محمدرضا باید از صعود آرژانتین و مسی به فینال جام جهانی شدیدا خوشحال باشی. 
این را جدی می‌گویم. من کلا دو آرزو دارم. یکی سلامتی خانواده‌ام و مردم ایران و دوم قهرمان شدن مسی و آرژانتین در جام‌جهانی. دیوانه‌وار دوست‌شان دارم. اگر مسی این جام را بالای سر ببرد دیگر هیچ آرزویی جز سلامتی مردم و خانواده‌ام ندارم. 

 در این حد؟
بله. برایتان یک چیز جالب تعریف کنم. در خاندان ما هیچکس فوتبالیست حرفه‌ای نبود. کسی به حضور در فوتبال فکر نمی‌کرد. فقط و فقط آرژانتین و مارادونا و بعد مسی باعث شد تا ما یک نماینده فوتبالی در خاندان‌مان داشته باشیم.
 
 واقعا؟ یعنی عشق به تیم‌ملی آرژانتین باعث شد تو فوتبالیست شوی؟
دقیقا. من با آرژانتین و مسی عاشق فوتبال شوم. سنم به مارادونا قد نمی‌دهد ولی پدرم عاشق او بود. همیشه از بازی‌هایش تعریف می‌کرد. من هم عاشق آرژانتین و بعد مسی شدم. اینقدر به من انگیزه داد که تصمیم گرفتم وارد فوتبال شوم. 

 چه حسی داشتی وقتی او را در برزیل دیدی؟
مسی برای من خدای روی زمین است. هرکسی آرزو دارد او را ببیند. من دنبال عکس گرفتن با مسی نبودم. با تمام وجود او را دوست دارم و آن روز می خواستم فقط از نزدیک مسی را ببینم. خدا لطف داشت و این اتفاق برایم افتاد. 

 مثل اینکه قبل از بازی هم اتفاق جالبی برایت افتاد. 
بله. مسی به من نگاه کرد و سرش را تکان داد. نزدیک بود خوشحالی غش کنم. برایم کمی هم عجیب بود. بعد فهمیدم به کی روش که پشت من ایستاده سر تکان می‌دهد! یکجورهایی از سرمربی ما رخصت گرفت. 

 در لحظه‌ای که عکس را گرفتید، صحبتی رد و بدل شد؟
این عکس را کاپیتان ما جواد نکونام گرفت. وقتی کنارش ایستادم باورم نمی‌شد. این‌قدر برایش احترام قائل بودم که حتی به او دست نزدم ولی مسی با تواضع کامل و خیلی مهربان دستش را دور کمر من انداخت و عکس گرفتیم. خیلی رفتار خوبی داشت و همیشه خاطره شیرینی در ذهن دارم. 

 گل سوم آرژانتین مقابل کرواسی باردیگر نبوغ مسی را نشان داد. 
او همیشه دیوانه‌وار فوتبال بازی می‌کند. این نیست که بگوییم فقط آن شب فوق‌العاده بود. خدا در این بشر قدرتی قرارداده که می‌تواند با توپ در زمین هر کاری کند. بارها و بارها گل سوم آرژانتین را دیدم. حرکتش بی‌نظیر بود. پاس گل او در دیدار هلند هم حرف نداشت. یک کارهایی در زمین فقط و فقط از مسی برمی‌آید. 

 آرژانتینی‌ها خیلی قاطی هستند و زود دعوا می‌کنند. پرشان به پر تیم‌ملی ما هم گرفت. 
آن یک سوء‌تفاهم بود. قبل از بازی مربی‌شان درباره ما خوب حرف نزد. همه‌مان ناراحت شدیم. نکونام کاپیتان تیم بعد از بازی با مربی‌شان دست نداد و یک درگیری لفظی پیش آمد که سریعا حل شد. ولی کلا آرژانتینی‌ها قاطی هستند. من خودم بچه اسلامشهرم. در فضایی بزرگ شدم که قاطی دوربرمان زیاد بود. آدم‌ها از جایی که در آن رشد می‌کنند تاثیر می‌گیرند. در محل ما هم مدام دعوا بود!(خنده) شاید یکجورهایی با آرژانتینی‌ها حس مشترکی دارم. آنها هم واقعا جنگنده و البته دعوایی هستند و انگار سر نترسی دارند.

 به نظرت جام امسال برای مسی و آرژانتین است؟ 
من که از خدا فقط همین را می‌خواهم. حتی الان دشمنان آرژانتین هم می‌گویند جام‌جهانی یک جام به مسی و تیمش بدهکار است. یعنی اگر قانونی هم باشد، باید این جام به آنها برسد. به قول آقای عامل این جام برای آرژانیتن از شیر مادر و نان پدر حلال‌تر است. 

 درباره تیم ملی خودمان هم سوال دارم. به نظرت باید کی‌روش را حفظ کنیم یا وقت رفتنش رسیده؟ 
فوتبال عجیبی داریم. اگر ما مسی را هم بلند مدت به ایران بیاوریم، یک روز همین حرف‌ها را درباره‌اش می‌زنند که باید برود! خیلی‌ها آرزوی‌شان بود کی‌روش سرمربی ایران شود. بعضی‌ها انتقاد می‌کنند ما چرا به آرژانتین باختیم و مردم خوشحالی کردند؟ یک روز آرزو داشتیم فقط 3 تا آرژانتین بخوریم ولی آنطور در زمین مقابل‌شان بازی کردیم. بعضی‌ها آرزو داشتند کی‌روش را از نزدیک ببینند ولی الان فقط از او انتقاد می‌کنند. 

 با نتایجی که ایران گرفت حق اوست برای جام ملت‌ها بماند؟ 
به نظرم بهتر است همان اسکوچیچ را به تیم ملی بیاوریم که سقف آرزوهایش خونه به خونه بابل بود. انشاا... با مافیایی که پشت اوست این اتفاق بیفتد! نمی‌دانم چه فکری می‌کنند. حرف نزنم بهتر است.