این روزها هر جا كه می‌نشینید، این اسم كروناست كه شنیده می‌شود؛ ویروس ناشناخته‌ای كه مرزهای جغرافیایی را یكی پس از دیگری فتح می‌كند، پایتخت‌ها را جزو قلمرو خود قرار می‌دهد و كشورگشایی می‌كند. ویروسی كه بدون توجه به مذهب، سن، اعتقادات و ژن، به بدن حمله می‌كند. اینها برخی از اخبار بد شیوع ویروس كرونا هستند اما این ویروس، با ورودش به جهان، درس بزرگی به همه ما داده است.  با این كه ویروس مشكلاتی برای ما به وجود آورده و سبك زندگی تازه‌ای را به اجبار به همه تحمیل كرده است، اما می‌تواند مفید هم باشد.
این روزها، همه اعضای خانواده دور هم جمع می‌شوند و به دور از زندگی ماشینی كه ماه‌ها و سال‌ها برای خود ساخته‌اند، در كنار هم نفس می‌كشند، هم را می‌بینند و با هم زندگی می‌كنند، هدیه‌ای كه ویروس كرونا به همه‌مان داده است اما می‌توان این ویروس را خارج از بحث خانواده هم دید، بحث كشوری و مدیریتی. تهدید و چالشی كه با
همه‌گیرشدن ویروس كرونا در كشور و جهان ایجاد شده، می‌تواند به فرصتی تبدیل شود.
در این میان شاید، نقش دولتمردان می‌تواند جدی‌تر باشد. ویروس كرونا، وارد كشور شده و مدارس و دانشگاه‌ها را به تعطیلی كشانده است. شاید اگر بحث توجه به آموزش از راه دور، در سال‌های گذشته جدی گرفته می‌شد، امروز می‌توانستیم از تهدیدی كه منجر به تعطیلی شده است، استفاده كنیم. حالا بهترین زمان است كه با آموزش از راه دور، چراغ علم‌آموزی را روشن كنیم؛ مسأله‌ای كه به آن توجه نشده است. در زمانی كه مدارس تعطیل شدند، هر مدرسه یا دانشگاهی، چه دولتی و چه غیردولتی، می‌توانست درگاهی درنظر بگیرد و با توجه به نیاز دانش‌آموزان یا دانشجویانش، آموزش از راه دور، ارائه كند. این آموزش‌ها می‌توانند در هر زمینه‌ای باشند، از مباحث علمی گرفته تا نكاتی ایمنی و بهداشتی كه به خاطر ویروس كرونا، به وجود آمده‌اند. در بحث آموزش، بسیاری از تشكل‌ها و سازمان‌ها می‌توانند حضور داشته باشند. در این مهم، نمی‌توان نقش تشكل‌های اجتماعی، سازمان‌های مردم نهاد و حتی مساجد را نادیده گرفت؛ نقشی كه خیلی‌ها آن را جدی نگرفته‌اند‌. درصورتی كه با وجود تمام وسایل و امكاناتی كه در اختیار برخی نهادهاست آنها می‌توانند شرایطی را ایجاد كنند تا اطلاع‌رسانی و آموزش در اختیار عموم قرار گیرد.