به گفته امیری، بهترین اقدام برای جلوگیری از مارگزیدگی پیشگیری است: «مارها را هرگز تحریک نکنید و اگر با مار روبه‌رو شدید، شانس فرار بدهید تا از محل دور شود. در نقاطی‌که احتمال وجود مار است از پوتین‌های بلند، دستکش و شلوار بلند جین به جای شلوارک استفاده کنید. در صورت گزش و پس از گزش اول، از گزش‌های بعدی باید جلوگیری‌کرد زیرا ممکن است مار پس از نیش اولیه، چندبار دیگر نیز نیش بزند تا سم‌اش تخلیه شود. نوع مار را شناسایی‌کنید، پس از گزش حتما زیورآلاتی مانند حلقه، ساعت، النگو و... که باعث فشار می‌شود را خارج‌کنید. محل‌گزش را هرگز تیغ نزنید و با چاقو دستکاری نکنید زیرا ثابت نشده که انجام این کار سم را خارج می‌کند و تنها باعث آلودگی هرچه بیشتر محل گزش می‌شود. هرگز با بند و طناب بالای محل گزش را نبندید. فقط آتل‌بندی‌کنید تا عضو حرکت نکند، محل گزش را با آب و صابون بشویید. جای نیش را هرگز مک نزنید. روی محل یخ قرار ندهید، زیرا سم را غیرفعال نمی‌کند و تنها باعث سرمازدگی عضو می‌شود، از خوراندن الکل و مشروبات الکلی به مارگزیده خودداری کنید. شاید مصرف آن درد را کاهش دهد، اما با مصرف الکل، حجم عروق افزایش پیدا کرده و میزان جذب سم را
بالا می‌برد.»