سپند امیرسلیمانی در گفت‌وگو با ایسنا بیان كرد:
 متأسفانه این روزها سریال‌سازی كمی خطرناك شده و نكته  این است در برنامه‌سازی می‌شود حساسیت‌ها را كمتر و بخشی را كه دردسرساز است حذف كرد، اما در سریال نمی‌توان این كار را كرد؛ چرا كه به آن آسیب می‌زند.
 برای ساخت سریال در تلویزیون ملاحظات بسیاری وجود دارد. به همین دلیل ساختن آن كمی سخت شده است. وقتی شما هر كاری كنید به كسی برمی‌خورد طبیعتا سوژه‌هایت كمرنگ‌تر می‌شود. وقتی من راجع‌به استندآپ صحبت می‌كنم می‌گویم در همه جای جهان استندآپ چهار مقوله اساسی دارد. یا مذهبی است یا سیاسی یا جنسی یا اجتماعی. سه مورد اول را كه ما نداریم، بخش اجتماعی هم كه نه درباره شغل می‌توانیم حرف بزنیم نه شهری، بنابراین استاندارد استندآپ‌مان نسبت به جهان چیزی حدود ۱۰ درصد است.
 اگر دقت كنید سریال‌های كمدی ما كه مورد اقبال واقع می‌شوند در آن مردها همه زن ذلیل بوده‌اند به دلیل این‌كه زن ذلیل‌ها نمی‌توانند شكایت كنند و بگویند ما زن ذلیل هستیم.
 یك برنامه استعدادیابی داریم كه به هر حال با تلنت شوی آمریكا مقایسه می‌شود، ولی با این تفاوت كه ما در همین اول كار نمی‌توانیم از حضور خانم‌ها استفاده كنیم. خود این یعنی این‌كه ۲۰ تا ۳۰ درصد عقب هستیم و در ادامه نیز موارد دیگر. از طرفی یك‌سری موارد را هم آقایان به‌راحتی می‌توانند انجام دهند، ولی آن هم ممكن است پخش نشود. به نظرم مشكل بزرگ این است كه خط قرمزهای ما در تلویزیون متغیر و مدام در حال جابه‌جا شدن است.
 من از آن دسته افرادی هستم كه بودن در سینما، تئاتر و تلویزیون برایم هیچ فرقی ندارد و هدفم این است كه بتوانم كاری كنم كه مردم دوست داشته باشند، اما متأسفانه كارها در اصول برنامه‌سازی نیست؛ به عنوان مثال سال گذشته سه قرارداد بستم، اما یكی از آنها شروع نشده خوابید.