سارا شقاقی‌، روان‌شناس در این‌خصوص می‌گوید: زن و شوهر باید از همان ابتدا بدانند که با دو شیوه و شرایط متفاوت تربیت شده‌اند؛ یعنی دو فرد کاملا متفاوت با شرایط اقتصادی، فرهنگی و تحصیلی هستند. این تفاوت‌ها در دیدگاه شخصی طرفین درباره موضوع‌ها، ایده‌ها و موقعیت‌ها اثر می‌گذارد. زن و شوهر شبیه هم نیستند و در خیلی از زمینه‌ها متفاوت هستند. درک این تفاوت‌ها می‌تواند توقع‌های کمتری را در زن و مرد پدید آورد؛ توقع‌هایی که گاهی معقول و بجاست و می‌تواند این رابطه را به سوی خوشبختی سوق دهد اما گاهی غیرمنطقی و نابجاست و می‌تواند رابطه را به کشمکش و بحران بکشاند. متفاوت بودن، هرگز به معنی بهتر یا بدتر بودن نیست. زن و مرد باید این را بدانند که اگر با هم تفاوت دارند، با همین تفاوت‌ها، مکمل یکدیگر می‌شوند. طبیعی است که مردان و زنان‌ ویژگی‌های خود را بهتر از ویژگی‌های همسرشان ببینند. آنها از تفاوت‌های خود‌ آگاهی کمتری دارند. زوج‌هایی که به تفاوت‌های بین خود و همسرشان توجه نکنند، این تضادها، اختلاف‌ها و عدم تفاهم‌هایشان به‌تدریج افزایش یافته و رابطه خود و همسرشان را به بحران می‌کشاند. این بحران‌ها گاهی حتی به مرحله جدایی هم می‌رسد. زن و شوهر باید با آگاهی و افزایش اطلاعات، دیدگاه‌های متقابل یکدیگر را بهتر درک کنند و به آنها احترام بگذارند. بهتر است زن و مرد اگر توقعی از همسر آینده‌شان دارند قبل از ازدواج آن را مطرح کنند تا زندگی بهتری داشته باشند. در پایان دوباره تاکید می‌کنم که زندگی مشترک میدان جنگ نیست و مشکلات را باید با تفاهم و همدلی حل کرد.