عروس جوان كه روی خواهرشوهرش اسید پاشیده بود به خاطر نبود امكان رعایت تساوی در اجرای حكم قصاص به دیه و زندان محكوم شد.
به گزارش جام‌جم، تابستان سال 95  ماموران پلیس پایتخت از حادثه اسیدپاشی در یكی از محله‌های افسریه باخبر و راهی محل شدند. شواهد نشان می‌داد در این حادثه زن جوان بعد از پاشیدن اسید روی صورت خواهر همسرش قصد فرار داشته كه از سوی همسایه‌ها دستگیر شده بود. زهره به بیمارستان منتقل شد و عروس خانواده به نام سمیه در پلیس آگاهی تحت بازجویی قرار گرفت، اما جرمش را انكار كرد و گفت نمی‌داند چه كسی باعث این حادثه شده است.
زهره بعد از بهبودی نسبی گفت: شب حادثه در خانه برادرم مهمان بودم و شب را آنجا خوابیدم. سمیه با فرزندش در اتاق خواب بود. صبح بعد از این‌كه برادرم به محل كار رفت، سمیه در حالی كه لباس عجیبی به تن داشت بالای سرم ایستاد و قصد داشت مرا خفه كند. بلافاصله از جا بلند شدم و شروع به سر و صدا كردم كه ناگهان او روی صورتم اسید پاشید و فرار كرد و با سر و صداهای من، همسایه‌ها بیرون آمدند و سمیه را در حال فرار دستگیر كردند.
با افشای این ماجرا ،عروس جوان در حالی در شعبه دوم دادگاه كیفری یك استان تهران به ریاست قاضی زالی و با حضور یك قاضی مستشار پای میز محاكمه ایستاد كه شاكی گفت در این ماجرا پوست صورتم آسیب دیده و قسمتی از حس شنوایی و بینایی‌ام را از دست داده‌ام‌. به همین خاطر برای زن برادرم درخواست قصاص دارم. سپس متهم روبه‌روی قضات ایستاد و ادعا كرد عامل اسیدپاشی نبوده است. او گفت: بی‌گناهم و دو سال است شوهرم و خانواده‌اش اجازه نمی‌دهند فرزندم را ببینم.
در پایان جلسه‌های قضایی با توجه به درخواست شاكی مبنی بر قصاص، از پزشكی قانونی امكان آن استعلام شد و چون پزشكی قانونی در گزارشی اعلام كرد در قصاص رعایت تساوی امكان‌پذیر نیست، عروس جوان به پرداخت دیه و زندان محكوم شد.