جاناتان سوییفت با تلفیق سنت سفرنامه‌نویسی کلاسیک‌، طنز و ژانر فانتزی هجویه‌ای نوشته است درباره جامعه قرن 18 انگلستان اما برخلاف سفرنامه‌نویس‌های کلاسیک تنها به روایت خاطرات و مخاطرات سفر نپرداخته و با نسبت‌‌دادن ویژگی‌های مردمان انگلستان به ساکنان سرزمین‌هایی خیالی امکانی فراهم آورده تا نگاهی انتقادی به سیاست‌، اجتماع و شخصیت‌های تاریخی هم‌عصرش داشته باشد و آنها را به ریشخند بگیرد. از طرف دیگر سفرنامه گالیور به‌قدری رنگ‌و‌بوی تخیل دارد که می‌تواند همتای سفرهای دون‌کیشوت افسانه‌ای باشد. گالیور برخلاف دون‌کیشوت به ‌جنگ دشمنان فرضی نمی‌رود اما هدفش از روایت این سفرها براندازی ظلم‌ و استبداد حاکمان است.