بسیاری از مردم در سراسر جهان هنوز به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا، تحت محدودیت‌های سخت در خانه می‌مانند. این یعنی والدین بیشتر از هر زمان دیگری با فرزندان خود وقت می‌گذرانند اما چطور می‌تواند این زمان با هم بودن، به رابطه عمیق‌تر ما با فرزندان‌مان بینجامد؟
ما انسان‌ها کاملا اجتماعی هستیم. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد اگر رفتار و پاسخ‌های بدنی خود را با دیگران هماهنگ کنیم، بهترین ارتباط عاطفی بین ما صورت می‌گیرد اما هماهنگ‌سازی ما تنها به رفتار خلاصه نمی‌شود. ما حتی از نظر اجتماعی، فیزیولوژی بدن خود را(ازطریق هماهنگی ضربان‌قلب و ترشح هورمون) نیز هماهنگ می‌کنیم اما چگونه این تعامل اجتماعی و ارتباط بررسی می‌شود؟ از طریق همزمانی مغزها! به‌طور همزمان روی سر دو فرد کلاه متصل به حسگرهای نوری اشعه مادون قرمز (fNRIS) قرار داده می‌شود تا فعالیت مغزی شامل افزایش و کاهش فرکانس‌ها در نقاط مغزی دو فرد را ثبت کند.
مطالعات انجام‌شده نشان‌داد همزمانی میان والدین و فرزندان هنگام انجام بازی یا حل پازل افزایش می‌یابد. جالب است هرچه هماهنگی مغزبه‌مغز قوی‌تر باشد، والدین و فرزندان می‌توانند مشکلات بیشتری را حل کنند. در عین حال ریتم ارتباط کودک با پدر دارای فرکانس‌های تند و پرانرژی‌تری بود اما همزمانی با مادر حتی در حین گفت‌وگو نیز صورت می‌گرفت.
این تجربه‌های ارتباطی متفاوت با والدین کودکان را قادر می‌کند مهارت‌های اجتماعی، عاطفی و شناختی را تمرین کرده و در عین حال خاطرات قوی‌تری را برای درک تغییرات آینده ایجاد کنند.
منبع: NeuroscienceNews