این‌که سعی کرده تا آن چیزی که در تمام سال‌های کتاب‌خواندن و نوشتن از خاطره‌‎نویسی در ذهن و جانش شکل گرفته، برای خواننده کتابش بنویسد. او در عین حال انگار منِ‌خود را هم حذف کرده است و تمام آن‌ چیزی که به قلم درآورده و گردآورده و ترجمه کرده، عشقش به این ژانر و تکه‌پاره‌های کاغذهایی است که روز و روزگاری یک آدم، یک نویسنده از خود به‌جا گذاشته.  کتاب نقش‌هایی به یاد با عنوان دوم گذری بر ادبیات خاطره‌نویسی چنان‌که در مقدمه‌ ناشر آمده، اولین کتاب از مجموعه‌ زندگی‌نگاره‌های نشر گمان است. آغاز این مجموعه با کتابی از احمد اخوت، این آشنای دنیای جزئیات و حاشیه‌نویسی‌ها و آنچه بتوان مواد خاطره‌نویسی نامید، بهترین انتخاب است و مقدمه‌ ناشر به قلم مانا روانبد که یکی از معدود مقدمه‌های به‌دور از پاراگراف‌های فرمالیته و از سربازکنی بود، به خوبی تلاش برای نشر نوع دیگری از ادبیات خاطره‌نویسی را نشان می‌دهد که با «حراج خلوت» به مثابه‌ خودزندگینامه یا خاطرات فرق می‌کند. در خواندن جستارهای اخوت به‌جای مواجه‌شدن با یک کتاب از سر سفارش نوشته‌شده، گویی پای حرف‌زدن اخوت نشسته باشی و او بدون آن‌که تو را در پاراگراف‌های طولانی به قصد مقدمه‌چینی یا اضافه‌کردن به تشریفات گم کند، صاف سر اصل مطلب می‌رود و خبری از عصا قورت‌دادگی و نمایش‌خواندن‌های بیکرانش نیست. جستارهای اخوت پر از ارجاعات جذاب و دقیقا مربوط به موضوع است و بی‌نظم و زیاده و پیچیده نیست، و چنان منسجم است که خواننده با خود فکر می‌‎کند شاید یک گوی جادو دارد که در این سطح به راحتی هر مطلبی را که مدنظرش است از هر نویسنده‌ای احضار می‌کند.