به فاصله گذشت چند سال نام عباس بوعذار دوباره مطرح شده چرا که در فضای مجازی دوباره آن فیلم دست به دست می‏چرخد. این فیلم به گونه‎ای مورد توجه قرار گرفته که انگار مربوط به همین هفته پیش است و دایی هم هنوز سرمربی‌گری نفت را برعهده دارد. این‌بار خیلی پر سر و صداتر!
 شهرت و شوخی
این بار شهرت عباس بوعذار به حدی زیاد شد که در اینستاگرام بیش از‌ 10 پیج اختصاصی با نام او باز شد و صدها میکس و کلیپ از صدای علی دایی ساخته شد. ‌
یک بار دیگر به این نام توجه کنید: عباس بوعذار. او نه مثل مهدی طارمی ستاره گلزن تیم پورتوی پرتغال است و نه مثل مهدی قایدی ستاره استقلال در لیگ قهرمانان آسیا به شمار می‌رود.
بوعذار نه یک کار بزرگ اجتماعی انجام داده و نه نخبه علمی است اما هنوز یکی از ترندهای فوتبالی به شمار می‎رود.
او فقط کسی است که علی دایی نامش را به زبان آورد و بنا به دلایلی مشهور شد؛ یک شهرت عجیب و غریب و البته سرگرم‌کننده.  حتی خود عباس بوعذار هم فکرش را نمی‌کرد که روزی این چنین در فوتبال ایران مطرح شود آن هم بدون این‌که ستاره تیمی باشد یا این‌که گل‌های حساسی به ثمر برساند.  اما این بازیکن کنونی نفت مسجدسلیمان نه نخستین فردی است که یک شبه مشهور می‎شود و نه آخرین فرد.
او یک نمونه اخیر است، نمونه‎ای که یادآور تمام مواردی است که به شکل عجیب و غریبی مشهور شدند.
«جوزف آنتونی مگوایر» جامعه‎شناس بریتانیایی در مقاله‎ای در رابطه با موضوع شهرت نوشت: «افراد باید مراقب شهرت خود باشند چرا که این شهرت مستقیم و غیرمستقیم و خواسته و ناخواسته ممکن است جریان‎های دیگری را رقم بزند. مراقبت از شهرت باعث می‎شود تا اگر جریانی هم رقم می‎خورد در جهت مثبت باشد.»
شهرت بیهوده
اکنون شهرت عباس بوعذار به چه کار او می‏آید؟ به او کمک می‌کند تا کیفیت فوتبالش را بهبود ببخشد یا این‌که به تیم ملی برسد؟ رضا پرستش که با استفاده از شهرت لیونل مسی و البته شباهت با او به شهرت رسید اکنون کجاست و چرا دیگر کمتر از او خبری می‏شنویم؟
به هر حال یک کنفرانس خبری از علی دایی و گفتن آن جملات به فاصله چند سال دوباره مورد توجه قرار گرفت و بوعذار را به شهرتی یک شبه و البته کاذب رساند. نتیجه کل داستان شهرت‎های یک شبه همین است: خیلی زود از بین می‎روند.