پلیس واقعی در آثار تلویزیونی

پلیس واقعی در آثار تلویزیونی

ژانر پلیسی، یکی از ژانرهای پرطرفدار تلویزیون و سینماست و مخاطبان خاص خود را دارد. نگاهی کوتاه به سریال‌های پلیسی که در شبکه‌های مختلف تهیه و روانه آنتن شده، بیانگر این نکته است که در گذشته تصویری که رسانه از پلیس نشان می‌داد این بود که او فردی قدرتمند و باهوش است که تمام زندگی‌اش در کلانتری و ماموریت می‌گذرد، ولی رویه رسانه در یک دهه گذشته کاملا تغییر کرده و پلیس در سریال‌هایی که از تلویزیون پخش می‌شود به واقعیت جامعه نزدیک‌‌تر شده‌ و در جمع خانواده و فامیل و با مشکلات یک انسان واقعی به تصویر کشیده شده است.

درواقع توجه سازندگان آثار نمایشی به شخصیت پلیس و نشان‌دادن تصویر واقعی از او باعث شده تا این آثار بیشتر از قبل مورد توجه قرار بگیرد. کافی است نگاهی به شخصیت‌های پلیس در سریال‌های تلویزیون داشته باشیم، آن وقت است که متوجه روایت موازی اتفاقات خانوادگی پلیس در خانواده و مسائل او در محل کار خواهیم شد و همین باعث شده تا پلیس‌های قصه‌ها به آدم‌های واقعی نزدیک‌تر شود و دیگر مخاطبان او را به صورت فردی نمی‌بینند که کارش فقط مبارزه با خلافکاران است.
در سال‌های اخیر آثار متفاوتی با موضوع پلیس از تلویزیون پخش شده که از میان آنها می‌توان به آیینه‌عبرت، سرنخ، پلیس جوان، خواب و بیدار، حس سوم، ساختمان 85، بی‌صدا فریاد کن، گارد ساحلی، شلیک نهایی، تصمیم‌ نهایی، پرواز در حباب، کارآگاهان، کلانتر1، 2 و 3، هوش‌سیاه، رهایی، سقوط آزاد، دیوار، زخم، میکائیل، فوق‌سری، نوار زرد، عملیات رعد و... اشاره کرد.
مخاطبان با تماشای هریک از این آثار با رفتار و منش‌ پلیس‌های متفاوت آشنا شده‌اند. بعضی از این آثار حادثه‌ای صرف بوده و برخی با ورود به خانواده پلیس نشان داده‌اند که آنها هم مثل مردم عادی زندگی می‌کنند و حتی گاهی اعضای خانواده آنها مورد سوءاستفاده خلافکاران قرار می‌گیرند.
از دیگر سریال‌های پلیسی که به واقعیت این گروه نزدیک شده، می‌توان به دیوار، زخم، نوار زرد، عملیات رعد، فوق‌سری و... اشاره کرد که می‌توان گفت سریال‌های پلیسی- اجتماعی بودند و خانواده هم یکی از محورهای اصلی داستان‌ها بوده است. یکی دیگر از ویژگی‌های قابل تامل در آثار پلیسی این است که در سال‌های اخیر به انواع خدمات پلیس پرداخته شده و مردم نسبت به گذشته شناخت بیشتری درباره پلیس پیدا کرده‌اند. این حوزه جای کار بیشتری دارد، به ویژه این که ما کمتر در سریال‌های پلیسی به پلیس خانم پرداخته‌ایم، در حالی که ضرورت دارد به پلیس‌های خانم هم پرداخت شود و آثار پلیسی با محتوای مناسب تهیه و روانه آنتن شود. همچنین با ساخت آثار پلیسی می‌توانیم فرهنگسازی کنیم و مسائل را به مردم آموزش بدهیم. به عنوان نمونه تا قبل از پخش سریال «زخم» مردم با پلیس مشاور آشنایی نداشتند و به هیچ وجه فکر نمی‌کردند چنین پلیسی هم وجود دارد که در کلانتری‌ها فعال است. البته این موضوع در سال‌های اخیر ادامه‌دار شده و مردم با تماشای پلیس‌ها هم با قدرت و اقتدار پلیس آشنا می‌شوند و هم این که توانمندی‌های آنها برای مردم روشن می‌شود. بنابراین تجربه‌های جدید می‌تواند تاثیرگذار باشد.

فاطمه عودباشی - گروه  رسانه