سلام بر منافع ملی
دیگر محور مهم این دوره از جشنواره، حضور چند اثر بود كه با محوریت منافع ملی ساخته شده و در زمره آثار راهبردی قرار می‌گیرند.
این آثار هرچند ممكن است از نظر كمی عدد بالایی نداشته باشند اما قوت داستان و همچنین نوع فضایی كه فیلم در آن قصه خود را روایت می‌كند به اندازه‌ای جذاب و البته سخت بود كه همزمان مورد توجه مخاطبان عام و خاص قرار گیرد. فیلم شبی كه ماه كامل شد به تهیه‌كنندگی محمدحسین قاسمی و كارگردانی نرگس آبیار و ماجرای نیمروز؛ رد خون به تهیه‌كنندگی سیدمحمود رضوی و كارگردانی محمدحسین مهدویان دو نمونه برتر این دوره بودند؛ آثاری كه یكی داستانی مرتبط با پرونده‌ای مهم امنیتی و ملی را در شرق كشور محور قرار داده و دیگری هم عین همین كار را با یك پرونده مهم در غرب كشور انجام داده بود.
دو فیلمی كه از بخش سودای سیمرغ هم مجموعه 9 سیمرغ مهم را به خود اختصاص دادند و در بخش آرای تماشاگران هم جزو پنج فیلم برتر از نظر تماشاگران قرار گرفتند. به جز این دو اثر، فیلم 23 نفر به تهیه‌كنندگی مجتبی فرآورده و كارگردانی مهدی جعفری كه با اقتباس از دو كتاب این بیست و سه نفر و ملاصالح و با الهام از یك ماجرای واقعی ساخته شده بود هم نسبتا موفق ظاهرا شد.
از این نظر، منافع ملی سهم قابل توجهی در جشنواره امسال داشت؛ هم در میان آثار هم در میان سیمرغ‌ها.
