گروهی از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف‌آباد موفق به ساخت رباتی برای تعامل بیشتر با بیماران اوتیسم شده‌اند. اوتیسم یا درخودماندگی، نوعی اختلال رشدی در روابط اجتماعی است. این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی اثر می‌گذارد. افراد مبتلا به اوتیسم، در ارتباطات كلامی و غیركلامی، تعاملات اجتماعی و ارتباط با دنیای خارج مشكل دارند.
مهران قره‌الحمید از طراحان این ربات هوشمند در مورد نحوه عملكرد آن به جام‌جم می‌گوید: «این ربات به‌عنوان ابزاری هوشمند با كودكان مبتلا به اوتیسم ارتباط برقرار می‌كند و بر اساس برنامه‌ای كه به آن داده شده، مانند معلم كاردرمانی در منزل تمریناتی را برای بهبود حركات و گفتار به این كودكان می‌دهد.» وی درخصوص موارد آموزش این ربات توضیح می‌دهد: «در حال حاضر، برنامه‌های آزمایشی كه برای این ربات تهیه كرده‌ایم، نحوه ایجاد ارتباط و سلام كردن آموزش داده می‌شود. در تمریناتی از آنها انجام حركات بدنی مختلف مانند بالا آوردن دست، اشاره به نقطه‌ای خاص و... را می‌خواهیم. عملكرد این ربات طی استفاده مداوم موجب افزایش تمركز و توانمندی‌های گفتاری حركتی در این كودكان می‌شود.»
این گروه تحقیقاتی در حال حاضر با توجه به روند افزایشی كودكان مبتلا به اوتیسم در كشور، به‌دنبال جذب سرمایه برای تولید انبوه محصول خود با قیمتی مناسب هستند تا امكان استفاده از این ربات برای همه خانواده‌های درگیر این بیماری فراهم شود. به گفته قره‌الحمید بر اساس بررسی‌های انجام شده، این ربات می‌تواند تا 18درصد بهتر از روان‌درمانگران مراكز سلامت با كودكان مبتلا به اوتیسم ارتباط برقرار كند.