بیت‌كوین (Bitcoin) یك ارز دیجیتال رمزگذاری شده است؛ یعنی نوعی پول اما متفاوت با پول‌های معمولی كه می‌شناسیم. برخلاف ارزهای رسمی جهان مانند ریال، یوان، یورو یا پوند، بیت‌كوین تحت نظارت هیچ بانك مركزی‌ای نیست و هیچ پشتوانه دولتی ندارد. اختراع این پول دیجیتال به فردی ژاپنی به نام ساتوشی ناكاموتو منتسب می‌شود؛ اما ممكن است این فقط یك نام مستعار برای گروه طراحان بیت‌كوین باشد. بیت‌كوین از دی 1387/ ژانویه 2009 عرضه شده است. غیرمتمركز بودن و ناشناس بودن تراكنش‌های این ارز دیجیتال از شاخصه‌های اصلی آن است. همه اطلاعات مربوط به مالكیت بیت‌كوین و تراكنش‌های آن به صورت غیرمتمركز و با فناوری‌های رمزنگاری در شبكه‌های داده ذخیره‌سازی می‌شود. برای رمزنگاری و امنیت تراكنش‌های بیت‌كوین باید مسائل ریاضی پیچیده‌ای حل شوند كه نیازمند صرف توان پردازشی است. برای این‌كه رایانه‌هایی كه در شبكه هستند برای حل این مسائل ریاضی ترغیب شوند تا كار ثبت تبادل‌های بیت‌كوین انجام شود، به مالك هر رایانه‌ای كه موفق به حل یكی از مسائل می‌شود و تراكنشی را به ثبت می‌رساند مقداری بیت‌كوین به‌عنوان دستمزد تعلق می‌گیرد. این موضوع باعث شده است كه راه‌اندازی مراكزی برای انجام پردازش‌های رایانه‌ای عملیات‌های بیت‌كوین كه اصطلاحا به آنها مزرعه‌های استخراج بیت‌كوین گفته می‌شود فعالیتی سودآور باشد.
تحلیلگران انتقادهای بسیاری از جنبه‌های گوناگون به بیت‌كوین وارد می‌دانند. امكان استفاده در فعالیت‌های غیرقانونی و تبهكاری، نداشتن ثبات كافی و نوسانات شدید از جمله این انتقادات است. اما یكی از انتقادات مطرح‌ شده در مورد بیت‌كوین كه اكنون بحث آن در كشورمان داغ شده، مصرف انرژی بسیار بالا در سازوكار معاملاتی آن است.