امیر در لابه‌لای مشغله‌ها و گرفتاری‌هایی كه بی‌شك هر روز دارید  رسانه تلویزیون را هم تماشا می‌كنید؟ اصلا اوقات فراغتتان چطور سپری می‌شود؟
من برای همه چیزهایی كه احساس می‌كنم مهم هستند، وقت می‌گذارم. در دوران كودكی، نوجوانی و تحصیلم هیچ وقتی را تلف نكردم و در فرصت‌هایی كه داشتم، مهارت‌های اجتماعی و فنی و عمومی‌ام را افزایش دادم. لذا اگر آدم‌های دیگر برای انجام یك فعالیت وقت معینی را صرف كنند، من به واسطه همان تلاش و مهارت‌هایی كه در آن دوران كسب كردم، می‌توانم وقت كمتری صرف كنم و این وقت اضافه را برای پرداختن به موضوعات مختلف بگذرانم. ضمن این‌كه حتما تلویزیون نگاه می‌كنم. با فرزندانم دور هم می‌نشینیم و به‌ویژه برنامه‌های علمی، برنامه‌هایی كه درسی می‌دهند یا در موضوعات ژئوپلتیك (سیاست جغرافیایی) هستند را با اشتیاق دنبال می‌كنیم. در كنار همه این كارها كتاب هم حتما می‌خوانم. چون خیلی در سفر هستم، در هواپیما یا ماشین وقت می‌گذارم و از این فرصت برای مطالعه استفاده می‌كنم.

  با توجه به این‌كه گفتید بیننده برنامه‌های علمی هستید، فكر می‌كنم دو شبكه چهار و آموزش را بیشتر دنبال می‌كنید...
بله. دو شبكه چهار و آموزش را حتما می‌بینم. ضمن این‌كه شبكه مستند سیما را هم دنبال می‌كنم و اینها شبكه‌هایی هستند كه تماشایشان را بیشتر ترجیح می‌دهم. همچنین اخبار شبكه‌های مختلف را هم می‌بینم و به‌خصوص از بخش خبری 20 و 30 دقیقه و اخبار ساعت 21 رضایت دارم.
​​​​​​​
  برنامه‌های تلویزیون را دوست دارید؟
برنامه‌هایی كه من دنبال می‌كنم و می‌بینم، بسیار خوب هستند. بعضی‌هایشان ذهن‌های كنجكاو را خیلی خوب هدایت می‌كنند و بارها شده كه از این برنامه‌ها ایده گرفته‌ام. به عنوان مثال می‌توانم به برنامه‌ای با نام ساختمان‌های آینده اشاره كنم كه از شبكه چهار پخش می‌شد و برایم جالب بود كه در یكی از قسمت‌های این برنامه، فردی از ایده بندرهای شناور صحبت می‌كرد. در واقع این در حال حاضر فقط یك ایده و مفهوم است كه آن برنامه ارائه كرد و شاید در آینده خودمان به دنبال اجرایی كردنش برویم. برنامه‌ها در مجموع خیلی خوب هستند.

  به نمایش و انعكاس تصویر نیروهای دریایی در رسانه ملی هم بپردازیم. نظر شخصی من این است كه تلویزیون تاكنون خیلی كم به سراغ نیروی دریایی رفته و تلاش‌ها و زحمات افراد شاغل در این حوزه حساس خیلی كم به تصویر كشیده شده است. دلیل این قضیه چیست؟ تلویزیون به سمت شما نیامده یا خودتان علاقه‌ای به انعكاس تصویر زحماتتان در رسانه ملی نداشته‌اید؟
برای این قضیه چند دلیل عمده را می‌توان ذكر كرد. اولین دلیل به مسائل مربوط به طبقه‌بندی و حیطه‌بندی كار ما برمی‌گردد كه اجازه ورود دوربین را به هر فضایی نمی‌دهد. بخش دیگر ماجرا هم این است كه شاید خود رسانه تا امروز به جذابیت‌های كار ما توجه لازم را نكرده و متوجه نشده كه چه جذابیت‌هایی در مجموعه نیروی دریایی وجود دارد. به نظرم هرجا كه دریا وجود داشته باشد، چه در بخش نیروی دریایی ارتش، چه كشتیرانی، شركت ملی نفتكش، فراساحل، ماهیگیری و ...، اگر وارد بشوید می‌بینید كه جذابیت‌های لازم وجود دارد، می‌شود در قالب تصویر به آنها پرداخت و فضای كسب و كار خوبی را از این طریق برای جوانان و نوجوانان فراهم كرد. با این حال مدتی است به تعامل با رسانه ملی به صورت جدی توجه كرده‌ایم و درصدد هستیم این تعاملات مشترك بیشتر شود. ضمن این‌كه باید به نكته‌ای هم اشاره كنم. این كه گفته می‌شود فضای كار در نیروی دریایی سخت است، به این خاطر است كه اساسا دریا سخت است؛ اما این سختی با توجه به مهارت‌هایی كه همكارانم دارند، قطعا خیلی قابل تحمل‌تر شده است. چیزی كه افراد شاغل در نیروی دریایی را به افرادی پیچیده تبدیل كرده، این است كه فناوری‌هایی كه با آنها سروكار دارند، فناوری‌های پیچیده‌ای هستند. در واقع تجهیزات نیروی دریایی در بالاترین سطح از پیچیدگی فناوری‌های دنیا هستند. برای مثال اگر یك خودرو را بشود با 23 ساعت كار ساخت، برای ساخت یك زیردریایی دیزلی هشت میلیون نفر ساعت زمان لازم است.

  اخیرا عوامل برنامه تلویزیونی اقیانوس آرام این اجازه را پیدا كردند كه برای نخستین بار روی ناوشكن سهند بیایند و قسمت آخر برنامه‌شان را روی این ناو ضبط كنند. اتفاقی مثبت كه حاصل تعامل و همكاری شما و صدا و سیما و مركز كودك و نوجوان سازمان هنری -رسانه‌ای اوج بود و خودتان هم در قسمت آخر این برنامه روی ناو حضور پیدا كردید و با نوجوانان حرف زدید. به نظرتان این اتفاق چقدر می‌تواند روی نوجوانان تاثیر بگذارد تا جذب محیط و علاقه‌مند به فعالیت در نیروی دریایی كشور بشوند؟
به نظرم خیلی موثر است چون جوانان و نوجوانان ما از آنچه در عرصه‌های مختلف نیروی دریایی می‌گذرد، قدری بی‌اطلاع هستند و البته بخشی از دلایلش را هم خدمتتان گفتم. این حضور بی‌شك تاثیرگذار است و در كنار آنچه به روی دریا می‌بینیم، یك مجموعه بزرگ دیگر هم نیروی دریایی را همراهی می‌كنند و آن، خانواده‌ها هستند. خوب است فرصتی فراهم شود تا با خانواده‌ها هم صحبت كنند و ببینند وقتی همسرانشان به ماموریت و دریا می‌روند، چه شرایطی را تحمل می‌كنند تا چرخ زندگی در نیروی دریایی همچنان با ثبات در چرخش باشد و به گردش دربیاید. نقش خانواده‌ها بی‌بدیل است و آنچه همكاران من روی دریا تحمل می‌كنند، دوری از خانواده، شرایط سخت دریایی و اقیانوسی و از همه مهم‌تر هوشیاری و آمادگی رزم در دریاست. آنها باید سطح دریا و زیر دریا و آسمان و زمین را دائم پایش كنند و آماده برخورد با هر تهدید و حمله‌ای باشند. در كنار همه این پیچیدگی‌ها و سختی‌ها، خانواده‌هایی هستند كه به ما كمك می‌كنند تا روحیه‌هایمان حفظ شود.

  اصلا چه شد به عوامل این برنامه و به‌ویژه نوجوانان اعتماد كردید تا روی این ناوشكن حضور یابند و این‌طور از نزدیك با شما صحبت كنند؟
بخشی از این تصمیم، رعایت فرمان و دستور مقام معظم رهبری است. ایشان همواره به نسل جوان و اعتماد كردن به آنان و پرداختن به موضوعاتشان تاكید دارند. موضوعی كه محور برنامه اقیانوس آرام و مركز كودك و نوجوان اوج هم قرار دارد. این به‌نظرم بسیار مهم و حاكی از یك نگاه هوشمندانه است، ضمن این‌كه می‌تواند بستر بسیار خوبی برای عضوگیری در آینده هم باشد؛ از مجموع این نوجوانانی كه همراه با برنامه به محیط فعالیت ما آمدند و با شرایط آشنا شدند، قطعا عده‌ای هم هستند كه برای كار در نیروی دریایی اشتیاق پیدا می‌كنند. ضمن این‌كه ما این روزها در تمام مراكز استان‌ها، دفاتر نمایندگی ایجاد كرده‌ایم كه كارشان پیدا‌كردن جوانان و نوجوانان مستعد و علاقه‌مند به نیروی دریایی است و این تكلیفی است كه رهبر معظم انقلاب به عهده ما گذشته‌اند تا نیروهایی جوان و انقلابی داشته باشیم و بستری فراهم شود نسل آینده پرشورتر و با علاقه‌مندی بیشتر به این فضا وارد شوند.