خلاقیت، مهم‌ترین چیز است
محمدتقی حاجی‌موسی روزنامه‌نگار
10 روز تا انتخابات بیشتر نمانده و اگر تا حالا نتوانسته‌اید بار خودتان را ببندید، هیچ مشکلی نیست چون تجربه نشان داده حتی یک ساعت قبل از رای‌گیری هم می‌شود بار را بست و راه افتاد سمت پاستور. ولی خب ما همواره به برنامه پایبندیم و دلمان نمی‌خواهد بعدش به شما بگویند الکی الکی رای آوردید. لذا این چند تا دستور باقیمانده را هم رعایت کنید و قول می‌دهیم وقتی رئیس‌جمهوری شدید، از هفت دولت آزاد باشید.
موج سواری کنید: حالا ما که اینجا دماغه امید نیک و سواحل فلوریدا نداریم که با تخته موج‌سواری برویم روی امواج. اما اینجا کلی اتفاق داریم که شما می‌توانید بپرید رویشان؛ مثلا الان تیم ملی دارد مسابقه می‌دهد، شما 54هزار تا توییت در حمایت از ورزش و فوتبال و خاطرات‌تان با شورت ورزشی منتشر کنید و این وسط بکوشید خودتان را مسلط به ادبیات استادیومی نشان دهید البته تا آنجا که خودتان می‌دانید کجاست. نکته مهم، حمایت از یک بازیکن یا یک تیم خاص در لیگ دسته چهارم آموزشگاه‌های کشور است تا ریشه‌دار بودن علاقه‌تان را توی چشم ما فرو کنید.
اکسل را بغل کنید: اهمیت انتشار نمودار از وعده نفری 500میلیون تومان بدون برگشت هم بیشتر است و ما کلا دوست داریم کاغذهای توی دست کاندیداها را تماشا کنیم که یک‌سری پرنده و چرنده روی آن در حال انجام حرکات موزون هستند و با نوک و بال و دست و پای‌شان، نمودارهای اقتصادی را به سقف چسبانده‌اند. در کنار این نمودارهای میله‌ای که رسم‌شان از طریق برنامه اکسل، بیش از 87 ثانیه زمان می‌برد، نمودارهای کیکی و فلوچارت‌های دایره‌ای را اصلا از یاد نبرید، حتی اگر شده دایره‌ها را با حروف بی‌معنا پر کنید و اصلا می‌توانید کنارش بنویسید، «واجد شرایط رای دادن عزیزم! این دایره را به سلیقه خودت رنگ کن» با این کار، شما خلاقیت خودتان را هم به ما عرضه کرده‌اید.
به آسمان نگاه کنید: تکرار همیشه هم چیز بدی نیست و اگر بد بود، روز و شب این‌قدر تکرار نمی‌شد. شما هم با این‌که چهره و حرف‌هایتان تکراری شده اما با استفاده از همان مثال روز و شب، هر روز بیایید توی تلویزیون و رادیو و توییتر و به مردم بگویید اگر من رای بیاورم، همه مشکلات‌تان را حل می‌کنم. شما باید این‌قدر این جمله را تکرار کنید که کسی فرصت نکند از شما بپرسد چه جوری. نهایتا هم اگر پرسیدند، بگویید بروند در سایت‌تان و برنامه‌هایتان را مطالعه کنند. حالا این‌که سایت ندارید، اصلا مهم نیست.
موج سواری کنید: حالا ما که اینجا دماغه امید نیک و سواحل فلوریدا نداریم که با تخته موج‌سواری برویم روی امواج. اما اینجا کلی اتفاق داریم که شما می‌توانید بپرید رویشان؛ مثلا الان تیم ملی دارد مسابقه می‌دهد، شما 54هزار تا توییت در حمایت از ورزش و فوتبال و خاطرات‌تان با شورت ورزشی منتشر کنید و این وسط بکوشید خودتان را مسلط به ادبیات استادیومی نشان دهید البته تا آنجا که خودتان می‌دانید کجاست. نکته مهم، حمایت از یک بازیکن یا یک تیم خاص در لیگ دسته چهارم آموزشگاه‌های کشور است تا ریشه‌دار بودن علاقه‌تان را توی چشم ما فرو کنید.
اکسل را بغل کنید: اهمیت انتشار نمودار از وعده نفری 500میلیون تومان بدون برگشت هم بیشتر است و ما کلا دوست داریم کاغذهای توی دست کاندیداها را تماشا کنیم که یک‌سری پرنده و چرنده روی آن در حال انجام حرکات موزون هستند و با نوک و بال و دست و پای‌شان، نمودارهای اقتصادی را به سقف چسبانده‌اند. در کنار این نمودارهای میله‌ای که رسم‌شان از طریق برنامه اکسل، بیش از 87 ثانیه زمان می‌برد، نمودارهای کیکی و فلوچارت‌های دایره‌ای را اصلا از یاد نبرید، حتی اگر شده دایره‌ها را با حروف بی‌معنا پر کنید و اصلا می‌توانید کنارش بنویسید، «واجد شرایط رای دادن عزیزم! این دایره را به سلیقه خودت رنگ کن» با این کار، شما خلاقیت خودتان را هم به ما عرضه کرده‌اید.
به آسمان نگاه کنید: تکرار همیشه هم چیز بدی نیست و اگر بد بود، روز و شب این‌قدر تکرار نمی‌شد. شما هم با این‌که چهره و حرف‌هایتان تکراری شده اما با استفاده از همان مثال روز و شب، هر روز بیایید توی تلویزیون و رادیو و توییتر و به مردم بگویید اگر من رای بیاورم، همه مشکلات‌تان را حل می‌کنم. شما باید این‌قدر این جمله را تکرار کنید که کسی فرصت نکند از شما بپرسد چه جوری. نهایتا هم اگر پرسیدند، بگویید بروند در سایت‌تان و برنامه‌هایتان را مطالعه کنند. حالا این‌که سایت ندارید، اصلا مهم نیست.
