نون خ، فرصتی برای جبران غفلت‌هایی که عادت شده‌اند!
خبر خیلی کوتاه بود. ترکیه ابن‌سینا را هم مصادره کرد! خبری که دراردیبهشت ماه1402در برخی رسانه‌های کشور انعکاس یافت. خبری تلخ برای اهل فرهنگ و ادب که در عین حال تکراری به نظر می‌رسید. زیرا طی سال‌های قبل نیز خبرهایی مانند: «ادامه مصادره مفاخر کشورمان با سرعت بالاتر!»، «مولانا به نام ما، به کام دیگران»،«مصادره مشاهیر ایرانی همزمان با غفلت ما» و...ازجمله تیترهای آشنا وپرتکراری بودکه حکایت از«مشتی نمونه خروار است» داشت. خرواری که مشت، مشت‌های آن بیدارمان نکرده بود و انگار قرار هم نیست بیدارمان کند.
البته زیاد نا امید هم نباید بود، به‌خصوص که درخشش تک‌ستاره‌هایی در آسمان فرهنگ و هنر ایران و در زمینه تولیدات تصویری تلویزیونی حکایت از اقبال به موضوعاتی دارد که نشان می‌دهد در پس سال‌ها بی‌توجهی به سرمایه‌های معنوی ایران اسلامی، ظاهرا اتفاقاتی درحال رخ دادن است که می‌توان از سریال نون خ به عنوان یکی از این اتفاقات خوب در این زمینه نام برد.سریالی که به رغم اشکالاتی که ممکن است به آن وارد باشد، به دلیل پرداختن به جذابیت‌های فرهنگی و قومی، توجه به محیط زیست، پرداختن به موسیقی و هنر اقوام مختلف ایرانی و اموری از این دست، فصلی نو را در توجه رسانه به ظرفت‌های عظیم فرهنگی و تمدنی ایران با هدف پرداختن به اقوام ایرانی در دستور کار خود قرار داده است. کاری که نشان می‌دهد تنها راه موفقیت در کارهای فرهنگی و تمدنی پرداختن به ریشه‌هاست. راه دورنرویم، همین کشورهای همسایه که ادعای مصادره بزرگان‌مان از سوی آنان را داریم، برای این کار برنامه داشته‌اند و دارند. آنها می‌دانند که برای برداشت باید در محیطی کاشت کنند که شاید سال‌ها طول بکشد، اما بدون شک محصول و میوه خواهد داد. شاید ذکر یک تجربه عینی این موضوع را روشن‌تر کند. چند سال قبل و پیش از همه‌گیری کووید19 یا همان کرونا به اتفاق گروهی از مدیران مدارس ایران به ترکیه و شهرهای استانبول، آنکارا و قونیه سفر کردیم. در این بازدیدها شاهد اتفاقات و رخدادهایی بودیم که نشان از اهمیت فرهنگ، آموزش و پرورش و مدرسه در این کشور داشت. در بازدید از یکی از مدارس تابلوهایی که عکس تعدادی از اندیشمندان و مفاخر فرهنگی را به زیبایی تصویر کرده بود و روی دیوارهای سالن مدرسه خودنمایی می‌کرد، نظرمان را جلب کرد. اندیشمندان و مفاخری مانند: مولانا، فارابی، ابن‌سینا و ... که به عنوان مفاخر این کشور و حوزه آناتولی به دانش‌آموزان معرفی شده بودند.
وقتی با مدیرمدرسه در این زمینه صحبت کردیم، گفت:ما آینده فرزندان‌مان رابا معرفی الگوها و مفاخری که تاریخ‌ساز بوده‌اند، گره زده‌ایم وتلاش می‌کنیم این مفاخر رادرسنین مختلف وبه شکل‌های متنوع به آنان معرفی کنیم.به نظرمی‌رسد شماهم به جای اعتراض به دیگران باید فرهنگ و تمدن خودتان راکه دربخشی ازآن ودرحوزه تمدنی شریک هستیم،معرفی کنید.حتما مفید خواهدبود.
پر‌بیراه نمی‌گفت! ما چه اعتراضی می‌توانستیم داشته باشیم، وقتی که تلاشی برای معرفی ابعاد مختلف تمدن و فرهنگ خود نکرده بودیم. گر‌چه به این‌که ابن‌سینا را حکیمی ترک معرفی کرده بودند، اعتراض کردیم اما واقعیت این بود که در بی‌عملی و ترک فعل ما امید چندانی به نتیجه‌بخش بودن این اعتراض‌ها نبود. سال‌ها گذشت و زمانی که خبرهای دیگری در زمینه این‌گونه دست‌اندازی به مفاخر ایرانی و... شنیدم، یاد حرف مدیران مدرسه افتادم که می‌گفت: ما بذری در مدارس خود می‌کاریم که بعدها محصول آن را برداشت خواهیم کرد.تجربه نشان داده سریال‌هایی که توانسته‌اند از ظرفیت‌های فرهنگی کشور ونشانه‌های تمدنی و قومی ایران مانند توجه به جاذبه‌های جغرافیایی، پوشش و لباس‌های زیبا و متنوع ایرانی،موسیقی وهنر اقوام ومهم‌تر ازآن مشارکت وهمراهی مردم دراستان‌های مختلف بهره ببرند، سریال‌های ماندگاری شده‌اند. به همین قیاس امیدواریم سریال تلویزیونی نون‌خ که توانسته به‌خوبی از جذابیت‌های فرهنگی و ظرفیت‌های فرهنگی و هنری اقوم ایرانی بهره ببرد، بتواند قدمی آغازین در پرداختن به ظرفیت‌های عظیم فرهنگی وتمدنی کشورمان بردارد. پرداختن به اموری مهم که انگار غفلت از آن برای‌مان عادت شده است.
محمد دشتی - روزنامهنگاروقتی با مدیرمدرسه در این زمینه صحبت کردیم، گفت:ما آینده فرزندان‌مان رابا معرفی الگوها و مفاخری که تاریخ‌ساز بوده‌اند، گره زده‌ایم وتلاش می‌کنیم این مفاخر رادرسنین مختلف وبه شکل‌های متنوع به آنان معرفی کنیم.به نظرمی‌رسد شماهم به جای اعتراض به دیگران باید فرهنگ و تمدن خودتان راکه دربخشی ازآن ودرحوزه تمدنی شریک هستیم،معرفی کنید.حتما مفید خواهدبود.
پر‌بیراه نمی‌گفت! ما چه اعتراضی می‌توانستیم داشته باشیم، وقتی که تلاشی برای معرفی ابعاد مختلف تمدن و فرهنگ خود نکرده بودیم. گر‌چه به این‌که ابن‌سینا را حکیمی ترک معرفی کرده بودند، اعتراض کردیم اما واقعیت این بود که در بی‌عملی و ترک فعل ما امید چندانی به نتیجه‌بخش بودن این اعتراض‌ها نبود. سال‌ها گذشت و زمانی که خبرهای دیگری در زمینه این‌گونه دست‌اندازی به مفاخر ایرانی و... شنیدم، یاد حرف مدیران مدرسه افتادم که می‌گفت: ما بذری در مدارس خود می‌کاریم که بعدها محصول آن را برداشت خواهیم کرد.تجربه نشان داده سریال‌هایی که توانسته‌اند از ظرفیت‌های فرهنگی کشور ونشانه‌های تمدنی و قومی ایران مانند توجه به جاذبه‌های جغرافیایی، پوشش و لباس‌های زیبا و متنوع ایرانی،موسیقی وهنر اقوام ومهم‌تر ازآن مشارکت وهمراهی مردم دراستان‌های مختلف بهره ببرند، سریال‌های ماندگاری شده‌اند. به همین قیاس امیدواریم سریال تلویزیونی نون‌خ که توانسته به‌خوبی از جذابیت‌های فرهنگی و ظرفیت‌های فرهنگی و هنری اقوم ایرانی بهره ببرد، بتواند قدمی آغازین در پرداختن به ظرفیت‌های عظیم فرهنگی وتمدنی کشورمان بردارد. پرداختن به اموری مهم که انگار غفلت از آن برای‌مان عادت شده است.
ضمیمه نوجوانه
تیتر خبرها
