خانواده‌ای را تصور كنید كه در اتاق انتظار بیمارستانی نشسته است. پای چپ پدر خانواده درد می‌كند و در خطر ابتلا به تصلب شریان است. پزشك هم می‌گوید، مقدار قابل توجهی لخته در پای او جمع شده و جریان خون به پا را محدود كرده است و هر لحظه امكان دارد این لخته‌های خون به نقاطی دیگر از بدن حركت كنند و موجب سكته قلبی یا مغزی شوند. حتی ممكن است آنها مجبور به قطع پای پدر بشوند!
در این‌گونه مواقع جراحی بای‌پس پیشنهاد می‌شود كه البته عواض جانبی زیادی هم دارد. در واقع بدن بیمار ممكن است پیوند را قبول نكند و جراحی باز هم تكرار شود یا بیمار جان خود را از دست بدهد.
حتی در پیشرفت‌های چشمگیر پزشكی مدرن امروز در زمینه جراحی عروق، هنوز تا بدون نقص انجام دادن این جراحی فاصله زیادی داریم. معمولا پیوندهای مصنوعی به دلیل این‌كه از سلول‌های بدن بیمار ساخته نشده‌اند مورد حمله سیستم ایمنی بدن قرار می‌گیرند و همچنین از آنجا ‌كه ساختارهای بیولوژیكی ندارند، نمی‌توانند خود را با تغییرات محیط پویای بدن سازگار كنند.
اما اخیرا دانشمندان دانشگاه مینه‌سوتا، فناوری تازه‌ای ایجاد كرده‌اند كه می‌تواند نوعی رگ خونی مصنوعی در بدن بیمار رشد دهد و سلول‌های این رگ‌ها با سلول‌های بیمار عجین شوند.
اگر این فناوری كه در حال حاضر نتایج شگفت‌انگیزی را نشان داده است موفق شود، دیگر عمل جراحی پیوند رگ‌های خونی جان بیماران را به خطر نمی‌اندازد. حتی این فناوری می‌تواند كودكان مبتلا به بیماری‌های مادرزادی قلبی را از جراحی‌های مكرر نجات دهد، زیرا رگ‌های خونی مصنوعی در بدنشان رشد كرده و به جزئی از بدن آنها تبدیل می‌شوند و این بیماران می‌توانند تا پایان عمر این رگ‌های خونی مصنوعی را داشته باشند.
مهندسان بیوپزشكی دانشگاه مینه‌سوتا، هیجان و امید را به این حوزه از پزشكی آورده و نشان داده‌اند مواد مورد استفاده آنها در تولید رگ‌های خونی مصنوعی بسیار موثر است و در مدت یك یا دو دهه دیگر بیماران مبتلا به مشكلات عروقی می‌توانند بدون نگرانی از جراحی‌های مكرر یا خطر مرگ، از این فناوری بهره‌مند شوند. این پیوند رگ‌های خونی دائمی خواهد بود و نیاز به جراحی‌های متعدد نیست.
منبع: Quantumrun