چرا در حال همرنگ شدن با جماعت هستیم؟!
«درست است که هر موسیقی حرام نیست اما ترویج موسیقی، کاری است برخلاف مذاق اسلام.» ترویج موسیقی یعنی «عادی‌سازی و رواج آن در جامعه» که «با اهداف عالیه نظام‌مقدس‌اسلامى سازگار نیست.» گوینده این جملات، شخصی است که معتقدیم نظرات اجتماعی و فرهنگی او در کشور، فصل‌الخطاب است و برای وحدت رویه و جلوگیری از هرج‌ومرج در جامعه باید نظرات او در مقام عمل پیاده شود؛ بله، منظورم ولی‌فقیه است که ترویج موسیقی را در کشور ممنوع می‌دانند.
این ممنوعیت را نه امروز که بیش از 20سال قبل اعلام فرمودند اما گویا مخاطبان اصلی این فرمایش رهبری (بخوانید مسئولان) از آن بی‌اطلاع بوده و هستند! گویا معممین حاضر در درس خارج رهبری پیرامون غنا و موسیقی که دو سال به طول انجامید نیز ممنوعیت ترویج موسیقی را نشنیده‌اند وگرنه ما با چنین وضعیتی در کشور مواجه نبودیم که موسیقی به پشت در مساجد، حرم‌ها و هیأت‌ها رسیده باشد و حتی در مواردی به داخل آنها هم مشرف شده باشد!
امروز موسیقی در کشور ما به حدی ترویج شده و در حال ترویج شدن است که متدینین هم اهل گوش دادن به موسیقی، ولو از نوع حلال آن شده‌اند. واضح است که این موضوع برای دلسوزان فرهنگ شیعی کشور و برای آنان که به «تمدن‌سازی نوین اسلامی» می‌اندیشند، یک زنگ خطر جدی است که گاهی خواب را از چشمان آنها می‌گیرد!
این کلام امام سجاد(ع) است که فرمود: «خداوند تقدیس نمی‌کند (یعنی آبرومند نمی‌کند، به بزرگی و عظمت نمی‌رساند) آن امتی را که میان‌شان موسیقی و آلات آن رواج دارد.» (کافی، ج۶، ص۴۳۴)
شاید یکی از علل این روی خوش نشان ندادن اسلام به موسیقی، این کلام رهبری در درس خارج‌شان باشد که «گرچه موسیقی حلال هم داریم اما طبیعت این کار آنچنان طبیعتی است که احتمال لغزش در آن زیاد است.» (88.3.17)
حالا سؤال من از متدینین، طلاب و هر آن کسی که خود را پیرو مکتب، مرام و گفتار امام صادق(ع) می‌داند، این است: مگر امام صادق نفرمود: «هر زمان دیدی که وسایل لهو و موسیقی، ظاهر و علنی می‌شود طوری که مردم از کنارش عبور می‌کنند و کسی از آن جلوگیری نمی‌کند و به قدری عادی شده و رواج پیدا کرده که حتی کسی جرأت نمی‌کند از آن منع کند، هر زمان دیدی که شنیدن قرآن بر مردم سنگین است اما چیزهای باطل برای‌شان آسان و سبک است (و راحت گوش می‌کنند) در چنین وقتی به‌شدت مراقب باش و تلاش کن تا خداوند تو را برخلاف آنچه مردم در آن هستند، مشاهده کند.» (کافی، ج۸، ص۳۶ تا ۴۲)
مگر نه این است که امام صادق می‌فرمایند: همرنگ جماعت نشوید، پس چرا ما در حال همرنگ شدن با جماعت هستیم؟!
مقام معظم رهبری در درس خارج خود(88.8.19) بعد از آن که سند این روایت امام صادق را معتبر می‌داند،می‌فرماید:«آن چیزی که در مجموع در این روایت مورد توبیخ و ملامت واقع شده، آن‌طور که بنده احساس می‌کنم و می‌فهمم، مسأله شیوع این قضایاست، شایع شدن این منکرات در جامعه مسلمین است، وقتی که استعمال معارف[آلات موسیقی و نوازندگی] شایع می‌شود، یک امر متعارفی می‌شود، به صورت یک فرهنگی در می‌آید، این مورد توبیخ است...»
باید مسأله ترویج موسیقی را جدی بگیریم وبه‌طورویژه سنگر فرهنگی ومنحصربه‌فرد جامعه شیعی یعنی«هیأت» را حفظ کنیم.
حجت الاسلام محمدصالح مشفقی‌پور / طلبه و فعال فرهنگیامروز موسیقی در کشور ما به حدی ترویج شده و در حال ترویج شدن است که متدینین هم اهل گوش دادن به موسیقی، ولو از نوع حلال آن شده‌اند. واضح است که این موضوع برای دلسوزان فرهنگ شیعی کشور و برای آنان که به «تمدن‌سازی نوین اسلامی» می‌اندیشند، یک زنگ خطر جدی است که گاهی خواب را از چشمان آنها می‌گیرد!
این کلام امام سجاد(ع) است که فرمود: «خداوند تقدیس نمی‌کند (یعنی آبرومند نمی‌کند، به بزرگی و عظمت نمی‌رساند) آن امتی را که میان‌شان موسیقی و آلات آن رواج دارد.» (کافی، ج۶، ص۴۳۴)
شاید یکی از علل این روی خوش نشان ندادن اسلام به موسیقی، این کلام رهبری در درس خارج‌شان باشد که «گرچه موسیقی حلال هم داریم اما طبیعت این کار آنچنان طبیعتی است که احتمال لغزش در آن زیاد است.» (88.3.17)
حالا سؤال من از متدینین، طلاب و هر آن کسی که خود را پیرو مکتب، مرام و گفتار امام صادق(ع) می‌داند، این است: مگر امام صادق نفرمود: «هر زمان دیدی که وسایل لهو و موسیقی، ظاهر و علنی می‌شود طوری که مردم از کنارش عبور می‌کنند و کسی از آن جلوگیری نمی‌کند و به قدری عادی شده و رواج پیدا کرده که حتی کسی جرأت نمی‌کند از آن منع کند، هر زمان دیدی که شنیدن قرآن بر مردم سنگین است اما چیزهای باطل برای‌شان آسان و سبک است (و راحت گوش می‌کنند) در چنین وقتی به‌شدت مراقب باش و تلاش کن تا خداوند تو را برخلاف آنچه مردم در آن هستند، مشاهده کند.» (کافی، ج۸، ص۳۶ تا ۴۲)
مگر نه این است که امام صادق می‌فرمایند: همرنگ جماعت نشوید، پس چرا ما در حال همرنگ شدن با جماعت هستیم؟!
مقام معظم رهبری در درس خارج خود(88.8.19) بعد از آن که سند این روایت امام صادق را معتبر می‌داند،می‌فرماید:«آن چیزی که در مجموع در این روایت مورد توبیخ و ملامت واقع شده، آن‌طور که بنده احساس می‌کنم و می‌فهمم، مسأله شیوع این قضایاست، شایع شدن این منکرات در جامعه مسلمین است، وقتی که استعمال معارف[آلات موسیقی و نوازندگی] شایع می‌شود، یک امر متعارفی می‌شود، به صورت یک فرهنگی در می‌آید، این مورد توبیخ است...»
باید مسأله ترویج موسیقی را جدی بگیریم وبه‌طورویژه سنگر فرهنگی ومنحصربه‌فرد جامعه شیعی یعنی«هیأت» را حفظ کنیم.
