یک درصدی که کلی می‌ارزد
لطفا عفو کنید اگر جملاتی که در پی می‌آید صقیل و سنگین است: «به‌منظور تحقق اهداف مندرج در اصول دهم، بیستم و بیست‌ویکم قانون‌اساسی همچنین برنامه ششم توسعه و سیاست‌های کلی برنامه پنج‌ساله هفتم مبنی بر «تحکیم نهاد خانواده و رفع موانع رشد و شکوفایی بانوان»، همه دستگاه‌های اجرایی مشمول قانون مدیریت خدمات کشوری مکلف‌اند یک‌درصد از اعتبارات هزینه‌ای خود را در موضوعات مربوط به حوزه زنان از قبیل توانمندسازی زنان بی‌سرپرست، حمایت از فرزندآوری، مشاوره در حوزه خانواده، حمایت از زنان و دختران در معرض آسیب یا آسیب‌دیده، بهداشت، آموزش، ورزش و کارآفرینی زنان با هدایت معاونت ریاست‌جمهوری در امور زنان هزینه کنند.»
اگر حوصله کردید و این بخش از قانون بودجه سال آینده را که مصوب 14 اسفند 1401 مجلس است خواندید، بدانید و آگاه باشید که این مصوبه حاوی یک خبر خوب و گشایش بودجه‌ای برای بانوان کشورمان است. به‌این‌ترتیب در سال آینده موضوع زن و خانواده نباید موضوعی بلاتکلیف باشد که هیچ دستگاهی آن را گردن نگیرد بلکه همه باید بدانند که در این خصوص مسئولیت دارند و مسائلی مثل بی‌سرپرستی، آسیب‌دیدگی، کارآفرینی، بهداشت و سلامت زنان و دختران ایران باید برای همه دستگاه‌های دولتی که سهمی از بودجه‌های سالانه دارند، مهم باشد. البته تجربه گذشته نشان داده که راه برای تمرد از چنین تکالیف قانونی‌ای، باز است و بودجه‌ها به نام زنان اما به کام بخش‌های دیگر خرج می‌شود که برای این‌که چنین نشود معاونت زنان و خانواده ریاست‌جمهوری باید سراپا چشم و گوش باشد و از سهم قانونی زنانی که توانمندشدن و مورد حمایت قرارگرفتن حق آنهاست، نگذرد. البته سال آینده این معاونت کارهای دیگری هم دارد که اهمیتش کمتر از مواردی که ذکر شد نیست. مثلا سال 1402 باید بازارچه‌هایی در عرصه بین‌المللی به‌صورت مجازی یا الکترونیکی ویژه زنان کارآفرین راه‌اندازی شود تا بانوان فعال و کارآفرین بتوانند محصولات خود را در بازار جهانی عرضه کنند که امیدواریم این اتفاق رخ دهد.
سدی محکم دربرابر سوءرفتار
اگر یک بانو هستید و این جملات را می‌خوانید، لطفا روی تک‌تک کلمات آن دقت کنید. اگر یک آقا نیز هستید جملات را عمیقا بخوانید تا ملکه ذهن‌تان شود: «همه زنانی که در قلمروی سرزمینی جمهوری اسلامی ایران حضور یا سکونت داشته باشند فارغ از قومیت، دین، مذهب و دیگر ویژگی‌های فردی و اجتماعی، دربرابر هرگونه آسیب ناشی از سوءرفتار فرد دیگری که به بدن، روان، حیثیت، حقوق و آزادی‌های قانونی آنان وارد می‌شود، از تدابیر پیشگیرانه، حمایتی و کیفری برخوردار می‌شوند.»
این جملات چیزی نیست جز بخشی از متن لایحه پیشگیری از آسیب‌دیدگی زنان و ارتقای امنیت آنان در برابر سوءرفتار که قبل‌تر از این به‌عنوان لایحه حمایت از زنان در برابر خشونت شناخته می‌شد. سال 1401 و تلاش‌هایی که در پس و پیش‌پرده انجام شد بخت این ابزار حمایت از بانوان را بعد از بیش از 10 سال نیز باز کرد و حالا 51 ماده قانونی در پنج فصل از زن و دختری که در قلمرو ایران به‌سر می‌برد، حمایت می‌کند.
شاید شما هم دوست داشته باشید یکی دیگر از مواد این لایحه را بخوانید و با خود زمزمه کنید و آن وقت حلاوتش را به جان‌تان بریزید: «هرکس ازجمله ولی، وصی، قیم و سرپرست بدون رضایت زن، وی را به هر دلیل مانند حل‌وفصل اختلافات ازجمله خون‌بس مجبور به ازدواج با دیگری کند یا به همین دلایل او را وادار به درخواست طلاق از مراجع قضایی کند یا این‌که بدون اطلاع زن، او را به عقد دیگری درآورد به حبس یا جزای نقدی محکوم می‌شود. زوج نیز در صورت علم به وضعیت ازدواج یا عقد مزبور مشمول مجازات می‌شود.»
با این لایحه دوران هرکی هرکی و بزن دررو و ظلم رواداشتن به زنان فقط به‌دلیل زن‌بودن‌شان تمام خواهد شد که اگر سال 1401 فقط همین یک دستاورد را برای جامعه بانوان ایرانی داشت کافی بود، از بس که جای این قبیل حمایت‌ها خالی می‌نمود.
سدی محکم دربرابر سوءرفتار
اگر یک بانو هستید و این جملات را می‌خوانید، لطفا روی تک‌تک کلمات آن دقت کنید. اگر یک آقا نیز هستید جملات را عمیقا بخوانید تا ملکه ذهن‌تان شود: «همه زنانی که در قلمروی سرزمینی جمهوری اسلامی ایران حضور یا سکونت داشته باشند فارغ از قومیت، دین، مذهب و دیگر ویژگی‌های فردی و اجتماعی، دربرابر هرگونه آسیب ناشی از سوءرفتار فرد دیگری که به بدن، روان، حیثیت، حقوق و آزادی‌های قانونی آنان وارد می‌شود، از تدابیر پیشگیرانه، حمایتی و کیفری برخوردار می‌شوند.»
این جملات چیزی نیست جز بخشی از متن لایحه پیشگیری از آسیب‌دیدگی زنان و ارتقای امنیت آنان در برابر سوءرفتار که قبل‌تر از این به‌عنوان لایحه حمایت از زنان در برابر خشونت شناخته می‌شد. سال 1401 و تلاش‌هایی که در پس و پیش‌پرده انجام شد بخت این ابزار حمایت از بانوان را بعد از بیش از 10 سال نیز باز کرد و حالا 51 ماده قانونی در پنج فصل از زن و دختری که در قلمرو ایران به‌سر می‌برد، حمایت می‌کند.
شاید شما هم دوست داشته باشید یکی دیگر از مواد این لایحه را بخوانید و با خود زمزمه کنید و آن وقت حلاوتش را به جان‌تان بریزید: «هرکس ازجمله ولی، وصی، قیم و سرپرست بدون رضایت زن، وی را به هر دلیل مانند حل‌وفصل اختلافات ازجمله خون‌بس مجبور به ازدواج با دیگری کند یا به همین دلایل او را وادار به درخواست طلاق از مراجع قضایی کند یا این‌که بدون اطلاع زن، او را به عقد دیگری درآورد به حبس یا جزای نقدی محکوم می‌شود. زوج نیز در صورت علم به وضعیت ازدواج یا عقد مزبور مشمول مجازات می‌شود.»
با این لایحه دوران هرکی هرکی و بزن دررو و ظلم رواداشتن به زنان فقط به‌دلیل زن‌بودن‌شان تمام خواهد شد که اگر سال 1401 فقط همین یک دستاورد را برای جامعه بانوان ایرانی داشت کافی بود، از بس که جای این قبیل حمایت‌ها خالی می‌نمود.
