نسخه Pdf

پلنگ‌صورتی در آنابل!

پلنگ‌صورتی در آنابل!

علیرضا عالی‌بیگی مدال‌آور المپیاد سواد رسانه‌ای

تصور کنین در حال تماشای بخش ‌هیجان‌انگیز  یک فیلم ترسناک هستین، نفس‌ها در سینه حبس، چشم‌ها نیمه‌باز و هر‌لحظه ممکنه با آشکار شدن روح داستان به هوا بپرین! موسیقی متن فیلم هم به افزایش ترس و ضربان قلب شما کمک می‌کنه، در این حال ناگهان به جای اون موسیقی مخصوص زهره‌ترک کردن، آهنگ پلنگ‌صورتی پخش می‌شه...!
یا برعکس، وقتی در حال تشویق آدم خوبه داستان فیلم هستین، یهو موسیقی هیجان‌انگیز یا ترسناک در متن فیلم پخش شه و این فکر رو در شما ایجاد کنه که: «وای، نکنه این شخصیت خوب یهو به یه دلقک ترسناک تبدیل شه!»
این مثال‌ها تنها بخشی از اهمیت موسیقی متن در فیلم‌ها یا حتی تبلیغات بازرگانی و... رو نشون می‌ده، در موقعیت اول که ترس مخاطب عزیزمون تبدیل به روده‌بر شدن از خنده می‌شه، به‌اصطلاح «موسیقی مخصوص» اشاره شد، شاید بپرسید موسیقی مخصوص دیگه چه‌صیغه‌ایه؟!
اگر صدای بوم‌بوم قلبتون رو هنگام تماشای بخش نه‌چندان هیجان‌انگیز یک فیلم ترسناک با بخش اصل‌کاری اون مقایسه کنین، متوجه تفاوت قابل توجهی میشین؛ این تفاوت فقط با یه داستان جذاب به‌وجود نمیاد بلکه موسیقی متن هم تاثیر زیادی در ایجاد این تفاوت بزرگ داره.
با توجه به تحقیقات کارشناسان و دانشمندان، این نوع موسیقی‌ها بر‌اساس فضای حاکم بر اثر به‌گونه‌ای طراحی می‌شن که بر ضربان قلب و ایجاد استرس تاثیر‌گذار هستن، حتی گاهی در بخش حساس فیلم، موسیقی شنیده نمیشه ولی زیر‌صدایی وجود داره که حس میشه و به‌طور ناخودآگاه بر ما اثر میذاره!
این‌که برخی از موسیقی‌های متن به‌صورت غیر‌مستقیم بر ذهن و قلب ما تاثیر میذارن درست، ولی برخی از این موسیقی‌ها به‌صورت مستقیم و ارادی در قلب و ذهن ما حک میشن و حتی باعث به یاد آوردن یک فیلم از روی موسیقی متن اون میشن، اهمیت زیبایی موسیقی متن به‌گونه‌ای است که یک آهنگساز مطرح مانند هانس زیمر، پول هنگفتی بابت همکاری با تیم سازنده یک فیلم می‌گیره، زیرا تنها اسم او باعث تمام شدن بلیت‌های اون فیلم در گیشه می‌شه...!
فیلم‌ها، تبلیغات و آثار هنری دیگه مثل یه‌صخره یخی هستن، بخشی که روی آبه و دیده می‌شه در برابر عظمت تشکیلات زیر آب چندان بزرگ به نظر نمیاد، پس بیایید از این به بعد به چیزی بیشتر از بازیگران یک فیلم دقت کنیم؛ راستی! تا حالا تیتراژ آخر یک اثر هنری رو تا آخر گوش کردین...؟!