روسیاهی به کرونا خواهد ماند

روسیاهی به کرونا خواهد ماند

 
   حدود 150سال قبل بود که بشر فهمید می‌تواند از یک ماده سیاه بی‌ریخت الکتریسیته تولید کند و چه می‌توانست از این بهتر باشد؟! کافی بود دل کوه را بکنی و به چند کارگر مزد و حقوق خوب بدهی که بروند داخل این تونل سیاه که اسمش معدن است و گاری‌ گاری ماده سیاهی که اسمش زغال‌سنگ است را برایت بیرون بکشند. زغال‌سنگی که آن روزها یکی از ابزارهای مهم پیشرفت و قدرت بود. همین که چیزی تبدیل شود به ابزاری مهم برای قدرتمند بودن، کم‌کم ظلم هم همراهی‌اش می‌کند که قدرت معمولا با فساد و ظلم همراه است. این باعث شد کم‌کم ظلم‌ها در حق کارگران معدن بیشتر و کارشان سخت‌تر شود و مزدشان کمتر. کار به جایی رسید که این اصطلاح باب شد «کار در معدن سخت‌ترین کار جهان است». گزاره‌ای که امروز هم که سال‌های درازی از آن روزهای ظلم بر کارگران معدن گذشته و قوانین کار سعی می‌کنند بخشی از حقوق‌شان را به آنها بازگردانند، همچنان گزاره‌ای صحیح به شمار می‌آید.
معدن زغال‌سنگ یورت در استان گلستان مثل معادن زغال‌سنگ قرن نوزدهم و بیستم میلادی نیست که کارگران آن با دست و رویی سیاه از پایمال شدن حقوق‌شان گله کنند. اگرچه گله کم نیست و در انفجاری که اردیبهشت‌ماه سال 1396 اتفاق افتاد و مقصر هم کارفرما شناخته شد 43 معدنچی جان‌شان را از دست دادند. اما معدنچیان قرن 21 مانند دیگر مشاغل مراجعی دارند که حقوق‌شان را پیگیری می‌کنند و ارگان‌ها و کارفرماهایی که سعی می‌کنند کاری کنند تا بخشی از زحمات بسیار این معدنچیان جبران شود.
حالا که عمر ویروس کرونا در کشور یک سال را رد کرده و روی همه چیز تاثیر گذاشته، معادن و شغل معدنچیان نیز از این قاعده مستثنا نبوده‌ است. حالا دیگر کرونا عضوی از جامعه شده. هرچند عضوی نچسب و دوست‌نداشتنی.
 مثل آن عضوی از فامیل که هیچ‌جوره به دیگر اعضا نمی‌خورد و هیچ‌کس هم دل خوشی از او ندارد اما هست و بودنش را نمی‌شود انکار کرد. کرونا هم حالا دیگر در همه جای جامعه هست. از کسوت راننده تاکسی بگیر تا هم‌شانه کارگران معدن در معادن تنگ و تاریک زغال‌سنگ.
همین باعث شده که پای انجام تست کرونا و تب‌سنجی به معادن هم باز شود. کادر درمان استان گلستان به معدن زغال‌سنگ یورت رفته‌اند تا از معدنچیان تست تب‌سنجی و در صورت نیاز تست کرونا بگیرند. همین که حالا بعد از یکی دو قرن ظلم در این دالان‌های تنگ و تاریک به جوامعی رسیده‌ایم که دل‌شان برای سلامت معدنچیان می‌تپد، نشان از امید به دنیای زیباتری است که قرار است فردا سراغ‌مان بیاید. اگر این ویروس لعنتی امان‌مان دهد که آن طلوع زیباتر
فردا را ببینیم.