پیك شادی كه خیلی‌ها ترجیح می‌دادند لقب پیك غصه به او بدهند و به این طریق مراتب نارضایتی‌شان را از مشق عیدانه اجباری نشان دهند، حالا بایگانی شده است. ولی این بایگانی شدن به همین آسانی نبود و شكستن سلطه 20 ساله این پیك ساده اتفاق نیفتاد. دهه60 این پیك‌ها تقریبا قطور بودند و گرافیكی خسته‌كننده داشتند به طوری كه طرح‌های سیاه و سفیدشان واقعا كسالت‌آور بود. هرچه زمان جلوتر رفت گرافیك پیك‌ها بهتر شد و آن سطرهای نزدیك به هم و آن سیاهی غالب از پیك‌ها گرفته شد، طوری كه در سال 80 پیك‌های نوروزی كم‌حجم‌تر و مصورتر شدند. این دهه به همین شكل سپری شد تا در آغاز دهه 90 زمزمه غیراجباری بودن توزیع پیك‌های نوروزی برای نخستین بار به گوش رسید.
 آن زمان محتوای این پیك‌ها، اغلب قرآنی و تربیتی بود و برای اولین بار درسال90 تولید پیك‌ها از حالت متمركز كشوری درآمد و كار به دست استان‌ها سپرده شد. در سال‌های بعد به‌تدریج تولید پیك‌های نوروزی به شهرستان‌ها واگذار شد و كار تا جایی پیش رفت كه این كار به مدارس واگذار شد. پنج سال ابتدایی دهه 90 اما مصادف بود با سیطره پیك‌ها درمدارس تا جایی كه تولید وتوزیع پیك‌ها محل مطمئن درآمد برای برخی موسسات بود. 
با ممنوع شدن پیك‌های نوروزی درسال 96 این بساط اما یكباره به هم ریخت گرچه هنوز خبر می‌رسد برخی مدارس و برخی معلمان به علت علاقه وافر به مشق‌های سنتی نوروزی، كاربرگ‌های آماده را كه مشتمل است بر تعدادی سوال میان دانش‌آموزان توزیع می‌كنند تا اگر پیك نیست، جایگزینی كه می‌پسندند، لااقل باشد.