42سال از انقلابمان می‌گذرد و حالا این نهال به درختی تنومند تبدیل شده است. روز گذشته 28خرداد1400 برای تعیین سیزدهمین رئیس‌جمهور کشورمان پای صندوق‌های رأی رفتیم.برخلاف جوسازی‌های متعددی که از سوی رسانه‌های معاند و لشکر ربات‌های مجازی در توییتر و برخی شبکه‌های اجتماعی دیگر برای کاهش مشارکت در انتخابات راه افتاده بود، صفوف طولانی مردم در اغلب شعب اخذ رای از مشارکت بالا در انتخابات روز گذشته حکایت داشت. رأی‌گیری رأس ساعت7صبح آغاز می‌شد اما کم نبودند افرادی که پیش از باز شدن در شعب اخذ رأی، پشت در صف بسته بودند تا هر چه زودتر دین‌شان را ادا کرده و از حق خود برای انتخاب مستاجر بعدی ساختمان پاستور استفاده کنند. انتخابات روز گذشته دومین انتخاباتی بود که پس از اپیدمی کرونا در کشور برگزار می‌شد. نخستین انتخابات، انتخابات مجلس شورای اسلامی در سال گذشته بود. در انتخابات روز گذشته تمام شرایط بهداشتی طبق شیوه نامه‌های وزارت بهداشت رعایت شده بود و در اغلب شعب تلاش شده بود تا صندوق‌ها در فضای باز قرار بگیرد و نکات بهداشتی رعایت شود.رأی دهندگان هم با ماسک و رعایت فاصله‌های اجتماعی مناسب در صفوف رأی‌گیری ایستاده بودند و اغلب آنها خودکار شخصی و الکل همراه داشتند. بعضی جاها هم مشکلات فنی رخ داده بود و به دلیل اخلال در سیستم احراز هویت یا نرسیدن هولوگرام یا دیر رسیدن تعرفه ها، رأی گیری به تعویق افتاده بود که به صورت دستی انجام شد. البته این اشکالات در ساعات اولیه رأی گیری بود و بعد از آن همه چیز روی روال افتاد.



آغاز انتخابات به برکت رأی رهبری
 مطابق همیشه و همچون همه انتخابات‌ نخستین رأیی که به صندوق اخذ آرا انداخته شد، رأی رهبر معظم انقلاب بود. حضرت امام خامنه‌ای رأس ساعت 7صبح دیروز جمعه با حضور در محل صندوق سیار110 در حسینیه امام خمینی(ره) نخستین شرکت کننده انتخابات بودند و رأی خود را به صندوق انداختند. به تعبیر رهبر معظم انقلاب روز انتخابات، روز ملت ایران و روز تعیین سرنوشت است و همه مردم از همه نسل‌ها، تمام اقشار و گروه‌ها با هر سلیقه سیاسی و فرهنگی برای تعیین سرنوشت چهار سال آینده کشور و انقلاب‌مان پای صندوق‌های رای آمده بودند تا یک بار دیگر به نظام جمهوری اسلامی ایران آری بگویند.



رأی من با رأی رهبرم برابر است
پسر جوانی رأیش را در صندوق می‌اندازد و می‌خواهد از مسجد بیرون بیاید که سراغش می‌روم. او هم رأی‌اولی است. می‌گوید: «رأی من حق من است و با شرکت در انتخابات از حق خودم برای انتخاب رئیس‌جمهور بعدی کشورم دفاع می‌کنم.»
این پسر جوان با اشاره به صحبت رهبر اتقلاب درباره این‌که رأی من و رأی یک جوان رأی‌اولی در انتخابات یک وزن دارد می‌افزاید: «وقتی رأی من به اندازه رأی رهبرم تاثیرگذار است چرا نباید از این فرصتی که برایم فراهم‌شده استفاده کنم؟»




شعف جشن تکلیف سیاسی برای رأی اولی‌ها
 مشارکت در تعیین سرنوشت کشور و نخستین تجربه مشارکت سیاسی یا به تعبیر رهبر انقلاب جشن تکلیف سیاسی، شور و شوقی وصف ناپذیری در رأی اولی‌ها به‌وجود آورده بود. هر چند ماسک‌ها لبخند روی صورتشان را پوشانده بود اما می‌شد از برق چشمان‌شان متوجه شد این جوانان برای نخستین بار است که در انتخابات شرکت می‌کنند و نخستین رأیشان با یکی از مهم ترین انتخابات کشور یعنی انتخابات ریاست جمهوری همراه بوده است. از ۵۹ میلیون و ۳۱۰ هزار و ۳۰۷ نفر واجد شرکت در انتخابات، یک‌میلیون و ۳۹۲ هزار و ۱۴۸ نفر رأی اولی هستند که از این تعداد حدود ۷۰۶هزار و ۹۸۸نفر پسران و ۶۸۵ هزار و ۱۶۰ نفر دختران هستند. در میان صف رأی دهندگان چشمم به سه دختر جوان می‌افتد و از شور و شعف‌شان حدس می‌زنم رأی اولی باشند.



 به عشق حاج‌قاسم
سراغ‌شان می‌روم و همکلام می‌شویم. می‌پرسم: «رأی‌‌اولی هستید؟» هر سه با هم پاسخ مثبت می‌دهند و از این پاسخ همزمان خنده‌شان می‌گیرد. با خنده می‌پرسم: «حتما مشکلی ندارید و حسابی اوضاع رو‌به‌راه است که اول‌صبحی آمده‌اید رأی دهید؟» یکی از دخترها پیشقدم می‌شود و می‌گوید: «نه، اتفاقا ما هم مشکل داریم. ما هم با مشکلات اقتصادی خانواده‌هایمان درگیر هستیم و بالاخره در این جامعه زندگی می‌کنیم اما به نظر من ریشه این مشکلات در انتخاب نادرست است نه این‌که در رأی ‌دادن باشد.» دختران دیگر هم او را تایید می‌کنند و یکی دیگر در ادامه صحبت‌های دوستش می‌افزاید: «من به عشق سردار سلیمانی آمده‌ام. شهدا و حاج‌قاسم جان‌شان را برای اسلام و ایران دادند و حالا رأی‌‌دادن حداقل کاری است که ما می‌توانیم برای کشور و انقلاب‌مان انجام دهیم.»
دختر سوم به پیرزنی اشاره می‌کند که در گوشه‌ای از مسجد به دیوار تکیه داده و در یک دست عصا و در دست دیگرش عکس فرزند شهیدش را گرفته است. می‌گوید: «عموی من برای این کشور جنگید و خونش را داد. امروز هم من با مادربزرگ و خانواده آمده‌ایم تا دین خودمان را به اسلام و شهدا ادا کنیم.»
سراغ مادربزرگ می‌روم و با اشاره به قاب عکسی که در دست دارد می‌گویم: «پسرتان است؟» می‌گوید: «شهید شده به عشق امام(ره). خودم با دست خودم راهی‌اش کردم و حالا هم برای ادامه راهش آمده‌ام رأی بدهم تا دشمن‌شاد نشویم.»




دفاع از جمهوریت نظام
با وجود آن‌که انتظار داشتم بیشتر خانم‌های محجبه را پای صندوق‌های رأی ببینم اما زنان و دختران کم‌حجاب هم در بین رأی‌دهندگان کم نیستند. دختر جوانی توجهم را به خود جلب می‌کند. سراغش می‌روم و از او می‌پرسم: «برای چه آمده‌ای رأی بدهی؟» پاسخ می‌دهد: «آمده‌ام تا از جمهوریت نظام دفاع کنم. ما ملتی متحد هستیم و خودمان باید برای کشورمان تصمیم بگیریم.»
در بین رأی‌دهندگان کم نیستند کسانی که خانوادگی به شعب اخذ رأی مراجعه کرده‌اند. خانم و آقای جوانی دختربچه‌ای سه‌چهارساله و پسربچه‌ای 9-8 ساله همراه‌شان است. سراغ‌شان می‌روم و می‌گویم: «در این اوضاع کرونایی بهتر نبود بچه‌ها را همراه خودتان نمی‌آوردید؟» خانم پاسخ می‌دهد: «اتفاقا ما تعمدا بچه‌ها را با خودمان آوردیم تا از همین کودکی با حقوق و وظایف خود در برابر کشورشان آشنا شوند و بدانند وقتی بزرگ شدند آنها هم باید هر جا کشورمان به ما نیاز داشت حاضر شوند.»
آقا هم با تایید صحبت‌های خانم ادامه می‌دهد: «درست است که مردم خیلی مشکل دارند و گرانی‌ها و برخی بی‌کفایتی‌ها کار را بر مردم سخت کرده اما ما پای انقلاب‌مان ایستاده‌ایم و به عشق شهدا و حاج‌قاسم پای صندوق‌های رأی آمده‌ایم.»
بیش از 500خبرنگار از 226رسانه خارجی و از 39 کشور جهان انتخابات 1400 کشورمان و حماسه حضور مردمی را که همیشه و در همه شرایط پای نظام جمهوری اسلامی ایران ایستاده‌اند، پوشش دادند. رسانه‌هایی که در قاب دوربین‌هایشان می‌توانند همه اقشار و تفکرات و سلایق سیاسی را یکجا پای صندوق‌های رأی به تصویر بکشند. مردمی که آمده‌اند یک بار دیگر به نظام جمهوری اسلامی ایران «آری» بگویند.