مرد جوان كه با همدستی همسرش و با اعتقاد به مهدورالدم بودن، مرد مزاحم وی را كشته بود از قضات دادگاه خواست تا با حكم آزادی وی برای عید سعید فطر موافقت كنند. پیشتر وی از قصاص رهایی یافته و به پرداخت دیه و ده سال زندان محكوم شده بود.
به گزارش خبرنگار جام‌جم، فرشاد 48 ساله و همسر 41ساله اش فریده كه از مزاحمت‌های منصور 40 ساله خسته شده بودند، 22 آبان 93 طبق نقشه از پیش طراحی شده وی را به خانه شان در خیابان پاسداران تهران كشانده و او را به طرز هولناكی كشتند و در شعبه دهم دادگاه كیفری یك استان تهران پای میز محاكمه ایستادند.
در جلسه دادگاه  فرشاد گفت: منصور مهدورالدم بود و من از قتل او پشیمان نیستم. او همسرم را به بهانه پیدا كردن كار به دفتر كارش كشانده و او را با خوراندن آبمیوه مسموم بیهوش كرده و آزار داده بود. منصور از این جنایت سیاه فیلم تهیه كرده بود تا با تهدیدهایش همسرم را بار دیگر به دفتر كارش بكشد. وقتی به ماجرا پی بردم با منصور صحبت كردم تا دست از مزاحمت بردارد، اما گفت باید همسرم را طلاق بدهم. او دست از سر همسرم برنمی‌داشت به همین خاطر تصمیم به قتل او گرفتم.  وی در تشریح جزئیات جنایت گفت: طبق نقشه، همسرم، منصور را به خانه دعوت كرد و من در اتاق خواب پنهان شدم . به محض روبه‌رو شدن با منصور با میله آهنی به سرش زدم. اما در آن حال به من ناسزا گفت و با هم درگیر شدیم. می‌خواست تیغ موكت‌بری را بردارد كه من زودتر تیغ را برداشتم و به گردنش زدم. همان موقع به آشپزخانه رفتم و با كارد آشپزخانه سر منصور را بریدم و داخل گونی گذاشتم و آن را به سطل زباله انداختم. شب هم جنازه بدون‌سر را با ماشینم به حاشیه شهر بردم تا شناسایی نشود. فریده وقتی در جایگاه متهم ایستاد منكر اتهام معاونت در قتل شد و گفت: من از نقشه شوهرم برای قتل بی‌اطلاع بودم. فكر می‌كردم شوهرم او را به خانه دعوت كرده تا او را گوشمالی بدهد.
در پایان جلسه هیات قضایی با توجه به مدارك‌های موجود در پرونده فرشاد را به‌خاطر اعتقاد به مهدورالدم بودن قربانی به پرداخت دیه و ده سال زندان محكوم كرد. فریده نیز به پنج سال زندان و دو سال كار اجباری در آسایشگاه سالمندان محكوم شد. این حكم در شعبه 28 دیوان عالی كشور مهر تایید خورد و قطعی شد. با گذشت نزدیك به پنج سال از این جنایت، فرشاد طی نامه‌ای درخواست آزادی مشروط را مطرح كرد و از قضات دادگاه كمك خواست. وی دیروز در شعبه دهم دادگاه كیفری یك استان تهران حاضر شد و گفت: باور كنید من چاره‌ای غیر از كشتن منصور نداشتم. او دست به جنایت سیاهی زده بود كه مستحق مرگ بود. 
وی ادامه داد: در مدت پنج سالی كه در زندان هستم خود و خانواده‌ام سختی زیادی كشیدیم. من خرج زندگی پدر و مادر پیرم را تامین می‌كردم و حالا در این سال‌ها آنها به‌سختی زندگی می‌گذرانند. همسرم بعد از پایان دوره محكومیتش آزاد شده و من تقاضا دارم به مناسبت عید سعید فطر با درخواست آزادی مشروطم موافقت كنید تا برای عید كنار خانواده‌ام باشم. قول می‌دهم بعد از آزادی، زندگی آرامی برای همسر و پدر و مادرم مهیا كنم.
در پایان جلسه قضات وارد شور شدند و با درخواست وی موافقت كردند. به این ترتیب فرشاد آزاد شد.