این زیباترین هدیه است
زاهی وهبی شاعر و مجری لبنانی صاحب جداریه «عکا»
قصه من و «جداریات» به گذشتههای دور برمیگردد و در واقع به اندازه خودم سن دارد؛ بچه که بودم چشمم به جملهای افتاد که با رنگ روی دیوار روستا نوشته بودند: «آبها به دریا میروند و مردم پولش را میدهند.»
بعدها که بزرگتر شدم فهمیدم پشت این جمله معنای سیاسی خوابیده و منظورشان این است که آب به خانههای مردم نمیرسد اما حکومت میآید و پولش را از مردم میگیرد! آنهم درحالی که زمستانها بسیار پرباران است ولی بهدليل کمکاری حکومتهای متوالی و اینکه سد و مجاری آب ساخته نشده، تمام آبها به دریا میریزد. از آن روز سالها گذشته اما اوضاع تغییری
نکرده است!
دیوارهای سرزمین من پر از شعارهای مختلف است. از «بهخاطر تو عاشق عشق شدم» گرفته تا «نه به طايفهگرایی» و «اسرائیل شرّ مطلق است».
از این خیابان به آن خیابان هم «جداریات»ی از نوع گرافیتی با تصاویر «فیروز» و «صباح» و «ودیع صافی» روی دیوار نقاشی شده اما از نظر من زیباترین جداریه همان است که روی دیوار روستای جنوبیام «عیناتا» نزدیک مرزهای فلسطین کشیده شده بود؛ عکسی از حاجیهخانم «کامله سمحات» که مربوط به یکی از روزهای سال 2006 میلادی
است.
آن روز هواپیماهای رژیم صهیونیستی خانه او را ویران میکنند. او زیر غرش هواپیماها روی ویرانه خانهاش میایستد و با تمام وجود فریاد میزند: «انشاءا... نابود میشوی اسرائیل». تصویر او در همین حالت روی دیوار کشیده شده است. جالب اینجاست که خانم «کامله» قابلهای است که مرا به دنیا آورده است.
درباره جداریه خودم اما باید بگویم بعضی عزیزان از لبنان و فلسطین در روستای «طمره» از توابع شهر «عکا» یکی از شعرهای مرا روی دیوار نوشتند و غافلگیرم کردند: «نه شعرها جنگی را متوقف کردهاند و نه آهنگها رفتگان را بازگرداندهاند. ما مینویسیم تا زنده بمانیم.» این برای من زیباترین هدیه است.
آخر مگر چیزی عزیزتر و گرانبهاتر از این وجود دارد که کلماتم به سرزمینی برسد که زندگیام را وقفش کردهام؟ به وطن غارت شدهای که در آن زندگی نمیکنیم اما وجدان هر عرب آزادهای مقیم آنجاست.
جداریات الهامبخش، زیادی نوشته شده و رساترینشان آنهایی است که فرزندان فلسطین روی دیوار نژادپرستانه جداسازی
مینویسند.
دیواری که اشغالگر ترسوی وحشتزده آن را ساخته اما فلسطینیهای شجاع آن را به تابلویی تبدیل کردهاند که مژده میدهد آزادی قطعا در راه است و دیوارهای اشغال فرو خواهد ریخت و به جایشان دیوارهای آزادی و عشق و خیر و زیبایی بالا میروند.