چند وقت پیش، به خبرنگارها گفته؛ بالاخره یک روز، یکی از تیم‌های آفریقایی قهرمان جام‌جهانی می‌شود و حرف او به شاگردانش در جام‌جهانی قطر این است: «وقتی دیگری می‌تواند، چرا ما نتوانیم؟»
