با اکران فیلم ترسناک «بازی بچه» بار دیگر عروسکها به موجوداتی خبیث تبدیل شدند
قاتلین پلاستیکی
عروسكها از دیرباز یكی از وسایل سرگرمی و تفریح بچههای كوچولو بودهاند. از همین رو، نگاه عموم مردم به این نوع اسباببازی همیشه مثبت بوده است. اما اگر همین عروسكها را در اختیار صنعت سینما و هالیوود قرار دهید، ورق برمیگردد و اتفاق كاملا متفاوتی رخ میدهد! عروسكهایی كه قرار است مایه آرامش صاحبان خود باشند، ناگهان خلق و خوی وحشی پیدا كرده و تبدیل به موجوداتی هراسانگیز و مخوف میشوند. شاید در جایی مثل شرکت والتدیزنی و با تولید محصولاتی چون «داستان اسباببازی»، تماشاچی با یك سری عروسك خوش آب رنگ و زیبا و دوستداشتنی روبهرو شود. اما دیگر تهیهكنندگان سینما، بدشان نمیآید از عروسكهای زیبا قاتلانی بیرحم خلق كنند. حتی برخی از این عروسكها برای خودشان یك پا قاتل زنجیرهای هستند. دنیای سینما در كنار چهرههای مخوف زنده، شخصیتهای عروسكی خطرناكی را هم دارد كه در فهرست موجودات وحشتآفرین و ترسناك تاریخ سینما قرار میگیرند.
بازی بچه با هزینه تولید اندك ده میلیون دلاریاش، در سه روز اول نمایش عمومی 14 میلیون دلار فروش كرد. با وجود این فروش معمولی، میتوان از آن به عنوان یك فیلم پرفروش و موفق یاد كرد. بازی بچه نسخه دوبارهسازیشده فیلمی محصول سال 1988 به همین نام است و به احیای داستان آن فیلم میپردازد. مارك هامیل در نسخه تازه، صدایش را به چاكی عروسك ویرانگر قصه قرض داده است.
اما چاكی تنها عروسكی نیست كه طی چند دهه اخیر، با كارها و اقدامات مرگبارش تماشاگران را به وحشت انداخته است. در كنار او، تعداد دیگری عروسك بدطینت حضور دارند كه با ورودشان به صحنه، دست به چاقوكشی و آدمكشی زده و پرده سینما را غرق در خون میكنند. آنابل، بیلی و اسلپی، چندتای دیگر از این موجودات خوفانگیز هستند. آنها با اقداماتشان توانایی آن را دارند كه جیب صاحبان تهیهكننده خود را پر از پول كرده و راه را برای تولید فیلمهای بیشتر و ماجراجوییهای افزونتر آنها فراهم كنند. به گفته منتقدان، حضور تاثیرگذار این عروسكها در فیلمهای گونه ترس و وحشت، باعث شده برای خودشان سری در سرها درآورند و فیلمهایشان حكم یك گونه خاص سینمایی را پیدا كنند! هالیوود ریپورتر فیلمهای معروف این گونه و شخصیتهای مشهور آنها را به شرح زیر معرفی میكند:
آنابلها
سه فیلم با محوریت شخصیت آنابل در فاصله سالهای 2014، 2017 و 2019 ساخته شده است. این دختر عروسك در نظر اول، موجودی معصوم به نظر میرسد. اما او بلند بالاتر از بقیه عروسكهاست. همین اندازه او باعث ترس میشود. زمانی كه هویت درونی آنابل شناخته و معرفی میشود، ترس از او هم بیشتر میشود. زمانی ماجرا بدتر و ترسناكتر میشود كه ابتدای داستان فیلم سال 2014 اعلام میشود، ماجراهای فیلم براساس یك داستان واقعی ساخته شده است. تنها تفاوت در این است كه عروسك واقعی به اندازه عروسك داخل فیلم از جنس چینی شكستنی نیست. ژوئن امسال این دختر ترسناك با «آنابل به خانه برمیگردد» دیدار دلهرهآور تازهای با تماشاگران خواهد داشت.
چاكی
این پسربچه با آن چشمان درشت خاص، شخصیت محوری تعداد زیادی فیلم بوده است. از سال 1988 كه تماشاگران برای اولین بار چاكی را روی پرده سینما دیدند، او تا به حال در هفت فیلم دیگر ظاهر شده است. این كله سرخ بد زبان، به اندازه برخی دیگر از عروسكهای خطرناك جذاب نیست. زمانی كه چاكی حیات پیدا میكند، خانه محل زندگیاش با دردسرها و مشكلات بسیار زیادی روبهرو میشود. چاقو و چكش ابزار كاری مورد علاقهاش هستند و كلا آلات قتاله تیز را خیلی دوست دارد!
دلقك
در سیركها از دلقكها به عنوان افرادی استفاده میكنند كه باعث خنده و تفریح بچهها میشوند. اما دلقك فیلم «شبح» (1982) اصلا چنین آدمی نیست. شخصیت جستر در این فیلم، زمانی كه تبدیل به دلقك میشود به جای خنده، باعث خلق فریادهای ترسناك میشود. البته دو دهه بعد در قسمت دوم كمدی «فیلم ترسناك 2» در سال 2001، شوخی زیادی با این شخصیت شد. سال 2004 هم «اره»، این شخصیت را به شكل تازهای به نمایش گذاشت. سال گذشته هم در درام دلهرهآور بسیار موفق «این»، تماشاگران با نوع دیگری از دلقك روبهرو شدند. این دلقك در فضای زیرزمینی فاضلابهای شهر، به شكار كودكان كمسن و سال میپرداخت.
تینای سخنگو
درام معروف «ابهام/ تویلایت زون» در سال 1963، به معرفی شخصیتی پرداخت كه تا به امروز یكی از ترسناكترین موجودات فیلمهای تاریخ سینماست. جمله معروف «اسم من تینای سخنگو است و من میخواهم تو را بكشم»، آن زمان شوك زیادی به تماشاگران وارد كرد. در این فیلم هم مثل فیلمهای مشابه، مادری برای فرزندش یك عروسك به عنوان هدیه میخرد. با ورود عروسك، اتفاقات ترسناكی رخ میدهد و بالاخره معلوم میشود تمام این ماجراها زیر سر عروسك تازهوارد است. عروسك كه تینا نام دارد، برای خودش یك قاتل حرفهای بیرحم و سنگدل است.
برامز و اسلپی
در «پسر» محصول سال 2016، برامز عروسك داستان دست به كشت و كشتار میزند و در «گوسپامبز» (1996) اسلپی عروسكهای قاتل را در تلویزیون به فعالیت وامیدارد. اسلپی تنها شخصیت عروسكی قاتل معروفی است كه صنعت تلویزیون ارائه داده است.