نوزادان، قربانیان هپاتیت
در هپاتیت B احتمال انتقال ویروس از مادر به نوزاد بسیار شایع است. از اینرو سازمان جهانی بهداشت توصیه میكند، خانمهایی كه قصد بارداری دارند، بهتر است پیش از آن برای اطمینان از احتمال ابتلا به هپاتیت B و C تست دهند. اگر تست آنها مثبت باشد، موقع تولد نوزاد، علاوه بر واكسن، آمپولی به نام ایمونوگلوبولین هپاتیتB هم به طور همزمان به نوزاد تزریق میشود كه شانس انتقال ویروس هپاتیت B را از مادر به نوزاد بسیار كاهش میدهد. به طور كلی، هنگام تولد، چنانچه نوزاد با خون مادر آغشته شود، ویروس ممكن است وارد بدن شده و نوزاد مبتلا به هپاتیت شود. اگر خانمی حین حاملگی متوجه ابتلا به هپاتیت B شود، باید تست دقیقتری از شمارش ویروس از او گرفته شود. اگر شمارش ویروس خیلی بالا باشد، ممكن است در سه ماهه آخر حاملگی، دارویی برای مادر تجویز شود كه با مصرف آن، مقدار ویروس كاهش مییابد تا موقع تولد، شانس ابتلای نوزاد به هپاتیت B تا حد امكان كمتر شود.
اگر نوزادی هنگام تولد مبتلا به هپاتیت B شود و ویروس را از مادر خود دریافت كند، تا آخر عمر با این بیماری دست و پنجه نرم میكند و از بدن او پاك نمیشود. بنابراین، مهمترین كاری كه در این میان میتوان انجام داد، جلوگیری از ابتلای نوزادان به هپاتیت B هنگام تولد است. در حالتی كه نوزاد از هنگام تولد مبتلا به هپاتیت B میشود، در 90 درصد موارد، بیماری مزمن شده و فرد تا پایان عمر او را با مشكلات فراوانی مواجه میكند. ارتباطی بین زایمان طبیعی یا سزارین و ابتلا به هپاتیت وجود ندارد، اما در هر صورت مراقبتهای بهداشتی كفایت میكند. از آنجا كه درمان هپاتیت C در دوران بارداری دشوار است، چنانچه موارد بهداشتی
به خوبی رعایت شود، احتمال انتقال آن به نوزاد بسیار پایین است. در بیشتر موارد، احتمال انتقال هپاتیت B از مادر به نوزاد وجود دارد. در سنین پایین و زیر ده سال، اگر كودك یا نوزادی مبتلا به هپاتیت شود، ممكن است هیچ علامتی نداشته باشد و در مواردی، ممكن است نوزاد دچار سرماخوردگی و تب شود و سپس بهبود پیدا كند. اما در آزمایشهایی كه گرفته میشود، آنزیمهای كبدی بالاست و میتوان ابتلا به هپاتیت را تأیید كرد.
اگر نوزادی هنگام تولد مبتلا به هپاتیت B شود و ویروس را از مادر خود دریافت كند، تا آخر عمر با این بیماری دست و پنجه نرم میكند و از بدن او پاك نمیشود. بنابراین، مهمترین كاری كه در این میان میتوان انجام داد، جلوگیری از ابتلای نوزادان به هپاتیت B هنگام تولد است. در حالتی كه نوزاد از هنگام تولد مبتلا به هپاتیت B میشود، در 90 درصد موارد، بیماری مزمن شده و فرد تا پایان عمر او را با مشكلات فراوانی مواجه میكند. ارتباطی بین زایمان طبیعی یا سزارین و ابتلا به هپاتیت وجود ندارد، اما در هر صورت مراقبتهای بهداشتی كفایت میكند. از آنجا كه درمان هپاتیت C در دوران بارداری دشوار است، چنانچه موارد بهداشتی
به خوبی رعایت شود، احتمال انتقال آن به نوزاد بسیار پایین است. در بیشتر موارد، احتمال انتقال هپاتیت B از مادر به نوزاد وجود دارد. در سنین پایین و زیر ده سال، اگر كودك یا نوزادی مبتلا به هپاتیت شود، ممكن است هیچ علامتی نداشته باشد و در مواردی، ممكن است نوزاد دچار سرماخوردگی و تب شود و سپس بهبود پیدا كند. اما در آزمایشهایی كه گرفته میشود، آنزیمهای كبدی بالاست و میتوان ابتلا به هپاتیت را تأیید كرد.