میان سالروز تولد و سالمرگ پروین اعتصامی فاصله چندانی نیست. 25اسفند سالروز تولد او و 15فروردین سالگرد خاموشی اوست. شاید مجاورت این دو مناسبت است كه همیشه روزنامه‌نگاران و منتقدان را ترغیب كرده که به بهانه او و اشعارش، سراغ آثار و خاطرات به جا مانده از او بروند. جایگاه بی‌مانند پروین اعتصامی در شعر فارسی به‌گونه‌ای است که سطوح مختلف جامعه، او و شعرش را می‌شناسند و از او ابیاتی را به یادگار در ذهن دارند. در برخی منابع نام اصلی او پروین و نام دیگرش رخشنده ذکر شده. البته این احتمالا یک اشتباه تاریخی است و آن طور که از منابع به جا مانده و نصرا... حدادی در کتاب «زندگی و زمانه پروین اعتصامی» اشاره می‌کند، نام اصلی او پروین بوده و در خانه رخشنده صدایش می‌کردند. با وجود اتهام به گوشه‌گیری وانزوای پروین در منابع مختلف، او چندان هم خلوت گزیده نبود و در آن روزگار که زنان هنوز به طور مشهود، پا به عرصه کار و پیکار اجتماعی نگذاشته بودند، کار می‌کرد. به این شکل که در چهارم خرداد 1315 پروین به عنوان کتابدار در کتابخانه دانشسرای عالی در تهران مشغول به کار شد. با حقوق ماهی 500 ریال. ساعت کار او تا ده شب بود، آن ‌هم در کشاکش دوران کشف‌ حجاب رضاخانی که تردد زنان در سطح شهر با فراغ بال صورت نمی‌گرفت. دختر یوسف اعتصام‌الملک را برادرش هنگام بازگشت از محل کار مشایعت می‌کرد. این زمان، دیگر پروین در شعر بالیده بود و محافل ادبی و هنری اشعارش را می‌شنیدند و می‌خواندند.
در این زمینه مرور خاطره دیدار بانوی غزل ایران، سیمین بهبهانی با پروین اعتصامی خالی از لطف نیست. سیمین در 13 سالگی با پروین ملاقات کرد و اولین شعر خودش را برای او خواند. پروین او را بوسید و برایش آرزوی توفیق کرد. پروین با مادر سیمین، خانم فخری عظمی که در آن دوره شیرزن فعالیت‌های اجتماعی بود رابطه‌ای دوستانه داشت؛ به‌طوری که در برپایی کانون بانوان ایران به دست فخری عظمی، پروین نیز یکی از اعضای اصلی هیات موسس بود. بعدها سیمین بهبهانی در مقاله‌ای با نام «پروین؛ شاعر احساس و عاطفه» به طور دقیق در این‌باره نوشت. درباره حجاب پروین اعتصامی نظرات مختلف بسیاری وجود دارد اما سعید نفیسی می‌نویسد که پروین در سال 1314 حجاب داشته. سیمین دانشور نیز که پروین را در کتابخانه دانشسرای عالی ملاقات کرده است او را با حجاب دیده است.