یوسف قوجق به عنوان یك نویسنده و پژوهشگر اهل تركمن، مردمش را با واژه‌های سلحشور و غیرتمند توصیف می‌كند كه گذشته‌ای سرشاز از روایت و داستان دارند. او در مصاحبه‌هایی كه از جمله با نشریات بومی گرگان داشته، همواره به رازآلودگی فرهنگ تركمن‌ها اشاره كرده و توضیح داده است كه تركمن‌ها مهمان را بسیار عزیز می‌دارند و به‌دنبال تجمل دنیوی اصلا نیستند، دلی صحرایی و بی‌تكلف دارند. تركمن‌ها مردمی سختكوش، خونگرم و صادق هستند. نگاه تیزبینانه‌ای می‌خواهد تا غنای فرهنگ این مردم را دریابد.
قوجق همواره برای فرهنگ مردمش قلم زده و پژوهش كرده و می‌گوید تركمن‌ها برای ابتدایی‌ترین چیزها (مثل آشامیدن) تا بافت قالی‌های خوش نقش و نگارشان، از تولد نوزاد تا دم مرگ و خلاصه برای هر موضوعی، باورها و نگرشی دارند و آداب و رسومی خاص. افسانه‌ها و بازی‌هایشان نیز پر از راز و رمز است.
هر چند تماس‌های مكرر برای گفت‌وگو با او تا زمان نوشتن این گزارش بی‌نتیجه ماند اما درباره روزهای تلخ گلستان به متنی از او در اینستاگرامش بسنده كردیم كه نوشته: سدّی كه با هیچ سیلی، شكاف برنمی‌دارد! تركمن‌ها ضرب‌المثلی دارند به این معنا كه دستی دست دیگر را می‌شوید و هر دو دست، با هم صورت را می‌شویند. این یعنی همان جهاد؛ همان یاوار؛ همان همدلی و اتحاد برای انجام كاری كه نیرویش را از همت جمعی می‌گیرد.
سیل گلستان، با تمام خسارت‌های مالی و جانی‌اش، به نظرم تلنگری است به دل همه‌مان تا به فكر خودمان نباشیم و سرنوشت خودمان را در گرو سرنوشت همنوعان‌مان بدانیم. غم‌شان را غم خودمان و شادی‌هایشان را شادی خودمان بدانیم. این یعنی انسان بودن، یعنی آدم بودن، یعنی نشانی از كرامت انسانی.
سیل گلستان موقعیتی فراهم كرد تا بدانیم آنچه اهمیت دارد، درجات انسانی است و به چشم‌بادامی بودن یا نبودن و دست‌بسته یا دست‌باز خواندن نماز و زبانی دیگر داشتن نیست.