انتظار فرج، یک مفهوم بسیار وسیع و گسترده اى است. انتظارِ فرج یعنى اینکه بشریت اگر مى بیند که طواغیتِ عالم، چپاولگرى می کنند و افسار گسیخته به حق انسانها تعدّى می کنند، نباید خیال کند که سرنوشت دنیا همین است. نباید تصور کند که بالاخره چاره اى نیست و بایستى به همین وضعیت تن داد؛ نه، بداند که این وضعیت یک وضعیت گذراست و آن چیزى که متعلق به این عالم و طبیعت این عالم است، عبارت است از استقرار حکومت عدل؛ و او خواهد آمد.
انتظار فرج و گشایش، در نهایتِ دورانى که ما در آن قرار داریم و بشریت دچار ستم ها و آزارهاست، یک مصداق از انتظار فرج است، انتظارِ فرج را افضل اعمال دانسته اند؛ معلوم مى شود انتظار، یک عمل است، بى عملى نیست. نباید اشتباه کرد، خیال کرد که انتظار، یعنى اینکه دست روى دست بگذاریم و منتظر بمانیم تا یک کارى بشود.
 انتظار، یک عمل است، یک آماده سازى است، یک تقویت انگیزه در دل و درون است، یک نشاط و تحرک و پویایی است در همة زمینه ها.
 انتظار یعنى قانع نشدن، قبول نکردنِ وضع موجودِ زندگى انسان و تلاش براى رسیدن به وضع مطلوب؛ که مسلّم است این وضعِ مطلوب با دستِ قدرتمند ولىّ خدا، حضرت حجة بن الحسن، مهدىِ صاحب زمان عجّل الله فرجه تحقق پیدا خواهد کرد.
انتظار، دستِ قاهرِ قدرتمندِ الهىِ ملکوتى است که باید بیاید و با کمک همین انسان ها سیطرة ظلم را از بین ببرد و حق را غالب کند و عدل را در زندگى مردم حاکم کند و پرچم توحید را بلند کند؛ انسانها را بندة واقعى خدا بکند.
 باید براى این کار آماده بود. تشکیل نظام جمهورى اسلامى یکی از مقدمات این حرکت عظیم تاریخى است. هر اقدامى در جهت استقرار عدالت، یک قدم به سمت آن هدف والاست. انتظار، معنایش این است. انتظار، حرکت است؛ انتظار، سکون نیست. انتظار، رها کردن و نشستن براى اینکه کار به خودىِ خود صورت بگیرد، نیست. انتظار، حرکت است. انتظار، آمادگى است. این آمادگى را باید در وجود خودمان، در محیط پیرامون خودمان حفظ کنیم.
برگرفته از کتاب «انسان 250 ساله» بیانات مقام معظم رهبری درباره زندگی سیاسی -  مبارزاتی ائمه معصومین(ع)