گفتوگویی خیالانگیز اما مستند با بنیانگذار انقلاب اسلامی
پای حرفهای روحا...
نمیدانم چقدر با شخصیت بنیانگذار کبیر انقلاب، امام خمینی(ره) عزیز آشنایی دارید. اصلا تابهحال سری به صحیفه ایشان زدهاید تا حرفهایشان را بخوانید یا فقط گاهی در تلویزیون سخنانشان را دیده و شنیدهاید. ولی میدانم که این روزهای عجیب و غریب که بر ما میگذرد، بازگشت به خیلی از صحبتهای امام راحل(ره) میتواند اثرگذار و راهگشا باشد. اگر باور ندارید، مصاحبه فرضی زیر را بخوانید که ما سوالاتمان را به بیانات باقیمانده از ایشان گره زدهایم.
ما همیشه از نوجوانی مصاحبه شوندگان میپرسیم، ولی دوست داریم نظر شما را درباره نوجوانها و این نسل بدانیم.
من امید دارم به شما؛ امید من به شما جوانان است، امید من به شما دبستانیهاست، امید من به شماست که انشاءا... مقدرات کشور ما بعد از این در دست شماها باشد و شماها وارث این کشور باشید. (صحیفه امام/ سخنرانی در جمع دانشآموزان، ج6، ص506)
خیلیها حواسشان به آینده نیست. قبول دارید؟ انگار کسی به این فکر نمیکند که ما قرار است در آینده نزدیک از این مملکت و داشتههایش استفاده کنیم.
من معتقدم ما باید آینده را در نظر بگیریم و اینگونه فکر نکنیم که وضع فعلیمان بگذرد، آینده هرچه باشد، باشد. ما مکلفیم تا علاوهبر اینکه وضع فعلی را حفظ کنیم، نگهبان آینده نظام و اسلام باشیم. ما باید پایهگذار خوب آینده باشیم. (صحیفه امام، ج ۲۱، ص ۹۹)
ولی خیلی از مسئولان و اساسا بزرگترها به ما اعتماد نمیکنند و بهاصطلاح ما را وارد بازی نمیکنند، دائم میخواهند یک اشکالی از ما بگیرند. توصیه شما به ایشان چیست؟
وقتی ما میتوانیم به آینده کشور و آیندهسازان امیدوار شویم که به آنان در مسائل گوناگون بها دهیم و از اشتباهات و خطاهای کوچک آنان بگذریم و به همه شیوهها و اصولی که منتهی به تعلیم و تربیت صحیح آنان میشود، احاطه داشته باشیم. (صحیفه امام، ج ۲۱، ص ۹۹)
خیلی از نوجوانها و جوانهای ما معتقدند ما کشور خاصی نداریم. یعنی همه چیزهای خوب در خارج از این مرزهاست.
به این عزیزان میگویم ما باید این را بفهمیم که همهچیز هستیم و از هیچکس، کم نداریم.
تعدادی هم نگران قدرت ابرقدرتی مثل آمریکا هستند.
برخی جوانان ما از روی احساسات گفتهاند که چنانچه آمریکا بخواهد دخالت نظامی در کشور ما بکند، چه میشود؟ اصلا این «اگر» ش را هم نباید بگویند. آمریکا عاجز است از این که دخالت نظامی در اینجا بکند. آنها خودشان یک مشکلاتی دارند که گرفتاریهایی برایشان ایجاد کرده است و نمیتوانند هیچ کاری بکنند. آمریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند!
یعنی شما از دست مسئولان و وضع کنونی کشور راضی هستید؟
الان ما در تمام سطح ایران میبینیم که یک نابسامانیهایی هست، یک اختلافاتی هست، یک کارهایی هست که نباید بشود. چیزهایی که برخلاف رضای خداست، برخلاف دستور پیغمبر اکرم است، برخلاف دستور اسلام است، در همه سطح کشور واقع میشود. نه همه میکنند؛ لکن در تمام سطح کشور هستند اشخاصی که همچه کارهایی میکنند و خوف این است که این به پای اسلام نوشته بشود؛ به پای جمهوری اسلام نوشته بشود؛ و در خارج بگویند این هم نظام اسلام و این هم جمهوری اسلام، که مثل سابق است با اختلاف افراد. (صحیفه امام؛ ج 8، ص: 271 - 276)
این وضع را ناشی از دشمنی دشمنان میدانید؟
اتفاقا ما امروز از دوستان میترسیم! دیروز از دشمن میترسیدیم. آن ترس خیلی زیاد نبود؛ مشکلی نبود. امروز از دوستها میترسیم که این دوستهای بیتوجه به عمق مسائل، بیتوجه به موقعیتی که الان ما در آن واقع هستیم، کاری بکنند که مکتب ما در دنیا، مکتب فاسد قلمداد شود. مکتب عقبافتاده قلمداد شود.
و خطابتان به مسئولان چیست؟
می گویم که ما از اینجا خواهیم رفت، هیچ شکی نیست، من زودتر و شما هم بعدا میآیید، این مسألهای نیست، بلااشکال است مسأله. باید فکر این را بکنیم که حالا که رفتیم، آنجا از ما پرسیدند که شمایی که رئیسجمهور بودید، برای مردم چه کردید؟ شمایی که نخستوزیر بودید چه کردید؟ شمایی که وزیر بودید، چه کردید؟ شمایی که وکیل بودید، چه کردید؟ ملت را ازشان میپرسند که شما برای اسلام چه کردید؟ عمده این است که ما آنجا آبرو داشته باشیم. اگر آن مطلب را درست بکنیم، هم اینجا درست میشود و هم آنجا درست میشود. (صحیفه امام؛ ج 19، ص: 407 - 411)
یعنی ممکن است به خاطر این مشکلات، انقلاب تحتالشعاع قرار بگیرد؟
اگر مردم پشتیبان یک حکومتی باشند، این حکومت سقوط ندارد؛ اگر یک ملت پشتیبان یک رژیمی باشند؛ آن رژیم از بین نخواهد رفت. (صحیفه امام؛ ج ۸، ص ۳۷۲).
ولی این روزها خیلی از مردم با نبود آزادی در ایران مشکل دارند.
در مملکت ما آزادی اندیشه هست، آزادی قلم هست، آزادی بیان هست ولی آزادی توطئه و آزادی فسادکاری نیست، شما اگر توقع دارید که ما بگذاریم و بر ما توطئه کنند، مملکت ما را به هرج و مرج بکشند و فساد بکنند و مقصودشان از آزادی این است، در هیچجای دنیا همچو آزادی نیست.
ولی حرف برخی در مورد نبود آزادی برای زنهاست. به خاطر محدودیتهای دینی.
اسلام به زنها بیشتر عنایت کرده است تا به مردها. اسلام زنها را بیشتر حقوقشان را ملاحظه کرده است تا به مردها(صحیفه امام؛ ج۶، ص۴۳۶)
یعنی حجاب محدودیت نیست؟
حجاب به معنای متداول میان ما که اسمش حجاب اسلامی است، با آزادی مخالفتی ندارد؛ اسلام با آنچه خلاف عفت است، مخالفت دارد و ما آنان را دعوت میکنیم که به حجاب اسلامی رو آورند. زنان شجاع ما دیگر از بلاهایی که غرب به عنوان تمدن به سرشان آورده است به ستوه آمدهاند و به اسلام پناهنده شدهاند. (صحیفه امام؛ ج ۵، ص ۵۴۱)
این وسط خیلیها هم آشوب به پا کردند. هنوز هم قوانین کشور در این مورد برایشان مورد قبول نیست.
ما سعی میکنیم به این افراد راه سلامت و نجات را نشان دهیم، اگر نخواهند این راه را بپیمایند، در زندگی یومیه خود آزاد خواهند بود، مگر اینکه بخواهند توطئههای زیانبخشی علیه ملت و کشور تدارک ببینند.
شما نگران آنها نیستید؟
برعکس، من نگرانی که همیشه در دلم هست، این است که من خوف این را دارم که مردم به واسطه امثال من به بهشت بروند؛ آنها برای خدا توجه به آقایان دارند، ما هم و شما هم دعوت میکنید مردم را به خیر و صلاح؛ من خوف این را دارم که آنها برای خاطر ما و شنیدن حرف ما به بهشت بروند و ما برای خاطر اینکه خودمان مهذب نبودیم به جهنم. (صحیفه امام؛ ج ۱۸، ص ۱۲ ـ ۱۳.)
وظیفه ما به عنوان رسانه چیست؟
اولا بدانید که آنکس قلمش قلم انسانی است که از روی انصاف بنویسد. و بعد اینکه تمام رسانهها، مربی یک کشور هستند، باید تربیت کنند کشور را. ضمنا پیش از آنکه فرصت از دست برود، چاره بیندیشید. (جهاد اکبر، ص: 67)
من امید دارم به شما؛ امید من به شما جوانان است، امید من به شما دبستانیهاست، امید من به شماست که انشاءا... مقدرات کشور ما بعد از این در دست شماها باشد و شماها وارث این کشور باشید. (صحیفه امام/ سخنرانی در جمع دانشآموزان، ج6، ص506)
خیلیها حواسشان به آینده نیست. قبول دارید؟ انگار کسی به این فکر نمیکند که ما قرار است در آینده نزدیک از این مملکت و داشتههایش استفاده کنیم.
من معتقدم ما باید آینده را در نظر بگیریم و اینگونه فکر نکنیم که وضع فعلیمان بگذرد، آینده هرچه باشد، باشد. ما مکلفیم تا علاوهبر اینکه وضع فعلی را حفظ کنیم، نگهبان آینده نظام و اسلام باشیم. ما باید پایهگذار خوب آینده باشیم. (صحیفه امام، ج ۲۱، ص ۹۹)
ولی خیلی از مسئولان و اساسا بزرگترها به ما اعتماد نمیکنند و بهاصطلاح ما را وارد بازی نمیکنند، دائم میخواهند یک اشکالی از ما بگیرند. توصیه شما به ایشان چیست؟
وقتی ما میتوانیم به آینده کشور و آیندهسازان امیدوار شویم که به آنان در مسائل گوناگون بها دهیم و از اشتباهات و خطاهای کوچک آنان بگذریم و به همه شیوهها و اصولی که منتهی به تعلیم و تربیت صحیح آنان میشود، احاطه داشته باشیم. (صحیفه امام، ج ۲۱، ص ۹۹)
خیلی از نوجوانها و جوانهای ما معتقدند ما کشور خاصی نداریم. یعنی همه چیزهای خوب در خارج از این مرزهاست.
به این عزیزان میگویم ما باید این را بفهمیم که همهچیز هستیم و از هیچکس، کم نداریم.
تعدادی هم نگران قدرت ابرقدرتی مثل آمریکا هستند.
برخی جوانان ما از روی احساسات گفتهاند که چنانچه آمریکا بخواهد دخالت نظامی در کشور ما بکند، چه میشود؟ اصلا این «اگر» ش را هم نباید بگویند. آمریکا عاجز است از این که دخالت نظامی در اینجا بکند. آنها خودشان یک مشکلاتی دارند که گرفتاریهایی برایشان ایجاد کرده است و نمیتوانند هیچ کاری بکنند. آمریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند!
یعنی شما از دست مسئولان و وضع کنونی کشور راضی هستید؟
الان ما در تمام سطح ایران میبینیم که یک نابسامانیهایی هست، یک اختلافاتی هست، یک کارهایی هست که نباید بشود. چیزهایی که برخلاف رضای خداست، برخلاف دستور پیغمبر اکرم است، برخلاف دستور اسلام است، در همه سطح کشور واقع میشود. نه همه میکنند؛ لکن در تمام سطح کشور هستند اشخاصی که همچه کارهایی میکنند و خوف این است که این به پای اسلام نوشته بشود؛ به پای جمهوری اسلام نوشته بشود؛ و در خارج بگویند این هم نظام اسلام و این هم جمهوری اسلام، که مثل سابق است با اختلاف افراد. (صحیفه امام؛ ج 8، ص: 271 - 276)
این وضع را ناشی از دشمنی دشمنان میدانید؟
اتفاقا ما امروز از دوستان میترسیم! دیروز از دشمن میترسیدیم. آن ترس خیلی زیاد نبود؛ مشکلی نبود. امروز از دوستها میترسیم که این دوستهای بیتوجه به عمق مسائل، بیتوجه به موقعیتی که الان ما در آن واقع هستیم، کاری بکنند که مکتب ما در دنیا، مکتب فاسد قلمداد شود. مکتب عقبافتاده قلمداد شود.
و خطابتان به مسئولان چیست؟
می گویم که ما از اینجا خواهیم رفت، هیچ شکی نیست، من زودتر و شما هم بعدا میآیید، این مسألهای نیست، بلااشکال است مسأله. باید فکر این را بکنیم که حالا که رفتیم، آنجا از ما پرسیدند که شمایی که رئیسجمهور بودید، برای مردم چه کردید؟ شمایی که نخستوزیر بودید چه کردید؟ شمایی که وزیر بودید، چه کردید؟ شمایی که وکیل بودید، چه کردید؟ ملت را ازشان میپرسند که شما برای اسلام چه کردید؟ عمده این است که ما آنجا آبرو داشته باشیم. اگر آن مطلب را درست بکنیم، هم اینجا درست میشود و هم آنجا درست میشود. (صحیفه امام؛ ج 19، ص: 407 - 411)
یعنی ممکن است به خاطر این مشکلات، انقلاب تحتالشعاع قرار بگیرد؟
اگر مردم پشتیبان یک حکومتی باشند، این حکومت سقوط ندارد؛ اگر یک ملت پشتیبان یک رژیمی باشند؛ آن رژیم از بین نخواهد رفت. (صحیفه امام؛ ج ۸، ص ۳۷۲).
ولی این روزها خیلی از مردم با نبود آزادی در ایران مشکل دارند.
در مملکت ما آزادی اندیشه هست، آزادی قلم هست، آزادی بیان هست ولی آزادی توطئه و آزادی فسادکاری نیست، شما اگر توقع دارید که ما بگذاریم و بر ما توطئه کنند، مملکت ما را به هرج و مرج بکشند و فساد بکنند و مقصودشان از آزادی این است، در هیچجای دنیا همچو آزادی نیست.
ولی حرف برخی در مورد نبود آزادی برای زنهاست. به خاطر محدودیتهای دینی.
اسلام به زنها بیشتر عنایت کرده است تا به مردها. اسلام زنها را بیشتر حقوقشان را ملاحظه کرده است تا به مردها(صحیفه امام؛ ج۶، ص۴۳۶)
یعنی حجاب محدودیت نیست؟
حجاب به معنای متداول میان ما که اسمش حجاب اسلامی است، با آزادی مخالفتی ندارد؛ اسلام با آنچه خلاف عفت است، مخالفت دارد و ما آنان را دعوت میکنیم که به حجاب اسلامی رو آورند. زنان شجاع ما دیگر از بلاهایی که غرب به عنوان تمدن به سرشان آورده است به ستوه آمدهاند و به اسلام پناهنده شدهاند. (صحیفه امام؛ ج ۵، ص ۵۴۱)
این وسط خیلیها هم آشوب به پا کردند. هنوز هم قوانین کشور در این مورد برایشان مورد قبول نیست.
ما سعی میکنیم به این افراد راه سلامت و نجات را نشان دهیم، اگر نخواهند این راه را بپیمایند، در زندگی یومیه خود آزاد خواهند بود، مگر اینکه بخواهند توطئههای زیانبخشی علیه ملت و کشور تدارک ببینند.
شما نگران آنها نیستید؟
برعکس، من نگرانی که همیشه در دلم هست، این است که من خوف این را دارم که مردم به واسطه امثال من به بهشت بروند؛ آنها برای خدا توجه به آقایان دارند، ما هم و شما هم دعوت میکنید مردم را به خیر و صلاح؛ من خوف این را دارم که آنها برای خاطر ما و شنیدن حرف ما به بهشت بروند و ما برای خاطر اینکه خودمان مهذب نبودیم به جهنم. (صحیفه امام؛ ج ۱۸، ص ۱۲ ـ ۱۳.)
وظیفه ما به عنوان رسانه چیست؟
اولا بدانید که آنکس قلمش قلم انسانی است که از روی انصاف بنویسد. و بعد اینکه تمام رسانهها، مربی یک کشور هستند، باید تربیت کنند کشور را. ضمنا پیش از آنکه فرصت از دست برود، چاره بیندیشید. (جهاد اکبر، ص: 67)
حسین شکیبراد - سردبیرنوجوانه