حالا خدا پدر و مادر گنجشک‌ها را بیامرزد که یک ساعت کاری مشخص برای خودشان دارند. صبح علی‌الطلوع شروع می‌کنند و شیفتی جابه‌جا می‌شوند تا غروب. لااقل شب دیگر صدای همهمه‌شان را نمی‌شنوی. اصلا از هر چیزی که مصنوعی‌اش را می‌سازند، هویتش را از دست می‌دهد و مثل نمونه طبیعی‌اش رفتار نمی‌کند.
ما در زبان فارسی در مواجهه با کسی که متنی را در حساب توییتری‌اش منتشر می‌کند می‌گوییم «فلانی توییت زد». توییت زدن یا توییت کردن فعلی است که برای این عمل استفاده می‌کنیم اما در واقع این یعنی ما کلمه «توییت» را ترجمه نکرده‌ایم.
در زبان عربی برای کسی که این عمل را انجام می‌دهد از فعل «تغرید» استفاده می‌کنند. تغرید همان فعلی است که فارسی‌اش می‌شود: جیک جیک کردن. در واقع مثلا می‌گویند: «وزیر خارجه در آخرین جیک جیک خود گفتند که اوضاع بهتر می‌شود!»
اینها را گفتم که بگویم ما در طول شبانه‌روز درگیر جیک‌جیک کردن‌های آدم‌های مختلفی هستیم که سر و صدا و هیاهوی‌شان دنیای‌مان را برداشته‌است.
 اخیرا یک حساب جعلی توییتری خودش را جای یک عضو ارشد طالبان جا زده و جیک‌جیک کرده که در مذاکره با آمریکا به فلان نتیجه رسیده‌ایم و بهمان تصمیم را گرفته‌ایم. اعضای دیگر هم جیک‌جیک کنان تلاش می‌کنند به مردم حالی کنند که او یک گنجشک تقلبی بوده‌است.
از آن طرف دنیا هم دولت هند از توییتر خواسته هرکس علیه نظام‌سلامت این کشور جیک‌جیک کرد، نوکش را بچینند. توییتر هم قبول کرده و افتاده به پاک کردن توییت‌های مخالف نظام‌سلامت هند. کاری که معلوم نیست اگر دولتی مثل چین یا ایران برای جلوگیری از تشویش و آشوب، از توییتر می‌خواستند انجام می‌داد یا نه.
خلاصه در دنیای عجیبی گیر کرده‌ایم. دنیایی که همه چیزش مصنوعی است. حتی گنجشک‌هایی که ساعت کاری ندارند و صبح تا شب و شب تا صبح مشغول جیک‌جیک کردن علیه همدیگر و جار و جنجال هستند. این وسط کاش ما به جای گنجشک بودن لااقل طاووسی، پرستویی چیزی باشیم!