دهمین دوره حراج تهران هم دور از حاشیه نبود. حاشیه این دوره اما مربوط است به گفته‌های ركنی حائری‌زاده، نقاش كه مدعی است یكی از آثار موزه هنرهای معاصر در دهمین دوره حراج تهران به فروش رفته است.این نقاش در ویدئویی كه در فضای مجازی آن را منتشر كرده ادعا می‌كند سال82 این اثر داخل دفتر موزه هنرهای معاصر تهران توسط غلامرضا نامی از او خریداری شده است.
آن‌طور كه حائری‌زاده می‌گوید این نقاشی برنده جایزه دوسالانه ششم بود و او به نیت موزه آن را فروخته است. او می‌گوید به نظرم نقاشی باید به مجموعه موزه برگردد كه متعلق به مردم است و اگر موزه آن را خریداری نكرده، خواهان بازگشت آن هستم.اما سؤال این است كه آیا اثر فروخته شده در «حراج تهران» حقیقتا به «موزه هنرهای معاصر» تعلق دارد؟ پاسخ غلامرضا نامی اما در رابطه با این ادعا خیلی شفاف است.نامی معتقد است سوءتفاهمی در این زمینه پیش آمده و در این‌باره می‌گوید: من در آن زمان مسؤول خرید موزه نبودم، بلكه مشاور خرید و كارشناس و دبیر اجرایی دوسالانه بودم. این خرید در دفتر موزه نبوده، بلكه در فضای موزه بوده است (كه نمایشگاه دوسالانه در موزه برگزار شده بود). ما بنا داشتیم هر نمایشگاهی برگزار می‌شود آثار برندگان را برای كمك خریداری كنیم. بعدا تصمیم گرفته می‌شد كه اثر در موزه قرار بگیرد یا نه. هزینه خرید این آثار را موسسه توسعه هنرهای تجسمی می‌پرداخت و آثار در اختیار آنها قرار می‌گرفت. این یك موسسه غیرانتفاعی است و می‌تواند آثار را بفروشد. نامی می‌گوید در جریان خرید این اثر با نام «اِن ول آب» به حائری‌زاده گفته نشده قرار است این اثر برای موزه خریداری شود و بیان می‌كند: این آثار با بودجه وزارت ارشاد برای حمایت از هنر خریداری می‌شد. نحوه آگاهی‌رسانی وزارت ارشاد خیلی مناسب نبوده و در این زمینه سوءتفاهم‌هایی پیش آمده است.