این وسط اما یك چیز گم بود. این‌كه چرا در رعایت اصل شفاف‌سازی، خون سینماگران باید از خون اهالی رسانه سرخ‌تر تلقی شود. خبرنگار سینمایی ما هم با همین نگاه راهی نشست خبری شد. اجمالا حاصل گفت‌وگوی رستگار با ابراهیم داروغه‌زاده، دبیر جشنواره فجر را به شرح زیر بخوانید:
  در راستای همین اصل شفاف‌سازی چرا فهرست سینماگران متقاضی حضور در جشنواره را منتشر نمی‌كنید؟ 
تمام فیلم‌هایی كه شركت كرده‌اند می‌توانند خودشان اعلام كنند كه ما در جشنواره شركت كرده‌ایم ولی انتخاب نشده‌ایم. این كار از نظر ما شفاف‌سازی نیست. 
هرچند این را هم بگویم كه هر فیلمی می‌تواند خودش این كار را انجام دهد ولی با این حال ما ترجیح می‌دهیم خودمان این كار را نكنیم و این لیست را اعلام نكنیم.

  دلیل‌تان برای این امتناع چیست؟
چون ممكن است این كار باعث آسیب دیدن به تبلیغات فیلم در زمان اكران شود. عرض كردم ما ترجیح می‌دهیم كه اعلام‌كننده این اسامی نباشیم ولی این منافی این نیست كه هر كدام از تهیه‌كننده‌ها خودشان می‌توانند اعلام كنند كه ما فیلم‌مان توسط هیات انتخاب جشنواره، انتخاب نشده است.

  خب هیچ سینماگری این كار را نمی‌كند! هیچ‌كس نمی‌گوید فیلم من رد شده! می‌گویند فیلمم نرسید! 
در هیچ جای دنیا هم چنین كاری نمی‌كنند. هیچ جشنواره‌ای به این شكل عمل نمی‌كند. در بسیاری از جشنواره‌های دنیا، نماینده می‌فرستند روی میز مونتاژ و نماینده جشنواره این فیلم را می‌بیند، در صورتی كه هنوز فیلم كامل هم نشده است. به این شكل داد نمی‌زنند كه فلان فیلم را ما نخواسته‌ایم یا رد كرده‌ایم.

  این كاری هم كه شما با انتشار فهرست اسامی خبرنگاران كرده‌اید در هیچ جای دنیا انجام نمی‌شود!
 سازمان سینمایی برای بهتر شدن فضای سینمای داخل، جشنواره برگزار می‌كند. هر چیزی كه بخواهد این را مخدوش كند با هدف اصلی آن در تضاد است.