ناراحتی‌ات برای چه چیزی است؟
اول این‌كه خوشحال هستم به دلیل این‌كه به حقم رسیدم. خیلی دیر اما بالاخره به آن رسیدم.
 فكر می‌كنم شیرینی این مدال مثل هفت سال قبل نیست. اگر آن سال طلا را گرفته بودی، روی سكو می‌رفتی، اهتزاز پرچم ایران و سرود ملی و...
حس آن واقعا قابل توصیف نیست. همان‌طور كه شما گفتید شیرینی آن زمان را ندارد. با این حال در تاریخ ثبت می‌شود و این افتخار برای ایران
است.
 با این طلا، حالا پس از آقاتختی كه یك طلا و یك نقره در المپیك داشت تو پرافتخارترین كشتی‌گیر هستی.
خب می‌دانید شیرینی چنین اتفاقی در تاریخ خودش ماندگار است. این طور جاودانه‌تر می‌شد.
البته كمیل قاسمی به‌رغم كسب چنین افتخاری همچنان معتقد است كسب طلای المپیك باید در همان زمان برایش مهیا می‌شد، چرا‌كه شیرینی چنین اتفاق تاریخی و ماندگاری در همان زمان بسیار بیشتر و جاودانه‌تر است. همان موقع كه پرچم ما در سالن به اهتزاز درمی‌آید یك كیف دیگری دارد.
 قرار است مراسمی بگیرند و این مدال را بدهند یا نه؟
هنوز چیزی مشخص نیست. فعلا كه مدال به دستم نرسیده اما خب با این مدال فكر می‌كنیم، جایگاه ایران در رده‌بندی كشورها هم بالاتر می‌آید. بدون این مدال هفدهم بودیم و پس از دریافت این مدال دوازدهم می‌شویم.
 كمیل تو زیاد در حاشیه نیستی و اعتراضی هم نمی‌كنی. همیشه هم از تو به عنوان یك ورزشكار بااخلاق نام برده‌اند. الان توقع داری كه در زمینه پاداش‌ها هم اتفاق ویژه‌ای بیفتد؟ به هر حال پاداش مدال طلا و برنز متفاوت است.
من بعد از المپیك ۲۰۱۲ لندن با توجه به كسب مدال برنز، صد سكه پاداش گرفتم، در حالی كه جایزه كسب مدال طلای آن بازی‌ها، ۲۰۰ سكه بود. حالا با توجه به تغییر مدالم، امیدوارهستم تا ۱۰۰ سكه باقیمانده را هم دریافت كنم.
 از دنیای قهرمانی خداحافظی كردی. چه برنامه‌ای برای آینده داری؟
همه عمرم را در این رشته ورزشی بودم. 21 سال از بهترین سال‌های زندگی‌ام را در كشتی گذراندم. عشقم، زندگی‌ام و علاقه‌ام كشتی است. نمی‌شود از آن جدا شد. برنامه‌های زیادی در ذهنم دارم كه امیدوارم بتوانم همه آنها را برای ادای دین به كشتی پیاده كنم.