دسته درست دست منه
خیلی وقت بود با اعضای تحریریه این موضوع را بسته بودم که حتما با ایشان گفتوگویی ترتیب بدهم. به تازگی وارد 18سالگی شده و کارهایی در 10سال اخیر زندگیاش در زمینه صنعت بازیسازی ایرانی انجام داده که به اصطلاح ما دهه هشتادیها، اسمش را تریلی نمیکشد! شاید فکر کنید اغراق میکنم اما اگر میخواهید نظرتان کامل تغییر کند، پیشنهاد میکنم پای صحبتهای مبین خجسته بنشینید و از ایرانی بودنش افتخار کنید.
نه به غیر ایران...
بعضی وقتها بزنگاههایی در زندگی وجود دارد که اگر در آن بهخوبی عمل نکنیم، زندگی میتواند به ضرر ما تمام شود. درست مثل یک فیلم سینمایی و درام.مبین با توجه به دانش و مهارت خود در آزمون گوگل شرکت میکند تا خود و دانش خود را در این حوزه محک بزند. اودراین آزمون بالاترین نمره را کسب میکند و حالا ماجرا جالب میشود.مبین بعد از کسب بالاترین نمره از این شرکت معتبر، به عقیده خودش از طرف سایت گوگل و چند شرکت مطرح بازیسازی در اروپا، پیامهایی مبنی بر حمایت و استخدام رسمی دریافت میکند و شاید به عقیده بعضیها این یعنی خود پرواز. مبین با حمایت خانواده، دست رد به سینه تمام پیشنهادهای وسوسهانگیز خود میزند و جوابش شاید چند کلمه بیشتر نبود: «میخواهم در کشور خودم بمانم و خدمت کنم.»
آغاز یک جرقه
درهفت سالگی با شروع سن تحصیلی، در جهانی که همه پلیس، دکتر، مهندس و فوتبالیست شدن را انتخاب میکنند، مبین بازیساز شدن را انتخاب کرد. حالا فرقی نمیکند شما چندساله باشی؛ میتوانید مثل مبین هفتساله باشی اما از همان موقع بازیساز شدن را انتخاب کنید. مبین میگوید بعد از مدت کوتاهی خیلی پیگیر شد تا بتواند علاقه خودش را دنبال کند و استعدادی که داشت را به نهایت شکوفایی برساند. یک روز بهخصوص در اینترنت شروع به تحقیق وجستوجو کرد و از خانواده مشورت گرفت و در نهایت آموزش را به صورت خودآموز و بهصورت کلاسی گذراند و مدرکهای معتبر را یکی پس از دیگری گرفت. او در همان سن کم تصمیم گرفت در این زمینه نیز برای خودش اشتغالزایی کند.مبین در۱۲سالگی،اولین تیم خودش راتاسیس کرد؛بله فقط 12سال... او میگوید: من هم کارگردان پروژهها بودم و هم مسئولیتهایی به عنوان مدیریت مجموعه داشتم و حتی کسانی نیز بودند که از خارج از کشور استخدام تیم من شدند.از کشورهایی مثل ترکیه، هند و دیگرکشورها که با من همکاری کردند.فعالیت تیم من شروع شد و چند سالی،پروژههای مختلفی ساختیم وتجربههای زیادی کسب کردیموموفق شدیم طرفداران زیادی جذب کنیم.در16سالگی جزو کارآفرینان برتر شده و به برنامه تلویزیونی درشبکه امید دعوت شدم وموردتوجه رسانهها قرارگرفتم.باتوجه به علاقهای که به ساخت سایت و اپلیکیشن داشتم دراین حوزه آموزشهایی دیدم و مدارک بینالمللی را دریافت و شروع به فعالیت کاری در این زمینه کردم.
خطرغرق شدن
آینده دنیای سرگرمی قطعا میتواند سود و زیانهایی برای مخاطبان به همراه داشته باشد. نظر مبین درباره آینده دنیای سرگرمیهای بازیهای دیجیتالی این است که با رشد فناوری، آینده سرگرمیهای نوجوانان و جوانان بیشتر به سمت و سوی بازیهای رایانه و موبایلی میرود. او دراینباره میگوید: من به نوجوانان و جوانان میگویم که در این اقیانوس نباید غرق شوند وگرنه به ضرر آنها خواهد بود، بهخصوص در بحث سواد رسانهای که در این زمینه بسیار مهم است.
کودکی با سرگرمیهای شیرین
همه ما، کودکیهای خاص و شیرینی داشتهایم. هرکدام از آن دوران ما امضای خاص خودش را دارد. برای مثال بعضیها در بهترین سه ماه سال سعی میکردند با رفتن به کلاسهای مختلف وقت واوقات فراغت خود را به بهترین شکل ممکن پر کنند.مبین هم از این قاعده مستثنا نبود و مثل سایر کودکان، کلاسهایی را پشت سرگذاشته که شامل قرآنی، ورزشی، رباتی، زبان و چیزهایی میشود که شاید خودمان نیز با آنها آشنایی کاملی داریم.پدر مبین در یکی از روزهایی که شاید پسرش فکرش را هم نمیکرد، به او کنسول آتاری دوران نوجوانی خودش را هدیه داد و شاید نمیدانست با همان کنسول، شمع بازیسازی و افتخارات او برای خانواده روشن شود. کنسول آتاری هنوز زنده است و به عقیده مبین حتی هنوز گاهی اوقات میرود سر وقت آن هدیه خاص و قدیمی و در دنیای کلاسیک، خودش را غرق میکند.مبین علاوه بر دنیای قدیم دیجیتال و بازیهای سرگرمکننده قدیمی، رابطه خوبی با خانواده دارد، البته به نظر خودش اگر درس و مشغلههای کاری او را رها کنند. به گفته خودش معمولا در زمانهایی که فرصتش باشد با خانواده سراغ بازیهایی مثل شطرنج، اسم و فامیل، دوز یا منچ میروند. این موضوع یعنی هنوز سرگرمی در خانوادهها و نسلها زنده است.
دغدغههای یک بازیساز بومی
بعد از گفتوگوهای جدی میرسیم به بخش جذاب آثار او. برای من بهشخصه سوال پیش آمد که مبین خجسته چه میخواهد بسازد یا دقیقا چه چیزهایی تا به اکنون خلق کرده که به جواب جالبی رسیدم. مبین میگوید همیشه سعی کرده نرمافزارهایی بسازد که بتواند نیاز یا مشکلات مردم را برطرف کند، مانند برنامههایی که ابزاری هستند مثل ساخت برنامه قطبنما و قبلهنما یا ساخت برنامههای پیدیافساز و برنامه ابزارهای هوش مصنوعی. اوهمچنین ۱۰۰برنامه دیگردرپلتفرمهای ایرانی منتشرکرده که مورداستقبال بینظیر مردم قرار گرفته است. به علاوه مبین در زمینه ساخت بازی نیز سعی کرده بازیهایی را تولید کند که مناسب همه سنین باشد و داستانهای استراتژی و نوستالژی داشته باشد، مثل شبیهساز خانه عزیز ننه که حالتی طنزگونه دارد و تا به امروز، بیش از ۱۰۰ هزار نفر طرفدار پیدا کرده است.در این بازی، شاهد خانهای قدیمی هستیم که خاطرات مخاطبان خودش را زنده میکند. مبین در ادامه به ساخت بازی ماینکرسر اپیزود۱هم اشاره میکند؛ این بازی داستان و مراحل استراتژیای دارد که نیاز است مخاطب برای به سر انجام رساندن مراحل، با فکر پیش برود.
حال و احوال بازیسازی در ایران
هر کاری، محدودیتهای خاص خودش را دارد. طرفداران دنیای سرگرمی مانند کنسولهای بازی و بازیهای کامپیوتری روزبهروز در کشورمان زیادتر از قبل میشود. حال ازمبین وضعیت این فضا را پرسیدهایم و او میگوید: «صنعت بازیسازی در ایران با موانع زیادی دست و پنجه نرم میکند، از کمبودظرفیت یا دانشگاه معتبر برای تحصیل دررشته بازیسازی گرفته تا موانع سیاسی و اقتصادی مثل تحریمها و دیگر موارد...»صنعت بازیسازی در ایران، صنعت رو به رشد وآیندهداری است و به نظر مبین اگر بتوانیم محدودیتها و مشکلات موجود دراین حوزه را بشناسیم وآنها راحل کنیم، این صنعت در ایران طرفداران بیشماری دارد از گیمرهای دوآتیشه گرفته تا بازیسازان و توسعهدهندگان بازیهای کامپیوتری. درحال حاضر طبق گزارش انجمن بازیسازی ایران، 64 درصد ازجمعیت ایران، عضوی ازجامعه بازیهای ویدئویی ایران هستند وزیر35 سال، سن دارندکه این نشاندهنده تعداد بسیار زیاد گیمرها و ظرفیت بالا برای رشداین صنعت بهخصوص ازجانب جوانان و نوجوانان است.بهطور خلاصه یکی از محدودیتها و موانع در بازیسازی ایران، این است که صنعت ساخت بازی درایران بهطور قابلتوجهی ازصنعت بینالمللی جداست. پلتفرمهای اصلی فروش بازی در جهان مثل گوگلپلی، اپاستور و استیم درایران بازی نمیفروشند و اکثر ایرانیها مجبور هستند بازیهای خود را از راههای دیگر مانند اپلیکیشنهای ایرانی خریداری کنند اما درزمینه برنامهسازی وضعیت مطلوبی داریم البته اگر مشکلات اینترنتی و تحریمها حل نشود، به ضرر برنامهنویسها خواهد بود.
امیرحسین علینیافرد - نوجوانه
بعضی وقتها بزنگاههایی در زندگی وجود دارد که اگر در آن بهخوبی عمل نکنیم، زندگی میتواند به ضرر ما تمام شود. درست مثل یک فیلم سینمایی و درام.مبین با توجه به دانش و مهارت خود در آزمون گوگل شرکت میکند تا خود و دانش خود را در این حوزه محک بزند. اودراین آزمون بالاترین نمره را کسب میکند و حالا ماجرا جالب میشود.مبین بعد از کسب بالاترین نمره از این شرکت معتبر، به عقیده خودش از طرف سایت گوگل و چند شرکت مطرح بازیسازی در اروپا، پیامهایی مبنی بر حمایت و استخدام رسمی دریافت میکند و شاید به عقیده بعضیها این یعنی خود پرواز. مبین با حمایت خانواده، دست رد به سینه تمام پیشنهادهای وسوسهانگیز خود میزند و جوابش شاید چند کلمه بیشتر نبود: «میخواهم در کشور خودم بمانم و خدمت کنم.»
آغاز یک جرقه
درهفت سالگی با شروع سن تحصیلی، در جهانی که همه پلیس، دکتر، مهندس و فوتبالیست شدن را انتخاب میکنند، مبین بازیساز شدن را انتخاب کرد. حالا فرقی نمیکند شما چندساله باشی؛ میتوانید مثل مبین هفتساله باشی اما از همان موقع بازیساز شدن را انتخاب کنید. مبین میگوید بعد از مدت کوتاهی خیلی پیگیر شد تا بتواند علاقه خودش را دنبال کند و استعدادی که داشت را به نهایت شکوفایی برساند. یک روز بهخصوص در اینترنت شروع به تحقیق وجستوجو کرد و از خانواده مشورت گرفت و در نهایت آموزش را به صورت خودآموز و بهصورت کلاسی گذراند و مدرکهای معتبر را یکی پس از دیگری گرفت. او در همان سن کم تصمیم گرفت در این زمینه نیز برای خودش اشتغالزایی کند.مبین در۱۲سالگی،اولین تیم خودش راتاسیس کرد؛بله فقط 12سال... او میگوید: من هم کارگردان پروژهها بودم و هم مسئولیتهایی به عنوان مدیریت مجموعه داشتم و حتی کسانی نیز بودند که از خارج از کشور استخدام تیم من شدند.از کشورهایی مثل ترکیه، هند و دیگرکشورها که با من همکاری کردند.فعالیت تیم من شروع شد و چند سالی،پروژههای مختلفی ساختیم وتجربههای زیادی کسب کردیموموفق شدیم طرفداران زیادی جذب کنیم.در16سالگی جزو کارآفرینان برتر شده و به برنامه تلویزیونی درشبکه امید دعوت شدم وموردتوجه رسانهها قرارگرفتم.باتوجه به علاقهای که به ساخت سایت و اپلیکیشن داشتم دراین حوزه آموزشهایی دیدم و مدارک بینالمللی را دریافت و شروع به فعالیت کاری در این زمینه کردم.
خطرغرق شدن
آینده دنیای سرگرمی قطعا میتواند سود و زیانهایی برای مخاطبان به همراه داشته باشد. نظر مبین درباره آینده دنیای سرگرمیهای بازیهای دیجیتالی این است که با رشد فناوری، آینده سرگرمیهای نوجوانان و جوانان بیشتر به سمت و سوی بازیهای رایانه و موبایلی میرود. او دراینباره میگوید: من به نوجوانان و جوانان میگویم که در این اقیانوس نباید غرق شوند وگرنه به ضرر آنها خواهد بود، بهخصوص در بحث سواد رسانهای که در این زمینه بسیار مهم است.
کودکی با سرگرمیهای شیرین
همه ما، کودکیهای خاص و شیرینی داشتهایم. هرکدام از آن دوران ما امضای خاص خودش را دارد. برای مثال بعضیها در بهترین سه ماه سال سعی میکردند با رفتن به کلاسهای مختلف وقت واوقات فراغت خود را به بهترین شکل ممکن پر کنند.مبین هم از این قاعده مستثنا نبود و مثل سایر کودکان، کلاسهایی را پشت سرگذاشته که شامل قرآنی، ورزشی، رباتی، زبان و چیزهایی میشود که شاید خودمان نیز با آنها آشنایی کاملی داریم.پدر مبین در یکی از روزهایی که شاید پسرش فکرش را هم نمیکرد، به او کنسول آتاری دوران نوجوانی خودش را هدیه داد و شاید نمیدانست با همان کنسول، شمع بازیسازی و افتخارات او برای خانواده روشن شود. کنسول آتاری هنوز زنده است و به عقیده مبین حتی هنوز گاهی اوقات میرود سر وقت آن هدیه خاص و قدیمی و در دنیای کلاسیک، خودش را غرق میکند.مبین علاوه بر دنیای قدیم دیجیتال و بازیهای سرگرمکننده قدیمی، رابطه خوبی با خانواده دارد، البته به نظر خودش اگر درس و مشغلههای کاری او را رها کنند. به گفته خودش معمولا در زمانهایی که فرصتش باشد با خانواده سراغ بازیهایی مثل شطرنج، اسم و فامیل، دوز یا منچ میروند. این موضوع یعنی هنوز سرگرمی در خانوادهها و نسلها زنده است.
دغدغههای یک بازیساز بومی
بعد از گفتوگوهای جدی میرسیم به بخش جذاب آثار او. برای من بهشخصه سوال پیش آمد که مبین خجسته چه میخواهد بسازد یا دقیقا چه چیزهایی تا به اکنون خلق کرده که به جواب جالبی رسیدم. مبین میگوید همیشه سعی کرده نرمافزارهایی بسازد که بتواند نیاز یا مشکلات مردم را برطرف کند، مانند برنامههایی که ابزاری هستند مثل ساخت برنامه قطبنما و قبلهنما یا ساخت برنامههای پیدیافساز و برنامه ابزارهای هوش مصنوعی. اوهمچنین ۱۰۰برنامه دیگردرپلتفرمهای ایرانی منتشرکرده که مورداستقبال بینظیر مردم قرار گرفته است. به علاوه مبین در زمینه ساخت بازی نیز سعی کرده بازیهایی را تولید کند که مناسب همه سنین باشد و داستانهای استراتژی و نوستالژی داشته باشد، مثل شبیهساز خانه عزیز ننه که حالتی طنزگونه دارد و تا به امروز، بیش از ۱۰۰ هزار نفر طرفدار پیدا کرده است.در این بازی، شاهد خانهای قدیمی هستیم که خاطرات مخاطبان خودش را زنده میکند. مبین در ادامه به ساخت بازی ماینکرسر اپیزود۱هم اشاره میکند؛ این بازی داستان و مراحل استراتژیای دارد که نیاز است مخاطب برای به سر انجام رساندن مراحل، با فکر پیش برود.
حال و احوال بازیسازی در ایران
هر کاری، محدودیتهای خاص خودش را دارد. طرفداران دنیای سرگرمی مانند کنسولهای بازی و بازیهای کامپیوتری روزبهروز در کشورمان زیادتر از قبل میشود. حال ازمبین وضعیت این فضا را پرسیدهایم و او میگوید: «صنعت بازیسازی در ایران با موانع زیادی دست و پنجه نرم میکند، از کمبودظرفیت یا دانشگاه معتبر برای تحصیل دررشته بازیسازی گرفته تا موانع سیاسی و اقتصادی مثل تحریمها و دیگر موارد...»صنعت بازیسازی در ایران، صنعت رو به رشد وآیندهداری است و به نظر مبین اگر بتوانیم محدودیتها و مشکلات موجود دراین حوزه را بشناسیم وآنها راحل کنیم، این صنعت در ایران طرفداران بیشماری دارد از گیمرهای دوآتیشه گرفته تا بازیسازان و توسعهدهندگان بازیهای کامپیوتری. درحال حاضر طبق گزارش انجمن بازیسازی ایران، 64 درصد ازجمعیت ایران، عضوی ازجامعه بازیهای ویدئویی ایران هستند وزیر35 سال، سن دارندکه این نشاندهنده تعداد بسیار زیاد گیمرها و ظرفیت بالا برای رشداین صنعت بهخصوص ازجانب جوانان و نوجوانان است.بهطور خلاصه یکی از محدودیتها و موانع در بازیسازی ایران، این است که صنعت ساخت بازی درایران بهطور قابلتوجهی ازصنعت بینالمللی جداست. پلتفرمهای اصلی فروش بازی در جهان مثل گوگلپلی، اپاستور و استیم درایران بازی نمیفروشند و اکثر ایرانیها مجبور هستند بازیهای خود را از راههای دیگر مانند اپلیکیشنهای ایرانی خریداری کنند اما درزمینه برنامهسازی وضعیت مطلوبی داریم البته اگر مشکلات اینترنتی و تحریمها حل نشود، به ضرر برنامهنویسها خواهد بود.
امیرحسین علینیافرد - نوجوانه